Οι εκτιμήσεις -έπειτα από το επεισόδιο με την ανταλλαγή πυροβολισμών στην Πεύκη- για σχεδιασμό απόπειρας δολοφονικής ενέργειας σε βάρος του Νίκου Μιχαλολιάκου της Χρυσής Αυγής μόνο δεινά μπορούν να σημάνουν για τον τόπο μας.
Αν επαληθευτεί οποτεδήποτε στο άμεσο μέλλον κάτι τέτοιο, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι το τζίνι της καταστροφής θα διαφύγει από το μπουκάλι και οι συνέπειες θα είναι οδυνηρότατες για έναν απλούστατο λόγο: Οι δυνάμεις των άκρων θα έλθουν σε δυναμική αντιπαράθεση, υποχρεώνοντας εκ των πραγμάτων την κοινωνία να πάρει θέση! Δηλαδή, το πολιτικό εκκρεμές θα υποχρεωθεί να κάνει στάση στη μια όψη της αποσταθεροποίησης ή στην άλλη.
Αν κάποια ηγετική μορφή από σχηματισμό ή γκρούπα, που δεν ανήκει στο λεγόμενο δημοκρατικό τόξο, χτυπηθεί καίρια από το αντίστοιχο «αντίπαλον δέος», τότε η καμπάνια αντιποίνων είναι αναμενόμενο ενδεχόμενο. Αλλωστε, είδαμε να γίνεται κάτι παραπλήσιο με αφορμή τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη από τους αλλοδαπούς εγκληματίες. Η αφαίρεση της ζωής του Ελληνα οικογενειάρχη δεν είχε πολιτικά κίνητρα, αλλά προκάλεσε άμεσα πολιτικά και κοινωνικά αποτελέσματα, που τα παρακολουθήσαμε στις οθόνες μας: Ελληνες εναντίον λαθρομεταναστών.
Μια δολοφονική επίθεση κατά του επικεφαλής της Χρυσής Αυγής κάλλιστα θα μπορούσε να αποφέρει τους ίδιους πικρούς καρπούς της κοινωνικής αναταραχής, μέσω μιας πολιτικής βεντέτας που θα μπορούσε να λάβει αρχικά τη μορφή «άκρα Δεξιά εναντίον άκρας Αριστεράς». Η χειρότερη δυνατή εκτροπή της θα ήταν κανονικός εμφύλιος πόλεμος – με την έκτακτη συμμετοχή των εξτρεμιστικών στοιχείων που υπάρχουν μεταξύ των λαθρομεταναστών.
Η οικονομική ύφεση, η ανασφάλεια, η εγκληματικότητα και η διάχυση της απογοήτευσης σε όλα τα κοινωνικά στρώματα αποτελούν ιδανικό υπόστρωμα για τούτα τα σενάρια ολέθρου.
Απευχόμεθα.