Σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς καταγγέλλεται ότι ζούσαν τα παιδιά της «Κιβωτού του Κόσμου», τα οποία φέρεται ότι κλειδώνονταν σε κλουβιά ολόκληρο το 24ωρο, χωρίς φαγητό και νερό, όταν δεν υπάκουαν αδιαμαρτύρητα στις εντολές των «έμπιστων» του πατρός Αντωνίου, που είχαν αναλάβει ρόλο δεσμοφύλακα μέσα στις δομές της μη κυβερνητικής οργάνωσης!
Τη συνταρακτική αποκάλυψη, που δεν τη χωράει ανθρώπινος νους, έκανε η μητέρα ενός 9χρονου -σήμερα- αγοριού, το οποίο είχε φιλοξενηθεί στο παράρτημα της «Κιβωτού» στον Βόλο. Η ίδια έφτασε να υπαινιχθεί ότι πίσω από τη βιτρίνα του ευαγούς ιδρύματος, το οποίο παρέχει φιλοξενία σε κακοποιημένα ή παραμελημένα παιδιά, κρύβονται αδίστακτα κυκλώματα παράνομων υιοθεσιών!
«Ο γιος μου ο μικρός τώρα είναι εννιά. Οταν ήταν στον Βόλο, απ’ ό,τι μου είπε το παιδί και έχω δώσει και φωτογραφίες στον Συνήγορο του Πολίτη, (…) κλείδωναν το παιδί μέσα – και όχι μόνο το δικό μου το παιδί. Κλείδωναν τα παιδιά μέσα σε κλουβί χωρίς φαγητό, χωρίς νερό όλη την ημέρα, και τα άφηναν εκεί για τιμωρία. Για παραδειγματισμό… Δηλαδή, ζούμε σε συνθήκες μεσαίωνα!» κατήγγειλε η γυναίκα, λέγοντας ότι οι υπεύθυνοι χτυπούσαν τα τιμωρημένα παιδιά.
Ακόμη πιο σοκαριστικός είναι ο ισχυρισμός της ότι οι άνθρωποι της ΜΚΟ την απειλούσαν ότι θα δώσουν την κόρη της για υιοθεσία, επειδή δεν την είχε αναγνωρίσει ο πατέρας της: «Δυστυχώς, έχουν και κύκλωμα υιοθεσιών, με απειλούσαν συνέχεια ότι θα δώσουν το κοριτσάκι μου επειδή δεν το είχε αναγνωρίσει ο μπαμπάς του. Τελικά, πήγαμε και κάναμε την αναγνώριση όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε. Εχω τρία παιδιά.
Το κοριτσάκι ήταν στην Αθήνα μόνο του, το είχαν χωρίσει από τα αδέρφια του. Εστειλαν τα παιδιά μου στον Βόλο για να μην υπάρχει κανένα παιδί εδώ, να είναι μόνο του, για να μπορέσουν να το δώσουν για υιοθεσία. Εβαλα δικηγόρο, τον οποίο πλήρωσα εγώ με δικά μου χρήματα, δηλαδή όλη αυτή η ιστορία μού πήγε εμένα πάνω από 10.000 ευρώ» αποκάλυψε η καταγγέλλουσα στην εκπομπή «Καλημέρα, Ελλάδα». Γροθιά στο στομάχι προκαλεί η καταγγελία μιας πρώην εθελόντριας της «Κιβωτού», η οποία έφυγε από την πρώτη ημέρα, μην αντέχοντας να βλέπει σκηνές κακοποίησης.
«Ξεκίνησα την πρώτη μου μέρα -και μοναδική- βοηθώντας στην προετοιμασία του μεσημεριανού γεύματος… Έγινε η προσευχή, ξεκίνησε το φαγητό και κάποια στιγμή είδα ένα παιδί, που ίσως να μην ήταν πάνω από 15 ετών, να χαστουκίζει ένα άλλο παιδί. Σοκαρίστηκα!» είπε αρχικά η κυρία Γιώτα, η οποία προσφέρθηκε πριν από 11 χρόνια να βοηθήσει την «Κιβωτό του Κόσμου».
