Κατασκευάστηκε για πειραματικούς, εκπαιδευτικούς και ερευνητικούς σκοπούς, χωρίς δυνατότητα αλυσιδωτής πυρηνικής σχάσης
Μεγάλος ντόρος έγινε τις προηγούμενες ημέρες για το (δήθεν) πρόβλημα που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει η Θεσσαλονίκη από τον… πυρηνικό αντιδραστήρα που υπάρχει για λόγους, καθαρά, πρακτικής στο ΑΠΘ.
«Ο υποκρίσιμος αντιδραστήρας του Εργαστηρίου Ατομικής και Πυρηνικής Φυσικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης είναι κατασκευή της Nuclear Chicago Corporation, είναι ανοιχτής δεξαμενής με επιβραδυντή κοινό, αφαλατωμένο νερό, το σχάσιμο υλικό είναι 2.494 kg φυσικού ουρανίου, σε ράβδους-φυσίγγια περίπου των δύο κιλών έκαστη» εξηγεί ο καθηγητής Στέφανος Χαραλάμπους, πρώτος διευθυντής του Εργαστηρίου Ατομικής και Πυρηνικής Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο πανεπιστημιακό σύγγραμμα του 1981 με τίτλο «Εργαστηριακές ασκήσεις Ατομικής και Πυρηνικής Φυσικής».
Εκεί περιγράφει τα τεχνικά χαρακτηριστικά του πυρηνικού αντιδραστήρα, που στεγάζεται από το 1971 στο υπόγειο του κτιρίου της Σχολής Θετικών Επιστημών. Ο πυρηνικός αντιδραστήρας του ΑΠΘ κατασκευάστηκε για πειραματικούς, εκπαιδευτικούς και ερευνητικούς σκοπούς, ενώ ο όρος «υποκρίσιμος» αναφέρεται στο ότι δεν δύναται να συντηρήσει αλυσιδωτή πυρηνική σχάση, ενώ η χαμηλή νετρονική ροή επιτρέπει να γίνονται μετρήσεις χωρίς να απαιτούνται ιδιαίτερα μέτρα ακτινοπροστασίας.
Η πρόεδρος του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, καθηγήτρια Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, και ο καθηγητής Χρήστος Ελευθεριάδης, μέλη του Εργαστηρίου Ατομικής και Πυρηνικής Φυσικής του Τομέα Πυρηνικής Φυσικής & Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων, μίλησαν για τα εκπαιδευτικά πειράματα που διεξάγονται στον πυρηνικό αντιδραστήρα, την πολύτιμη γνώση την οποία έχουν αντλήσει οι φοιτητές που τα έχουν παρακολουθήσει εδώ και πέντε δεκαετίες, καθώς και για τις ανησυχίες που συνειρμικά γεννώνται, όταν κανείς πληροφορείται ότι λειτουργεί μία τέτοια πειραματική διάταξη.
«Ο πυρηνικός αντιδραστήρας, η πειραματική αυτή διάταξη, προσφέρει γνώση και πληροφορία στους φοιτητές που περνάνε από το Τμήμα Φυσικής, καθώς όλοι υποχρεωτικά κάνουν ένα πείραμα από δείγματα που έχουν μπει στον αντιδραστήρα. Είναι μία γνώση, και η γνώση είναι πολύτιμη. Είμαστε υπερήφανοι που τον έχουμε. Και εννοείται ότι η διάταξη υπόκειται σε διεθνείς κανόνες ασφαλείας, αυστηρές οδηγίες που υποχρεούμαστε να ακολουθούμε και ελεγχόμαστε κάθε χρόνο, για αυτό και δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος» σημείωσε η κυρία Ιωαννίδου.
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της ασφάλειας, υπογράμμισε ότι «ο αντιδραστήρας είναι υποκρίσιμος και για αυτό χρειάζεται η εξωτερική πηγή νετρονίων, για να διασφαλίζει μια επαρκή ροή νετρονίων για να γίνονται οι ακτινοβολήσεις για την εκπαίδευση των φοιτητών». «Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει περίπτωση να βγει εκτός ελέγχου, άρα δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος του τύπου που φαντάζεται ο κόσμος» τόνισε ο κ. Ελευθεριάδης.