Τα εκπληκτικά αποτελέσματα της θεραπείας στο πρώιμο στάδιο του ιού, θα έβαζε φρένο στις εισαγωγές στις ΜΕΘ
Aσφάλεια εστί το προνοείν και προλαμβάνειν, το δε προνοείν και προλαμβάνειν κρείττον εστί του θεραπεύειν», δηλαδή «ασφάλεια είναι το να προνοείς και να προλαμβάνεις, τα οποία είναι καλύτερα από το να θεραπεύεις» έλεγε ο θεμελιωτής της ορθολογικής ιατρικής σκέψης Ιπποκράτης.
Στην περίπτωση ειδικά της πανδημίας του Covid-19 ουσιαστική πρόληψη θα προσφέρουν οι εμβολιασμοί, οι οποίοι ενδεχομένως να αποτελέσουν ανάχωμα σε ένα δραματικότερο τρίτο κύμα, εάν προχωρήσουν με γρήγορους ρυθμούς και εάν εμβολιαστεί ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού.
Όμως η πραγματικότητα είναι πως θα απαιτηθούν μήνες για την εμβολιαστική κάλυψη σημαντικού μέρους του πληθυσμού, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει εκφράσει ήδη αμφιβολίες για το αν οι εμβολιασμοί θα εξαλείψουν τη νόσο. Τι γίνεται, όμως, με αυτούς που ήδη νοσούν;
Η αλήθεια είναι πως η επιστήμη κατόρθωσε στη διάρκεια των τελευταίων μηνών, που ο πλανήτης τραντάζεται από τις συνέπειες της πανδημίας σε όλα τα επίπεδα, να ανακαλύψει μία αποτελεσματική θεραπεία στη μάχη κατά του κορονοϊού, όπως τουλάχιστον δείχνουν τα πρώτα στοιχεία.
Ο λόγος για τα μονοκλωνικά αντισώματα, τα οποία έχουν αναπτυχθεί από δύο εταιρίες και τα οποία έχουν ήδη λάβει άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης (EUA) από τoν Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA), αλλά δυστυχώς δεν έχουν φτάσει ακόμη στη χώρα μας.
Κι όμως, η θεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα θεωρείται αυτή τη στιγμή στην επιστημονική κοινότητα η πιο αποτελεσματική για ασθενείς που νοσούν ήδη από Covid-19, δεδομένου μάλιστα πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική θεραπεία. Αλλά και δεδομένου πως ένα εμβόλιο δεν θα μπορούσε, αυτή τη στιγμή, να βοηθήσει όσους νοσούν, ακόμη κι αν υπήρχε εν αφθονία στην αγορά.
Αφορά, βέβαια, περιστατικά πρώιμης και μέσης βαρύτητας και όχι ασθενείς που νοσηλεύονται στις ΜΕΘ. Ωστόσο, έχει κριθεί ως ένα θεραπευτικό μέσο με εκπληκτικά αποτελέσματα στο πρώιμο στάδιο της νόσου, το οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να μην καταλήγουν στα νοσοκομεία πολλοί συνάνθρωποί μας, να σωθούν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και παράλληλα να αποσυμπιεστεί το δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας μας.
«Τα μονοκλωνικά αντισώματα βρίσκουν την ακίδα του ιού, δηλαδή αυτό το κομματάκι του που είναι τοξικό και επικίνδυνο κι έχει χημική σύνθεση με την οποία κολλάει πάνω στον υποδοχέα. Φτιάχνουν έναν χημικό καθρέφτη αυτού του μορίου, το οποίο είναι αντίσωμα, έχει δηλαδή μεγάλη χημική συγγένεια με την ακίδα, το οποίο κάθεται πάνω στον ιό και τον αδρανοποιεί. Αρα ο ιός δεν μπορεί να μπει στα κύτταρά μας. Έτσι ο άνθρωπος που θα πάρει αυτή τη θεραπεία δεν θα νοσήσει» θα πει στη «δημοκρατία» ο καθηγητής Κλινικής Φαρμακολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Δημήτρης Κούβελας.
Εμβόλια και θεραπεία μοιάζουν με δύο δρόμους που πρέπει να τραβήξουμε αναπόφευκτα παράλληλα ώστε, από τη μία, να μειώσουμε τη διάδοση του ιού και, από την άλλη, να σώσουμε όσους νοσούν σήμερα. Γιατί, όμως, έχουμε αποκλείσει τον έναν δρόμο, δηλαδή αυτόν της θεραπείας;
Μ.Η.Τ. 232120