«Μπούμερανγκ» η χημειοθεραπεία;

Δύο σχήματα κατά του καρκίνου του μαστού ίσως ευνοούν τις μεταστάσεις 

Ηχημειοθεραπεία για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, ευνοώντας τις μεταστάσεις, αλλά και πυροδοτώντας την εμφάνιση πιο επιθετικών μορφών καρκίνου. Αυτό προκύπτει από έρευνα επιστημόνων στις ΗΠΑ με επικεφαλής Ελληνα ερευνητή, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Science Translational Medicine».

Η ερευνητική ομάδα του δρος Γιώργου Καραγιάννη του Albert Einstein College of Medicine της Νέας Υόρκης μελέτησε 20 γυναίκες με καρκίνο του μαστού που υποβάλλονταν σε χημειοθεραπεία και πραγματοποίησε πειράματα σε ποντικούς. Διαπίστωσε ότι, σε πρώτη φάση, τα δύο σχήματα χημειοθεραπειών που χρησιμοποίησαν, ένα με παξιτακλέλη και ένα που αποτελούνταν από συνδυασμό δοξορουμπικίνης – κυκλοφωσφαμίδης, προκαλούσαν τη μείωση των όγκων. Μακροπρόθεσμα, όμως, διαπιστώθηκε ότι η χημειοθεραπεία μπορεί να ενεργοποιήσει τη μετάσταση των καρκινικών κυττάρων σε άλλα σημεία του σώματος, όπου τις περισσότερες φορές προκαλούσαν θανατηφόρα μορφή καρκίνου.

Συγκεκριμένα, η ερευνητική ομάδα παρατήρησε ότι στις 20 ασθενείς αυξάνονταν τα κενά στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, μέσω των οποίων τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να περάσουν στη ροή του αίματος δίνοντας μεταστάσεις. Διαπίστωσαν επίσης ότι στους ποντικούς με καρκίνο του μαστού η χημειοθεραπεία αύξησε τον αριθμό των καρκινικών κυττάρων στο αίμα και στους πνεύμονες.

Για το μελάνωμα

Την ίδια ώρα, ευτυχώς, υπάρχουν και καλά νέα, καθώς ερευνητές στις ΗΠΑ και στη Γερμανία ανακάλυψαν δύο πειραματικά εξατομικευμένα εμβόλια, τα οποία αποδείχτηκαν αποτελεσματικά στην καταπολέμηση του μελανώματος.
Πρόκειται για αρχικές κλινικές μελέτες που πραγματοποίησαν ερευνητές του Dana-Farber Cancer Institute της Βοστόνης και του University Medical Center του Johannes Gutenberg University Mainz στη Γερμανία.

Στην πρώτη περίπτωση χορηγήθηκε εμβόλιο με 20 μόρια πρωτεϊνών, που αντιστοιχούν στις συχνότερες καρκινικές μεταλλάξεις, σε έξι ασθενείς, ενώ στη δεύτερη το εμβόλιο που βασιζόταν σε μόρια RNA χορηγήθηκε σε 13 ασθενείς. Και στις δυο περιπτώσεις, τα εμβόλια είχαν προσαρμοστεί στις ανάγκες του οργανισμού καθενός ασθενούς ξεχωριστά.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι όγκοι εξαφανίσθηκαν τελείως σε περισσότερους από τους μισούς ασθενείς. Ωστόσο, απαιτούνται κλινικές μελέτες σε μεγαλύτερο δείγμα ασθενών για να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα.