Αλλαγή σελίδας

Στην Ελλάδα υπάρχει ένας σοβαρός και άκρως επικίνδυνος παράγοντας αποσταθεροποίησης. Δεν είναι ούτε το Μνημόνιο 1 ούτε το Μνημόνιο 2 ούτε ο εφαρμοστικός, το εξωτερικό χρέος, το έλλειμμα, η απειλή της Τουρκίας, το εμπορικό ισοζύγιο, ο δυσλειτουργικός δημόσιος τομέας, η ύφεση στην αγορά, η ρευστότητα των τραπεζών, η ανεργία και το ασφαλιστικό.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η ίδια η κυβέρνηση. Ο επικεφαλής της αποδείχθηκε ότι λειτουργεί ως πυροκροτητής του εκρηκτικού μείγματος που έχει τοποθετηθεί εδώ και χρόνια στα σπλάχνα της πατρίδας και δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να τα τινάξει όλα στον αέρα.

Ακόμα και οι πιο αδαείς, οι «απολίτικοι», οι αδιάφοροι πολίτες έχουν κατανοήσει ότι οδηγεί τη χώρα, με την αυτοπεποίθηση ενός υπνοβάτη, κατευθείαν στον γκρεμό, δηλώνοντας σε κάθε ευκαιρία ότι προσπαθεί να τη σώσει!

Για να παρατεθούν οι δηλώσεις και οι πράξεις των εκλεκτών του, του παράξενου θιάσου ποικιλιών, που κατάντησε την Ελλάδα διεθνή επαίτη και αξιοθρήνητο περίγελο, χρειάζονται εκατοντάδες σελίδες. Οι τελευταίες καταχωρίσεις στη μαύρη βίβλο της εθνοαποδόμησης θα ανήκουν δικαιωματικά στον αντιπρόεδρο Πάγκαλο με τα τανκς και τις αιματοχυσίες του.

Με τους υπάρχοντες ανθρώπους να στελεχώνουν την καρδιά του κράτους και να διαχειρίζονται τα κεφαλαιακά διαθέσιμά του, δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να επιτευχθεί ανάκαμψη σε οποιονδήποτε τομέα.

Τα νομοθετήματα, τα προεδρικά διατάγματα και οι υπουργικές εγκύκλιοι είναι απαραίτητα εργαλεία για τη διαμόρφωση της πολιτικής καθημερινότητας. Ωστόσο, σημαντικότερα απ’ αυτά είναι τα πρόσωπα που τα σχεδιάζουν και καλούνται να τα εφαρμόσουν. Αν ο τύπος χαίρει άκρας υγείας και πάσχει η ουσία, νοσεί η κοινωνία.

Το έθνος πρέπει να αλλάξει άμεσα σελίδα, αν επιθυμεί να επιβιώσει.