Ελλείψει προνοιακών μονάδων, φιλοξενήθηκαν με εισαγγελική εντολή στα Παίδων της Αττικής – Δεκάδες ανήλικα και στις παιδιατρικές κλινικές ανά την Ελλάδα
Είναι κάτι παιδιά που, άσχετα από το τι πρόκειται να γίνουν, ξεκινούν τη διαδρομή της ζωής τους με «πέντε γκολ από τα αποδυτήρια», όπως λέει και προσφιλής ποδοσφαιρική έκφραση για να περιγράψει όσους μειονεκτούν…
Ενώ λοιπόν, όπως συμβαίνει κάθε τέτοιες άγιες ημέρες του Πάσχα, τα περισσότερα παιδιά στο πλαίσιο του γιορτινού κλίματος που επικρατεί περιμένουν δώρα, σοκολατένια αβγά, λαμπάδα από τους νονούς, με τη μεγαλύτερη αγωνία τους να είναι αν αυτοί θα πέσουν μέσα στις επιθυμίες τους, υπάρχουν κι εκείνα τα παιδιά που με εισαγγελική εντολή «παρκάρονται» στα τρία Νοσοκομεία Παίδων της Αττικής, καθώς και στις παιδιατρικές κλινικές των Γενικών Νοσοκομείων ανά την Ελλάδα.
Οπως ανέφερε σχετικά στο τηλεοπτικό κανάλι Open ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ) Μιχάλης Γιαννάκος, «25 παιδιά κακοποιημένα και εγκαταλειμμένα πέρασαν το Πάσχα στα τρία Νοσοκομεία Παίδων της Αττικής και είναι πολλά άλλα ακόμη στις Παιδιατρικές Κλινικές των Γενικών Νοσοκομείων.
Ξέμειναν
Βρίσκονται εκεί με εισαγγελική εντολή, ώστε να κάνουν εξετάσεις για την κατάσταση της υγείας τους και κυρίως για το αν έχουν κάποια μεταδοτική ασθένεια, αλλά οι ελλείψεις προνοιακών μονάδων οδηγούν στο να παραμένουν επί μακρόν στα Νοσοκομεία Παίδων.
Πέρασαν Πάσχα στις κλινικές τους, στα δωμάτια, στους διαδρόμους, χωρίς οικογενειακή θαλπωρή, χωρίς να νιώσουν τις γιορτινές αυτές ημέρες. Eχουμε πει πάρα πολλές φορές πως τα παιδιά αυτά θα πρέπει να βρίσκονται σε προνοιακές μονάδες, όπου υπάρχουν προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης, υπάρχει ψυχολογική υποστήριξη, γιατί τα νοσοκομεία δεν μπορούν να προσφέρουν απολύτως τίποτα. Τα παιδιά έτσι εμφανίζουν και μια παραβατική συμπεριφορά στα νοσοκομεία».
Oπως σημειώνει ο κ. Γιαννάκος, τα παιδιά που βρίσκονται στα Νοσοκομεία Παίδων με εισαγγελική εντολή μειώθηκαν σε σχέση με τα 70 και 80 που υπήρχαν σε αυτά στο πρόσφατο παρελθόν. «Γίνεται μεγάλη προσπάθεια από τα νοσοκομεία, τις εισαγγελικές Αρχές, και υπάρχει ευαισθητοποίηση του κόσμου με τόσες καταγγελίες που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα. Ωστόσο αυτό είναι συγκυριακό και μπορεί σε λίγες μέρες να αυξηθούν και πάλι τα παιδιά, γιατί το πρόβλημα, που είναι η έλλειψη προνοιακών δομών, παραμένει. Εχουν μείνει παιδιά μήνες και έναν χρόνο και δύο χρόνια. Αυτό είναι απαράδεκτο» τονίζει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ.
Τα παιδιά που βρίσκονται με εισαγγελική εντολή στα Νοσοκομεία Παίδων εισπράττουν όση αγάπη και θαλπωρή μπορούν να δώσουν οι άνθρωποι των υποστελεχωμένων δημόσιων νοσοκομείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ), αφού στην πραγματικότητα απλά φιλοξενούνται σε αυτά, καλύπτοντας μονάχα τς βασικές ανάγκες του ύπνου, της διατροφής και της προσωπικής τους υγιεινής. Είναι μόνα τους, χωρίς κανένας να ασχολείται αποκλειστικά μαζί τους, ούτε καν να τα προσέχει. Εξαίρεση αποτελούν οι περιπτώσεις παιδιών για τα οποία υπάρχει κάποιος συνοδός, συνήθως συγγενής, ή τα απασχολούν εθελοντές για τον σκοπό αυτόν.