Αμέσως μετά είπε: «Ρώτησα τη μαγείρισσα και μου εξήγησε ότι σε κάθε τραπέζι υπάρχει ένα μεγαλύτερο παιδί που ελέγχει όλα τα υπόλοιπα, κάτι σαν ομαδάρχης. Αυτό το σκηνικό δεν θυμάμαι πόσες φορές επαναλήφθηκε το ίδιο μεσημέρι… Δύο; Τρεις; Ηταν μία κανονική κατάσταση. Οταν τελείωσε το φαγητό και είχαν περισσέψει κάποιες μερίδες, έρχονταν κάποια παιδάκια και ζητούσαν λίγο παραπάνω.
Πηγαίνοντας να δώσω παραπάνω πιάτο, η μαγείρισσα μου είπε “όχι, σε αυτό το παιδί δεν θα δώσεις άλλο”… Εφυγα με πολύ βαριά καρδιά γι’ αυτά και τα παιδιά και δεν ξαναπήγα».
Μια 16χρονη πρώην φιλοξενούμενη της «Κιβωτού του Κόσμου» περιέγραψε σαδιστικές πρακτικές, καθώς και σκηνές κακοποίησης και παιδικής εργασίας, που παραπέμπουν στο μυθιστόρημα του Καρόλου Ντίκενς «Ολιβερ Τουίστ»! «Ζούσα στην “Κιβωτό του Κόσμου” από τα επτά μου χρόνια μέχρι τα 13. Μετά με έδιωξαν και τα τελευταία δύο χρόνια μένω σε ξενώνα. Οι καταστάσεις δεν ήταν καθόλου καλές, όλη μέρα είχε τιμωρίες. Επρεπε να δουλεύεις και, αν δεν το κάναμε, δεν μας άφηναν να φάμε, δεν μας έδιναν χαρτζιλίκι και δεν μας άφηναν να βγαίνουμε με τους φίλους μας… Μας έβαζαν να μαζεύουμε κουκουνάρια, τα βάζαμε σε σακούλες και μας τα ξαναέριχναν κάτω για να τα ξαναμαζέψουμε, και όλο αυτό μέσα στον ήλιο!» περιέγραψε το ανήλικο κορίτσι.
Οπως πρόσθεσε, μπήκε για δύο μήνες στην απομόνωση, όπου οι υπεύθυνοι ξεχνούσαν να της πάνε φαγητό. «Η απομόνωση ήταν κάτι μικρά σπιτάκια. Εμένα με είχαν εκεί για δύο μήνες σε ένα από αυτά τα δωμάτια. Ξεχνούσαν να μου φέρουν φαγητό και νερό κάποιες φορές, δεν επιτρεπόταν να διαβάζω ούτε βιβλίο εκεί, μόνο να βλέπω τέσσερις τοίχους για δύο μήνες.
Με έβαλαν τιμωρία γιατί ένας εργαζόμενος της δομής με είχε χτυπήσει και επειδή του το ανταπέδωσα με έβαλαν εκεί. Εβλεπα τα άλλα παιδιά να πηγαίνουν στο λούνα παρκ και εμένα με είχαν αφήσει πίσω και ας έκλαιγα» κατήγγειλε η 16χρονη, προσθέτοντας ότι, μεταξύ άλλων, γίνονταν διακρίσεις με βάση το χρώμα της επιδερμίδας των παιδιών.
«Για παράδειγμα, ένα παιδί που ήταν μελαψό το είχαν όλη μέρα στην κουζίνα, αντί να βγει έξω να παίζει» ανέφερε, καταλήγοντας ότι ο πατέρας Αντώνιος γνώριζε τα πάντα.
Μ.Η.Τ. 232120