Η «δημοκρατία» βρέθηκε στις κατεστραμμένες περιοχές του Κάμπου και κατέγραψε την αγωνία των πολιτών για την επόμενη ημέρα
Δεν πρόλαβαν να πέσουν τα νερά στον θεσσαλικό κάμπο και η επόμενη μέρα διαφαίνεται πολύ σκληρή για τους κατοίκους. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, που εργάζονταν στα χωράφια, τα επόμενα χρόνια θα μείνουν άνεργοι και θα ψάχνουν για νέους τρόπους επιβίωσης, ενώ μεγάλο μέρος του Κάμπου, σύμφωνα με μελέτες των αρμοδίων, θα πρέπει να μείνει ανενεργό για τουλάχιστον μια πενταετία, προκειμένου να επανέλθει στα πρότερα επίπεδά του.
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
- Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ρασσιάς
Ωστόσο οι κάτοικοι των πλημμυρισμένων χωριών έχουν να αντιμετωπίσουν ακόμα έναν εφιάλτη: αυτόν του πλιάτσικου, που ήδη έχει ξεκινήσει σε πολλές περιοχές. Η «δημοκρατία», που επί ημέρες πραγματοποιεί το δικό της οδοιπορικό, βρέθηκε στις περιοχές και κατέγραψε την αγωνία των πολιτών για την επόμενη ημέρα αλλά και την ερήμωση του Κάμπου, ο οποίος παράγει το 1/3 της παραγωγής ζωικών αγαθών στην Ελλάδα. Δεν πρέπει, δε, να ξεχνάμε ότι δύο από τις μεγαλύτερες γαλακτοκομικές εταιρίες της χώρας, που καλύπτουν το 60% της παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων, επλήγησαν από τη βιβλική καταστροφή του «Daniel».
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Σύμφωνα με τον καθηγητή Αγροτικής Οικονομίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, Σταύρο Ζωγραφάκη: «Θα υπάρξει μεγάλη επιβάρυνση στο εμπορικό ισοζύγιο. Θα αυξηθούν αναγκαστικά οι εισαγωγές πραγμάτων για να καλύψουν την έλλειψη της παραγωγής που καταστράφηκε, ενώ θα μειωθούν και κάποιες εξαγωγές». Δεν θα αντέξει δηλαδή ο Κρατικός Προϋπολογισμός την επιβάρυνση. Για τον τομέα της εργασίας τόνισε πως πολλοί θα χάσουν τη δουλειά τους, καθώς αρκετές επιχειρήσεις δεν μπορούν να ανοίξουν. Επίσης, εφιστά την προσοχή στους κερδοσκόπους, που «θα βρουν χώρο για να αυξήσουν προϊόντα, τιμές και υπηρεσίες που δεν σχετίζονται με την καταστροφή στον θεσσαλικό κάμπο».
Μεγάλη έμφαση έδωσε στη διατροφική αλυσίδα. «Η κατεστραμμένη παραγωγή, που δεν έχει πουληθεί και βρίσκεται ακόμα στις αποθήκες που έχουν πλημμυρίσει, δεν πρέπει να ξαναγυρίσει στη διατροφική αλυσίδα, μέσω των ζωοτροφών» δήλωσε με νόημα, χτυπώντας το καμπανάκι στην κυβέρνηση.
Η επόμενη ημέρα, ωστόσο, δείχνει και το μέγεθος της κατεστραμμένης Θεσσαλίας ακόμα και στα κτίρια που πνίγηκαν στα λασπόνερα. Ο καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών και πρόεδρος ΟΑΣΠ, Ευθύμης Λέκκας, αναφέρθηκε στους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα κτίρια στις πλημμυρισμένες περιοχές. Είπε ότι «τα σπίτια με πλιθιά είναι ήδη διεγραμμένα», ενώ ακόμα και οι πιο σύγχρονες κατοικίες, που έχουν χτιστεί με τούβλα, «έχουν υποστεί πολύ μεγάλες ζημιές και θα πρέπει να ελεγχθούν προσεκτικά, έτσι ώστε να διαπιστώσουμε τη στατική τους επάρκεια».
Αυτά ανέρχονται σε πολλές εκατοντάδες, κάτι που δεν είναι διαχειρίσιμο από την Πολιτεία, ώστε να παρέμβει. Στα πλημμυρισμένα χωριά ήδη οι κάτοικοι περιπολούν με καραμπίνες, προκειμένου να απωθήσουν επίδοξους κλέφτες από το να εισβάλουν στα σπίτια τους.
Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του 80χρονου Δημήτρη Χαρπάτση, ο οποίος μας είπε: «Κάθε βράδυ οι νέοι του χωριού περιπολούν σε όλον τον Παλαμά με σκοπό να απωθήσουν αυτούς που πάνε να κάνουν πλιάτσικο. Είχαμε όλη αυτήν την καταστροφή, έχουμε και αυτούς που θέλουν να πάρουν ό,τι έχει απομείνει. Εμείς ήμασταν μετανάστες στην Αυστραλία για πολλά χρόνια. Ηρθαμε πίσω με σκοπό μια καλύτερη ζωή και να πεθάνουμε στον τόπο όπου γεννηθήκαμε. Μετά από αυτό το κακό που μας βρήκε, δύσκολα θα μπορέσουμε να σηκώσουμε κεφάλι. Με μια σύνταξη δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα και να φτιάξουμε όλες τις ζημιές που μας έκανε το νερό. Επεσε η αποθήκη όπου είχαμε μέσα όλα τα πράγματα, σκότωσε όλα τα κοτόπουλα που είχαμε για το σπίτι και έχουμε και τη δυσωδία από τα νεκρά ζώα. Αν είχα άλλη επιλογή, θα έφευγα από αυτόν τον τόπο.
Δυστυχώς, δεν έχω και πρέπει να υποστώ όλα όσα θα μου φέρει η επόμενη ημέρα» λέει με πόνο ψυχής ο 80χρονος, ο οποίος πιάνει τη λάσπη από κάτω και μας λέει: «Δυστυχώς, από λάσπη προερχόμαστε και λάσπη θα γίνουμε». Η λάσπη που έχει στα χέρια του έχει πετρώσει. Μας τη δείχνει. Μοιάζει περισσότερο με τσιμέντο. Πώς θα καλλιεργηθούν ξανά αυτά τα χωράφια, άραγε;
Στον Παλαμά ακόμα ένας κάτοικος, ο κύριος Γιώργος Κ., είδε το σπίτι της μητέρας του να βυθίζεται στον βούρκο. «Η μητέρα μου πέθανε πριν από τρεις μήνες. Τα πράγματά της τα είχαμε αφήσει όπως τα είχε εκείνη, γιατί δεν είχαμε κουράγιο να έρθουμε. Είχε πράγματα πολύ μεγάλης αξίας. Τα έπιπλά της ήταν εποχής και τα είχε φέρει από το εξωτερικό. Ηταν αρχοντογυναίκα. Δυστυχώς, δεν έμεινε τίποτα. Θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε για ενθύμιο μόνο καμιά φωτογραφία της, για να τη θυμόμαστε» λέει συγκινημένος στη «δημοκρατία» μαζεύοντας τα κομμάτια του!
Μ.Η.Τ. 232120