Έχει χαθεί μια ολόκληρη πόλη, αλλά η κυβέρνηση δίνει συγχαρητήρια στον εαυτό της για την «καλή διαχείριση»!
Έσπασε το απόγευμα του Σαββάτου το φράγμα των 30.000 θανάτων, την ώρα που η κυβέρνηση συνεχίζει να αυτοθαυμάζεται για τον τρόπο που χειρίστηκε την πανδημία, συγκαταλέγοντάς τον στις μεγάλες της επιτυχίες στη μάχη απέναντι στον κορονοϊό.
Για την ηγεσία του υπουργείου Υγείας, την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό, το γεγονός ότι έχει χαθεί μια ολόκληρη πόλη μοιάζει να είναι ήσσονος σημασίας, καθώς, όπως έχουν επισημάνει όλοι οι αρμόδιοι φορείς, αυτό που πρέπει να εξετάζεται είναι ο δείκτης της υπερβάλλουσας θνησιμότητας και όχι ο αριθμός των θανάτων ανά εκατομμύριο πολιτών.
Αυτό το κυβερνητικό ευφυολόγημα, που έχει πάρει διαστάσεις επίσημης κυβερνητικής γραμμής, αγγίζει -αν δεν ξεπερνάει- τα όρια της πολιτικής βεβήλωσης, προκαλώντας αντιδράσεις σε χιλιάδες ανθρώπους που οι συγγενείς τους έχασαν τη ζωή τους εκτός ΜΕΘ και στους γιατρούς που αυτά τα τρία χρόνια αναγκάστηκαν να κάνουν επιλογή ασθενών.
Εγκληματικό λάθος
Το γεγονός πως η χώρα ξεπέρασε σε θανάτους ανά εκατομμύριο πολιτών από την αρχή της πανδημίας την Ιταλία του Μπέργκαμο, το Ηνωμένο Βασίλειο της «ανοσίας της αγέλης» ή τις χώρες της δυτικής Ευρώπης που χτυπήθηκαν αλύπητα από το πρώτο κύμα της πανδημίας συνιστά ένα εγκληματικό λάθος.
Το ποιος ευθύνεται γι’ αυτό το λάθος, ποιες αποφάσεις στοίχισαν και πόσες ζωές θα μπορούσαν πραγματικά να είχαν σωθεί είναι μια συζήτηση η οποία δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει με τρόπο συντεταγμένο, ουσιαστικό και αποτελεσματικό.
Και αυτό, διότι η κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει αυτή τη συζήτηση πριν καν ανοίξει, παραχωρώντας το ακαταδίωκτο σε πολιτικούς και επιστήμονες που διαχειρίστηκαν την πανδημία. Το χειρότερο είναι πως δεν αρκέστηκαν σε αυτό, αλλά πήγαν και ένα βήμα παρακάτω, αποκόπτοντας τη Δικαιοσύνη ακόμα και από το να καλέσει τους ανθρώπους αυτούς ως μάρτυρες για να πέσει φως στους χειρισμούς και να υπάρξει δικαίωση.
Όμως, όσο κι αν η κυβέρνηση επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από νομικά «τερτίπια», οι αποκαλύψεις για τις «μαϊμού» ΜΕΘ, τα διπλά βιβλία του ΕΟΔΥ, τις ελλείψεις σε γιατρούς και τις αποφάσεις των ειδικών θα υπάρχουν πάντα…
Και μπορεί να μην υπάρξει δικαστική ετυμηγορία, αλλά σίγουρα θα υπάρξει πολιτική τιμωρία.