Η μεγάλη διαφθορά που υπάρχει σε πολεοδομίες, με πρόσφατο παράδειγμα τη δράση κυκλώματος που λειτουργούσε στην Πολεοδομία Χαλκιδικής, αποτελεί κοινό μυστικό στη χώρα. Είναι τόσες και τέτοιες οι περιπτώσεις διαφθοράς και κατάφωρης παραβίασης των νόμων, που το μέτρημα χάνεται.
- Από τον Νίκο Τσακανίκα
Μια τέτοια περίπτωση φέρνει στο φως η «δημοκρατία», η οποία χρονολογείται από το… 1968 στο Τολό Αργολίδας (αφορά μεγάλη οικοδομή μπροστά στην παραλία) και… συντηρείται μέχρι και σήμερα, παρότι υπάρχει απόφαση του ΣτΕ από το 2004 που επισημαίνει όλες τις παρανομίες και τις καταστρατηγήσεις του οικοδομικού κανονισμού που συνοδεύουν τη συγκεκριμένη οικοδομή.
Όργιο!
Μια εξόφθαλμη παρανομία 6ώροφης οικοδομής 11.000 κυβικών μέτρων, που βρίσκεται φάτσα με το κύμα της παραλίας και με θεμέλια μερικώς σε κοίτη ρέματος στο Τολό Αργολίδας και αποτελεί οδηγό παρανομίας για ένα μεγάλο κομμάτι της παραλίας στην περιοχή, έχει προκαλέσει την αγωνία κατοίκων που καταγγέλλουν στη «δημοκρατία» οργιώδεις παρανομίες που γίνονται επί δεκαετίες σε βάρος του περιβάλλοντος και των ανθρώπων της περιοχής.
Στο οικόπεδο και στην εν λόγω οικοδομή, που την εποχή της ανέγερσης ήταν εκτός σχεδίου πόλης, χορηγήθηκε άδεια για τέσσερις ορόφους, αλλά κατασκευάστηκαν έξι, συν ένα δώμα με ύψος άνω των 25 μέτρων. Οι παρανομίες άρχισαν επί δικτατορίας και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Ωστόσο, με βάση τον νόμο εκείνης της εποχής (Βασ. ∆ιάταγμα 15.6.1968) προβλεπόταν ένας όροφος μέχρι 3,5 μέτρα (κι αυτό ελέγχεται, θα εξηγήσουμε παρακάτω γιατί).
Στην αλυσίδα της ιστορίας που φέρνουμε στο φως έχουν εμπλοκή η Πολεοδομία Αργολίδας αλλά και όλες οι λοιπές τοπικές υπηρεσίες καθώς και η Κτηματική Υπηρεσία, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ) και το υπουργείο Οικονομικών.
Ο Συνήγορος του Πολίτη (ΣτΠ) σε μια σύντομη απεικόνιση της κατάστασης -μάλιστα η περίπτωση αυτή στο Τολό επελέγη ως αντιπροσωπευτικό δείγμα αυθαιρεσιών της ∆ημόσιας ∆ιοίκησης- είχε αναφέρει σχετικά στο παρελθόν: «Συγκεκριμένα, με βάση ανακριβή τοπογραφικά στοιχεία (όπου εν γνώσει του αρμόδιου πολεοδομικού γραφείου σημειώνονταν ως απόσταση της οικοδομής από το χειμέριο κύμα τα 15 μ.) εκδόθηκε αρχικά οικοδομική άδεια ισογείου και τριών ορόφων. Αργότερα, και κατά παρέκκλιση του οικοδομικού κανονισμού, χορηγήθηκε άδεια δύο επιπλέον ορόφων, καθώς και λειτουργίας του ως ξενοδοχείου.
Έπειτα από παρέλευση αρκετών ετών το πολεοδομικό γραφείο Ναυπλίου ενέκρινε νέα αλλαγή χρήσης, από ξενοδοχείο σε κατοικία και καταστήματα, κατά παρέκκλιση των όρων δόμησης της περιοχής. Σήμερα έχει σχεδόν ολοκληρωθεί το κτίριο και πολλά από τα διαμερίσματα έχουν ήδη πουληθεί».
Στη συνέχεια ο Συνήγορος κατακεραύνωνε τις πολεοδομικές υπηρεσίες, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Τα παραπάνω συνιστούν σειρά πολεοδομικών παραβάσεων που έγιναν εν γνώσει των πολεοδομικών Αρχών».
