Ανώτατοι εκπαιδευτικοί του ιδρύματος κατηγορούνται ότι προκάλεσαν ζημιά ύψους 3.400.000 ευρώ μέσω απευθείας αναθέσεων!
Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης παραπέμπονται να δικαστούν δύο πρώην πρυτάνεις του ΑΠΘ, ένας πρώην αντιπρύτανης, τρεις πανεπιστημιακοί και ο τότε διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας αξιοποίησης και διαχείρισης της περιουσίας του ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος, οι οποίοι κατηγορούνται ότι προκάλεσαν ζημιά ύψους 3.400.000 ευρώ μέσω απευθείας αναθέσεων.
Οι ακαδημαϊκοί κατηγορούνται για απιστία κατά συναυτουργία και κατ’ εξακολούθηση. Από έλεγχο που έγινε διαπιστώθηκε ότι ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας αξιοποίησης και διαχείρισης της περιουσίας του ΑΠΘ από το 2006 έως το 2012 εμπλέκεται σε απευθείας αναθέσεις σε δύο μεγάλα έργα του ιδρύματος που χρηματοδοτήθηκαν από τα έσοδα της απαλλοτρίωσης του αγροκτήματος της Γεωπονικής Σχολής στην περιοχή του αεροδρομίου. Στο βούλευμα παρατίθενται τα αποτελέσματα της πραγματογνωμοσύνης, σύμφωνα με την οποία προέκυψε ζημιά από την απόφαση των κατηγορουμένων να μην προχωρήσουν σε διαγωνιστικές διαδικασίες.
Μάλιστα, μεταφέρεται ότι κάποιοι εξ αυτών έλεγαν στο περιβάλλον των αναδόχων ότι υπάρχει η δυνατότητα απευθείας αναθέσεων έργων μέχρι 1.500.000 ευρώ επειδή η εταιρία διαχείρισης λειτουργεί ως ιδιωτικός φορέας. Με το βούλευμα επιρρίπτονται ποινικές ευθύνες, καθώς ο συγκεκριμένος φορέας λειτουργούσε με τους όρους του δημόσιου λογισμικού και υπήρχε υποχρέωση διαγωνισμών για να διασφαλιστούν και οι αναγκαίες εκπτώσεις. Η υπόθεση άρχισε να ερευνάται μετά την έκθεση ελέγχου για τον ειδικό λογαριασμό κονδυλίων έρευνας του ΑΠΘ. Τότε διαπιστώθηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων από την απαλλοτρίωση του αγροκτήματος για την επέκταση του αεροδρομίου δεν καταγράφηκε ως έκτακτα έσοδα του πανεπιστημίου, καθώς τοποθετήθηκαν μέσω των λογαριασμών της εταιρίας διαχείρισης της περιουσίας του ΑΠΘ.
Η εταιρία είχε πρόεδρο τον εκάστοτε πρύτανη, ενώ τη συγκεκριμένη περίοδο αναπληρωτής πρόεδρος ήταν ο πρώην αντιπρύτανης, ο οποίος αντιμετωπίζει τις βαρύτερες κατηγορίες μετά τον διευθύνοντα σύμβουλο. Αντιπρόεδροι ήταν τρεις πανεπιστημιακοί. Στο μικροσκόπιο μπήκαν οι απευθείας αναθέσεις σε έξι έργα, όμως, με βάση την πραγματογνωμοσύνη που έγινε, η περιουσία του ιδρύματος ζημιώθηκε μόνο για δύο από αυτά και, συγκεκριμένα, για την αναβάθμιση του πανεπιστημιακού γυμναστηρίου, με τη ζημία να προσδιορίζεται στο ποσό των 211.000 ευρώ, και για τη χρηματοδότηση της πανεπιστημιακής κατασκήνωσης στην Καλάνδρα, με τη ζημία να ξεπερνάει τα 3.000.000 ευρώ.
Το βούλευμα είναι καταπέλτης ειδικά για τις κινήσεις του πρώην αντιπρύτανη και του διευθύνοντα συμβούλου στη διαχείριση των έργων και την ανάθεσή τους. «Η εταιρία λειτουργούσε ως εργολάβος που ανέθετε υπεργολαβίες» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην εισαγγελική πρόταση που υιοθετήθηκε από το δικαστικό συμβούλιο. Σε άλλο σημείο του βουλεύματος απορρίπτεται ο ισχυρισμός των κατηγορουμένων ότι δεν γνώριζαν πως έπρεπε να ακολουθείται το δημόσιο λογισμικό. Ειδικά για τον διευθύνοντα σύμβουλο, το δικαστικό συμβούλιο απορρίπτει όσα υποστήριξε στην απολογία του, ότι δηλαδή ήταν εκτελεστικό όργανο εκ της θέσης του και εκτελούσε τις αποφάσεις της διοίκησης της εταιρίας.
«Ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί, προΐστατο όλων των υπηρεσιών της εταιρίας, είχε τον έλεγχο, τη διεύθυνση και τον συντονισμό όλων των ενεργειών αυτής» επισημαίνεται. Αντίστοιχες είναι οι απαντήσεις που δίνονται από το δικαστικό συμβούλιο και στους ισχυρισμούς του αντιπρύτανη, ο οποίος υποστήριξε πως ως αναπληρωτής πρόεδρος ουδέποτε αναπλήρωσε τον πρόεδρο και ότι η παρουσία του στις συνεδριάσεις είχε καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα, ενώ επέρριψε ευθύνες στον διευθύνοντα σύμβουλο. Ακόμη, στο βούλευμα αναφέρεται ότι ο πρώην αντιπρύτανης και αναπληρωτής πρόεδρος της εταιρίας πραγματοποιούσε ο ίδιος τις διαπραγματεύσεις με τους αναδόχους των έργων και υπέγραφε τις συμβάσεις και ότι ειδικά για τα έργα της κατασκήνωσης στην Καλάνδρα είχε την εποπτεία τους.
Οι δύο πρώην πρυτάνεις επιβαρύνονται για τις αποφάσεις απευθείας αναθέσεων ενός έργου ο καθένας, ενώ ο αντιπρύτανης για το ένα εξ αυτών και κατά περίπτωση οι πανεπιστημιακοί που ήταν αντιπρόεδροι. Ο διευθύνων σύμβουλος επιβαρύνεται και για τα δύο έργα. Ανάλογα με το πόρισμα της πραγματογνωμοσύνης κάθε κατηγορούμενος επιβαρύνεται με αντίστοιχα ποσά που σχετίζονται με αποφάσεις στις οποίες συμμετείχε. Στο βούλευμα γίνονται εκτενείς αναφορές και σε καταθέσεις των αναδόχων έργων, οι οποίοι παραδέχτηκαν πως γνώριζαν ότι οι διαδικασίες ήταν παράνομες, όμως τους καθησύχαζαν κάποιοι εκ των κατηγορουμένων.