Την ημέρα που ψηφιζόταν το Μνημόνιο το πασοκικό οικοδόμημα κηρύχθηκε κατεδαφιστέο. Χθες έπεσαν οι πρώτες μαζικές «κασμαδιές» από τους ακόλουθους βουλευτές:
Τόνια Αντωνίου, Βασίλης Γερανίδης, Σοφία Γιαννακά, Εύα Καϊλή, Κώστας Καρτάλης, Πάρις Κουκουλόπουλος, Παναγιώτης Κουρουμπλής, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, Δημήτρης Λιντζέρης, Αθανασία Μερεντίτη, Εκτορας Νασιώκας, Ολγα Ρενταρή, Θωμάς Ρομπόπουλος, Νικόλας Σαλαγιάννης, Μιχάλης Τζελέπης και Βασίλης Τόγιας.
Οι παραπάνω, με χαρακτηριστική καθυστέρηση, αναρωτήθηκαν γιατί η χώρα βρίσκεται ξανά σε κρίσιμο μεταίχμιο και αναφέρουν ότι ο τρόπος ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και ο απολογισμός των πεπραγμένων είναι ζητήματα «πατριωτισμού και δημοκρατίας».
Στους συνυπογράφοντες το κείμενο, αναπόφευκτα, προσπάθησαν αρκετοί να αποδώσουν πολιτικές σκοπιμότητες και συνάφειες με διεκδικητές του ξεθωριασμένου δαχτυλιδιού της ηγεσίας του Κινήματος. Μπορεί και να έχουν βάση αληθείας όσα λέγονται, αλλά το πιθανότερο είναι ότι οι τακτικές κινήσεις για την αναδιανομή της εξουσίας δεν αποτελούν τα βασικά κίνητρα του κειμένου.
Η προσωπική και πολιτική επιβίωση είναι το κυρίαρχο της υπόθεσης και όχι τόσο η εξυπηρέτηση φιλόδοξων σχεδίων αποτυχόντων διεκδικητών της προεδρίας. Οι βουλευτές -και δη οι της πλειοψηφίας- δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στον δρόμο. Τρέμουν στην ιδέα ότι ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι με το πλήθος που κάποτε τους επευφημούσε. Γνωρίζουν ότι το σύστημα που τους εξέθρεψε πνέει τα λοίσθια και ότι ο κομματικός μηχανισμός που κάποτε τους ευνοούσε λειτουργεί πλέον εις βάρος τους.
Ζητούν διευκρινίσεις, περαιτέρω διάλογο για το Μεσοπρόθεσμο και άλλα ηχηρά, προσπαθώντας να διαχωρίσουν τη θέση τους από τη… συνευθύνη που τους καταλογίζει η κοινή γνώμη.
Ωστόσο, σε μια εποχή που μετρούν μόνο οι πράξεις, τα λόγια ακούγονται κενά περιεχομένου – ειδικά σε ένα κόμμα που εξεμέτρησε τον βίο του.
Μ.Η.Τ. 232120