Καταπέλτης
Η υπόθεση της επίμαχης οικοδομής, η οποία παρέμεινε ημιτελής από το 1968, ολοκληρώθηκε με την απόφαση 878/2004 του ΣτΕ. Στην απόφασή του το Ανώτατο Ακυρωτικό ∆ικαστήριο (υπογραφές, οι τρεις θητεύσαντες πρόεδροι ΣτΕ Σακελλαροπούλου, Πικραμένος, Μενουδάκος) αποκαλύπτει όλες τις παρανομίες που έγιναν, κάνοντας μια λεπτομερή αναφορά για το τι ισχύει πολεοδομικά στην περιοχή, και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ειδικότερα για τον τομέα Α, όπου το επίμαχο ακίνητο, προβλέπεται ένας όροφος και ύψος 3,5 μέτρα».
Μάλιστα, το ΣτΕ στην απόφασή του το πάει παραπέρα. Αφού επισημαίνει ότι το σχέδιο πόλης ισχύει από το 1983, εναρμονίζεται με τη θέση της ∆ιεύθυνσης Νομοθετικού του ΥΠΕΧΩ∆Ε, που κάνει λόγο και για κατεδάφιση του κτιρίου, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Από το σχετικό διάγραμμα προκύπτει ότι το επίμαχο κτίσμα βρίσκεται εντός ζώνης παραλίας και παλαιού αιγιαλού. Εν όψει τούτων η ∆ιεύθυνση Νομοθετικού διατυπώνει στο ίδιο έγγραφο την άποψη ότι το εν λόγω κτίριο δεν είχε τις προϋποθέσεις εξαίρεσης από την κατεδάφιση».
Ωστόσο, όλα αυτά τα χρόνια η Κτηματική Υπηρεσία και το υπουργείο Οικονομικών σφυρίζουν αδιάφορα, οι οποίοι μάλιστα τελευταία καμώνονται και τους υπερασπιστές των αιγιαλών, όταν όλα αυτά τα χρόνια οι ιδιοκτήτες του κτιρίου έχουν καταπατήσει κάθε σπιθαμή της παραλίας που βρίσκεται μπροστά τους.
Το Τριμελές του ΣτΕ ακύρωσε το… ΣτΕ δίνοντας άδεια!
Μετά την απόφαση 878/2004 του ΣτΕ για καιρό φαίνεται πως σταμάτησε κάθε δραστηριότητα γύρω από την επίμαχη οικοδομή. Ωστόσο, αρκετά χρόνια αργότερα, προκειμένου οι ιδιοκτήτες (αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι από το 1968 μέχρι και σήμερα έχουν αλλάξει πολλοί ιδιοκτήτες λόγω των πολλών νομικών προβλημάτων) να πάρουν νόμιμη κάλυψη για τη συνέχιση και την ολοκλήρωση των εργασιών, ήρθε το Τριμελές Συμβούλιο Συμμόρφωσης του ΣτΕ με το Πρακτικό Συνεδρίασης 52/2012 να ανατρέψει, επί της ουσίας, την απόφαση του ΣτΕ.
Συγκεκριμένα, ενώ φαινομενικά το σκεπτικό κλίνει σε όλες τις… πτώσεις την απόφαση του ΣτΕ, προσπερνά με έντεχνο τρόπο τον βασικό συλλογισμό της απόφασης που έχει ως αναφορά το σχέδιο πόλης του 1983, με βάση το οποίο η επίμαχη οικοδομή είναι εκτός σχεδίου πόλης. Επικαλείται μάλιστα το σχέδιο πόλης του 1973, με το οποίο θεώρησε ότι είναι εντός! Παρότι ακόμη και το σχέδιο πόλης του 1973 προβλέπει την ύπαρξη ενός μόνο ορόφου ύψους 3,5 μέτρων. Άλμα λογικής!
Με αυτό τον τρόπο δόθηκε το πράσινο φως για να εκδοθεί, έπειτα από 11 χρόνια έντονου παρασκηνίου, άδεια στα τέλη του 2023, για να συνεχιστούν τόσο οι οικοδομικές εργασίες όσο και οι αγοραπωλησίες διαμερισμάτων και καταστημάτων. Ελλάς, το μεγαλείο σου!
Μ.Η.Τ. 232120