Αν τα παιδιά αυτά δεν πηγαίνουν σχολείο ή δεν απασχολούνται δημιουργικά από επαγγελματίες (κοινωνικούς λειτουργούς ή παιδοψυχολόγους), μπορούν «ελεύθερα» να πηγαίνουν όπου θέλουν, ακόμα και έξω από τους χώρους των νοσοκομείων. Οπως συνέβη και με τη 14χρονη στην πρόσφατη υπόθεση μαστροπείας, που έφευγε για τον λόγο αυτόν από το ίδρυμα στο οποίο φιλοξενούνταν, στη Νέα Σμύρνη.
Συμμορίες
Ακριβώς, δε, επειδή κανείς πρακτικά δεν ασχολείται μαζί τους, τα παιδιά αυτά, έχοντας έντονη την ανάγκη κοινωνικοποίησης, σχηματίζουν ομάδες/συμμορίες. Δεν είναι, άλλωστε, λίγες οι φορές που υπήρξαν περιστατικά βίας μεγαλύτερης ή μικρότερης έντασης. Είτε στον αύλειο χώρο, πετώντας μανταρίνια σε περαστικούς και βάζοντας φωτιά σε κάδους απορριμμάτων, είτε μέσα στους θαλάμους των ασθενών, όπου καταγράφονται μικροκλοπές, καταστροφές, αλλά και παρενόχληση των συνοδών παιδιών και βρεφών που νοσηλεύονται.
Σοβαρότερα είναι τα περιστατικά στα οποία μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά στρέφονται εναντίον μικρότερων. Χαρακτηριστική περίπτωση ήταν εκείνη του περασμένου Νοεμβρίου, στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», όταν ένας έφηβος παρενόχλησε σεξουαλικά έναν 7χρονο και μια 13χρονη, με τον νονό του αγοριού ακολούθως να πηγαίνει στο νοσοκομείο και να χτυπά τον 14χρονο. Παρά τη σοβαρότητα του περιστατικού δεν άλλαξε τίποτα επί της ουσίας, αφού ο 14χρονος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης και προστέθηκαν ακόμη δύο υπάλληλοι ιδιωτικής εταιρίας security στους ορόφους του νοσοκομείου.
Τα περιστατικά αυτά θεωρούνται από το ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό που καλείται να τα αντιμετωπίσει λιγότερο σοβαρά, όταν έχουν κατά καιρούς κληθεί να διαχειριστούν περιστατικά όπως εκείνο της 12χρονης από τη γνωστή υπόθεση του Κολωνού…
Ελλείψεις σε προσωπικό και δομές πρόνοιας
Η έλλειψη κατάλληλων προνοιακών δομών και προσωπικού που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τη βραχύχρονη παραμονή αυτών των παιδιών -εκτός του προσωρινά ακατάλληλου οικογενειακού τους περιβάλλοντος- είναι ο λόγος που διαμένουν σε ακατάλληλες για την ψυχοκοινωνική τους υγεία νοσηλευτικές δομές.
Οσο για τους νοσηλευτές και τους γιατρούς; Αυτοί «τρέχουν και δεν φτάνουν», σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ. «Τρέχουν και δεν φτάνουν προσφέροντας νοσηλευτική και ιατρική φροντίδα.
Παρηγορούν τους ασθενείς που δεν είναι σπίτι τους, εύχονται περαστικά, τους συμπαραστέκονται. Συγκινητικές στιγμές. Η μεγάλη παράλειψη του κράτους πρόνοιας είναι τα εγκαταλειμμένα παιδιά που βρίσκονται με εισαγγελική εντολή στα Παιδιατρικά Νοσοκομεία επί μακρόν, λόγω έλλειψης προνοιακών μονάδων» αναφέρει ο πρόεδρος της ομοσπονδίας Μιχάλης Γιαννάκος.