Από το 1998, οπότε το Σώμα ανέλαβε τη δασοπυρόσβεση, 29 πυροσβέστες έχουν «χαθεί» κατά τη διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιών
Στις μεγάλες φωτιές της Εύβοιας πριν από δύο χρόνια όλοι κοιτούσαν με δέος τους Ρουμάνους πυροσβέστες. Τα ρεπορτάζ ήταν καθημερινά, με αναφορές στην οργάνωση και στον εξοπλισμό τους. Σήκωναν drones για να χαρτογραφήσουν δασικούς δρόμους. Είχαν τελευταίας γενιάς ειδικά μηχανήματα και ερπυστριοφόρα. Φορούσαν υπερσύγχρονες στολές με ενδοεπικοινωνία τριών συχνοτήτων.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Ήταν τότε που όλοι αντιλήφθηκαν κάτω από πόσο αντίξοες συνθήκες πολεμούν με τις πυρκαγιές οι Έλληνες πυροσβέστες. Δίχως τη στήριξη που θα έπρεπε να είχαν διαχρονικά από το ελληνικό κράτος, χωρίς να είναι εξοπλισμένοι όπως οι Ευρωπαίοι συνάδελφοί τους, ψάχνοντας δρόμους σε άγνωστες περιοχές δίχως τη σωστή οργάνωση και τα κατάλληλα εργαλεία.
Είναι αυτά τα απλά παιδιά της διπλανής πόρτας που η κοινωνία απαιτεί να γίνονται μέσα σε μια στιγμή υπεράνθρωποι, όταν οι ζωές, η φύση, οι περιουσίες κινδυνεύουν. Που όλοι μας περιμένουμε να καταφθάσουν για να μας σώσουν. Είναι τα ίδια παιδιά τα οποία, όταν δεν υπάρχουν πυρκαγιές στα δάση και στον αστικό ιστό, λίγοι τα σκέφτονται. Κανείς δεν φρόντισε να τους εντάξει έστω στα βαρέα ανθυγιεινά ενώ παίζουν τις ζωές τους κορόνα γράμματα. Ουδείς νοιάστηκε να καλύψει τα τουλάχιστον 3.600 οργανικά κενά θέσεων για να μην παλεύουν μόνοι τους στα πύρινα μέτωπα. Λίγοι ενδιαφέρθηκαν αν οι μισθοί τους φτάνουν για να βγάλουν τον μήνα και να ζήσουν τις οικογένειές τους.
Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, υπήρξε και η φαεινή κυβερνητική ιδέα να τους στείλουν για να βοηθούν στο… ΕΚΑΒ, λες και είναι τα παιδιά για όλες τις δουλειές κι όχι επαγγελματίες πυροσβέστες. Μια απόφαση προσβλητική και για την Πυροσβεστική και για το ΕΚΑΒ, αλλά άκρως ενδεικτική για το πώς αντιμετωπίζουν παραδοσιακά οι κυβερνήσεις μας τους πραγματικούς σωτήρες μας, όταν καίγεται το σπίτι μας ή παθαίνουμε έμφραγμα. Με μπαλώματα, αποφάσεις του ποδαριού και απαξίωση!
Παλεύει με το θηρίο με… σφεντόνες
Από τις πυρκαγιές της Εύβοιας πέρασαν δύο χρόνια. Τώρα έχουμε άλλες φωτιές να καταστρέφουν τα δάση μας και να απειλούν ζωές και σπίτια. Οι Ρουμάνοι πυροσβέστες έχουν πλέον εγκατασταθεί στην Ελλάδα με ευρωπαϊκή εντολή, άλλες ευρωπαϊκές χώρες στέλνουν εκτάκτως τη δική τους βοήθεια.
Για τον Ελληνα πυροσβέστη, όμως, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Εξακολουθεί να παλεύει με το θηρίο της φωτιάς με… σφεντόνες μέχρι τελικής πτώσης. Χθες ήταν η τρίτη ημέρα της μάχης. Ενας εξαντλημένος πυροσβέστης κατέρρευσε στον οικισμό Κανδήλι στη Νέα Πέραμο.
Ο πυροσβέστης συμμετείχε στην επιχείρηση κατάσβεσης της μεγάλης φωτιάς στο χωριό. Στην προσπάθεια εκκένωσης της περιοχής υπέστη λιποθυμικό επεισόδιο από την εξάντληση και την αποπνικτική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο σημείο. Οι κάτοικοι από την πλευρά τους έτρεξαν να τον βοηθήσουν.
Αμέσως κατέφτασε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και τον μετέφερε με ασφάλεια στο Θριάσιο Νοσοκομείο. Ευτυχώς είναι καλά στην υγεία του. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, υπάρχουν κι άλλοι πυροσβέστες με αναπνευστικά προβλήματα στο ίδιο νοσοκομείο.
