Ηρωες! Υλοτόμοι του Εβρου έσωσαν 100.000 στρέμματα

Με δύο δασικούς υπαλλήλους και δύο πυροσβεστικά οχήματα δημιούργησαν ζώνη ανάσχεσης 10 χιλιομέτρων

Για έξι μερόνυχτα και με ελάχιστο εξοπλισμό πάλευαν με το «πύρινο θηρίο» οι υλοτόμοι στον Εβρο, καταφέρνοντας να σώσουν σχεδόν 100.000 στρέμματα πολύτιμου δάσους από τα αδηφάγα «σαγόνια» της πυρκαγιάς. Το ηρωικό έργο των ακούραστων και ψυχωμένων δασεργατών αναδείχθηκε από τον δασάρχη Αλεξανδρούπολης, Γιώργο Πιστόλα, που θέλησε να αποδώσει τα εύσημα και να αναδείξει το θεάρεστο έργο των υλοτόμων των Δασικών

Συνεταιρισμών Εργασίας (ΔΑΣΕ) Σιδηροχωρίου και Πετρολόφου, οι οποίοι για έξι μέρες και νύχτες εργάζονταν ώστε να σταματήσουν την πορεία της φωτιάς στον Εβρο, με μοναδικά τους «εργαλεία» αλυσοπρίονα και κλαριά από χαρτιά.

Η εμπειρία

Οπως έγραψε σε ανάρτησή του στο facebook ο κ. Πιστόλας, «στη μεγάλη πυρκαγιά του Εβρου, οι άνθρωποι αυτοί, με την καθοδήγηση – συνδρομή δύο δασικών υπαλλήλων (δασολόγου και δασοπόνου) και την υποστήριξη άλλοτε ενός και άλλοτε δύο πυροσβεστικών οχημάτων, κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ζώνη ανάσχεσης στον άξονα Καλλιθέα – διασταύρωση Σανιδοχωρίου (Ταχτατζίκ) – ύψωμα Κούτρα – Τρεις Βρύσες και ακόμα παραπέρα, σε μήκος πλέον των 10 χιλιομέτρων» και συνεχίζει ότι οι υλοτόμοι δεν διέθεταν κάποιου είδους προστασία, όπως μάσκες ή γυαλιά για τον καπνό. «Βασικό τους όπλο, η εμπειρία τους στο βουνό, που το γνωρίζουν σπιθαμή προς σπιθαμή. Ηταν ανελλιπώς στο μέτωπο της φωτιάς επί έξι μερόνυχτα, 20 άτομα με εναλλαγές, με τους δασικούς υπαλλήλους και το πυροσβεστικό όχημα πάντα από κοντά» τόνισε.

Τα μέσα

Ανέφερε επίσης ότι για τους ήρωες αυτούς θα μιλήσουν λίγοι, ενώ δεν έκρυψε και το παράπονό του, καθώς επί μέρες όλοι πληροφορούνταν «για τα εναέρια και επίγεια μέσα, για τις υπηρεσίες, τις εγχώριες και ξένες δυνάμεις και τους φορείς που συνέδραμαν στην ομολογουμένως δύσκολη προσπάθεια κατάσβεσης της πυρκαγιάς.

Ας μάθουμε λοιπόν επιπρόσθετα ότι υπάρχει και το ντόπιο εργατικό δασικό προσωπικό, που επί πολλά χρόνια δραστηριοποιείται στα βουνά μας, γνωρίζοντας τόσο τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής όσο και τον τρόπο που πρέπει να αντιδράσει στις δύσκολες καταστάσεις».

Τέλος, δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι οι άνθρωποι αυτοί, που διαμένουν στο κεντρικό ορεινό τμήμα της Π.Ε. Αλεξανδρούπολης, στο Σιδηροχώρι και στον Πετρόλοφο, δύο από τα Πομακοχώρια του Εβρου που κατοικούνται από ανθρώπους οι οποίοι ζουν από την ξυλεία, «χρόνο με τον χρόνο μειώνονται και αναζητούν άλλους χώρους εργασίας. Τους χρειαζόμαστε, είναι υποχρέωσή μας να τους υποστηρίξουμε για να μείνουν στον τόπο τους και να κάνουν αυτό που πρέπει, αυτό που χρόνια γνωρίζουν καλά».