Τον περασμένο Ιούλιο πυροσβέστης έπεσε στο κενό και μεταφέρθηκε, σοβαρά τραυματισμένος στη σπονδυλική στήλη, σε νοσοκομείο στα Γιάννενα. Είχε σπεύσει για να απεγκλωβίσει ανήλικη. Τον Αύγουστο άλλος πυροσβέστης μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Πάτρας. Επιχειρούσε σε φωτιά που ξέσπασε στη Νεάπολη Λεχαινών της Ηλείας και τον δάγκωσε φίδι κατά τη διάρκεια της κατάσβεσης.
Πρόσφατα, μόλις πριν από δυο εβδομάδες, έχασε τη ζωή του την ώρα του καθήκοντος 55χρονος πυροσβέστης στη Θεσσαλονίκη. Είχε μεταβεί στη συμμαχική οδό για επιχείρηση κατάσβεσης φωτιάς σε ξερά χόρτα. Ενιωσε αδιαθεσία την ώρα της επιχείρησης και ενημέρωσε σχετικά τους συναδέλφους του. Ο 55χρονος έχασε τις αισθήσεις του, λιποθύμησε και χτύπησε το κεφάλι του. Ηταν πατέρας δύο παιδιών.
Τον Φεβρουάριο του 2021 είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο ο θάνατος του 46χρονου αρχιπυροσβέστη Ιωάννη Ζαφειρόπουλου. Εχασε τη ζωή του στην προσπάθειά του να σώσει μαθητές που κινδύνευσαν από τις πλημμύρες στον Εβρο. Ηταν πατέρας τριών ανήλικων παιδιών. Τα παιδιά είχαν εγκλωβιστεί από χείμαρρο, το όχημά του δεν άντεξε την ορμή του νερού, που τον παρέσυρε με συνέπεια τον πνιγμό του. Στο όχημα επέβαιναν άλλοι δύο συνάδελφοί του, οι οποίοι κατάφεραν και βγήκαν με ασφάλεια.
Ο κατάλογος όσων έχασαν τη ζωή τους εν ώρα υπηρεσίας είναι μακρύς. Υπάρχουν τουλάχιστον 65 γνωστές περιπτώσεις στην επίσημη ιστοσελίδα του Πυροσβεστικού Σώματος. Οι 29 εξ αυτών «χάθηκαν» κατά τη διάρκεια κατάσβεσης δασικών πυρκαγιών μετά την ανάληψη της δασοπυρόσβεσης από το Πυροσβεστικό Σώμα το 1998.
Ο πρώτος χρονικά καταγεγραμμένος θάνατος ήταν του δόκιμου πυροσβέστη Κωνσταντίνου Πούλιου από το Πολύδενδρο Γρεβενών. Κατατάχθηκε στο Πυροσβεστικό Σώμα το 1939 και έχασε τη ζωή του στις 12 Νοεμβρίου 1942, κατά την προσπάθεια κατάσβεσης πυρκαγιάς σε διώροφο οίκημα στη Θεσσαλονίκη.
Τον Ιούλιο του 2021, ένα μαύρο καλοκαίρι για τη χώρα μας λόγω των μεγάλων πυρκαγιών, είχε συγκινήσει η εικόνα ενός αποκαμωμένου πυροσβέστη, του Δημήτρη Αθανασόπουλου. Ηταν πεσμένος στο έδαφος ακουμπώντας στις ρόδες ενός περιπολικού για να πάρει μια ανάσα από τη μάχη με τη φωτιά περιφερειακά της Πάτρας. Εγραφε στην ανάρτησή του: «Κούραση – Πόνος – Εξάντληση, αλλά δεν σταματήσαμε. Συνεχίσαμε για όλους εσάς που σας προστατεύουμε!»
Έλληνας πυροσβέστης
Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδος
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Το 1856 ιδρύθηκε στην Αθήνα ο πρώτος Λόχος Πυροσβεστών, με δύναμη 92 ανδρών. Το Πυροσβεστικό Σώμα με τη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα σχηματίστηκε το 1926-1930. Το 1926 έγινε εντελώς ανεξάρτητο Σώμα από το υπόλοιπο Στράτευμα και το 1930 ιδρύθηκε με ΦΕΚ Πυροσβεστικό Σώμα ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, που υπαγόταν στο υπουργείο Εσωτερικών. Σήμερα υπάρχουν 300 πυροσβεστικές υπηρεσίες σε όλες τις πρωτεύουσες των νομών και στις πόλεις εθνικής σημασίας. Το 1991 το Πυροσβεστικό Σώμα έγινε η πρώτη κρατική υπηρεσία που επίσημα υιοθέτησε την έννοια του εθελοντισμού στην Ελλάδα, δημιουργώντας τον θεσμό του εθελοντή πυροσβέστη. Υπολογίζεται ότι τα οργανικά κενά στην Πυροσβεστική ανέρχονται σε 3.600 θέσεις.
Μ.Η.Τ. 232120