Τι προκύπτει από 2.500 έγγραφα που ήρθαν στο φως από χάκερ για τον μεγαλοεπενδυτή! Ο Γ. Καρράς, ο M.Τσιμιτάκης (;) και οι άλλοι

«Βρίσκομαι πίσω στο Φράιμπουργκ από την Αθήνα και την Κέρκυρα, και σου γράφω στα αγγλικά για να μη χαθεί χρόνος. Νιώσε ελεύθερος να μου απαντήσεις στα ελληνικά. Παρακαλώ, κάνε σχόλια για όλα τα παρακάτω. Οπως μπορείς να δεις, δεν είναι μικρός ο όγκος δουλειάς και οι προθεσμίες είναι αρκετά στενές (1η Απριλίου – προκαταρκτική έρευνα, 1η Μαΐου – τελική). Θα το κάνουμε μαζί. Θα μοιραστούμε την αμοιβή 50/50, αλλά θα πρέπει να μου πεις πώς να διαχειριστώ τα φορολογικά θέματα. Καταλαβαίνω ότι θέλεις το συμβόλαιο να είναι στο όνομά μου, έτσι δεν είναι; Θέλεις το όνομά σου να εμφανίζεται δίπλα στο δικό μου στην εργασία; Κάνε σχόλια σε όλα από τα παραπάνω.
Σε γενικές γραμμές, κατά τη διακριτική σου ευχέρεια, μην πεις ότι το κάνεις αυτό για την Ανοιχτή Κοινωνία, γιατί είναι πιθανό να κλείσουν πόρτες. Υπάρχει αρκετή καχυποψία σχετικά με την Ανοιχτή Κοινωνία στην Ελλάδα, κυρίως εξαιτίας των θέσεών της σε σχέση με την πρώην Γιουγκοσλαβία. Καθώς εγώ γράφω ταυτοχρόνως ένα άρθρο για το “Aspen Review Eastern Europe”, αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως η οργάνωση για την οποία γίνεται μια έρευνα σαν αυτήν…»

Το απόσπασμα ανήκει σε ένα από τα 2.500 έγγραφα που διέρρευσαν από την ομάδα χάκερς DCLeaks και αφορούν τις δραστηριότητες των ιδρυμάτων του μεγαλοεπενδυτή Τζορτζ Σόρος ανά τον πλανήτη. Πρόκειται μάλλον για μια επιστολή ή για περιεχόμενο ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (αυτό δεν μπορεί να εξαχθεί) με τον τίτλο «Ukraine & Greece_carras_tsimitakis greece ukraine mar 2015», ο αποστολέας του οποίου υπογράφει ως «Iannis».

Οπως αποκάλυψε η «δημοκρατία» την Παρασκευή, σε άλλο έγγραφο των διαρροών, το Open Society Initiative for Europe (OSIFE) δήλωνε ρητά ότι είχε αποφασίσει την ανάθεση του έργου με τίτλο «Χαρτογραφώντας τον ουκρανικό διάλογο στην Ελλάδα» στον «Iannis Carras» (Γιάννης Καρράς). Με δεδομένα το όνομα «carras» στον τίτλο αυτού του εγγράφου αλλά και το περιεχόμενο της επιστολής, που αναφέρεται ακριβώς σε όσα ζητά το ίδρυμα στην προκήρυξη του έργου, φαίνεται ότι πρόκειται για τον ίδιο Γιάννη Καρρά, πρώην υποψήφιο βουλευτή των Οικολόγων Πρασίνων στην Αττική, που συζητά για την εκπόνηση του εν λόγω έργου με κάποιον συνεργάτη. Συνεργάτη τον οποίο ο συντάκτης της επιστολής προσφωνεί «Matthew» (Ματθαίος) και, με βάση τον τίτλο αρχειοθέτησης του εγγράφου (όπως εμφανίστηκε στις διαρροές του DCLeaks), έχει το επώνυμο «tsimitakis». Δηλαδή, φαίνεται να έχει το ίδιο ονοματεπώνυμο με τον τέως σύμβουλο του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, Ματθαίο Τσιμιτάκη.

Παραίτηση

Ο κ. Τσιμιτάκης, υπενθυμίζεται, υπέβαλε την παραίτησή του τον Μάρτιο του 2016, εξαιτίας δήλωσής του σχετικά με το σκάνδαλο που είχε ξεσπάσει όταν ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας αποκάλεσε τα Σκόπια «Μακεδονία». Ως γνωστόν, τότε ο κ. Τσιμιτάκης είχε αναρτήσει στο twitter το εξής μήνυμα: «Μην πατάτε την μπανανόφλουδα παραίτησης Μουζάλα. Δεν επιβεβαιώνεται. Ποια πρώην; Ολοι Μακεδονία λένε, πλην εθνικιστών που πέτυχαν να συμβεί».
Στην προκήρυξη του έργου σύνταξης της παραπάνω έρευνας, που θα έχει έκταση 3.000 λέξεων, γίνεται γνωστό ότι θα αμειφθεί με ποσό 6.500 δολαρίων μεικτά, ενώ σε περίπτωση εξεύρεσης βοηθού ερευνητή η επιπλέον αμοιβή ορίζεται στα 1.700 δολάρια. Σε κάθε περίπτωση, το σύνολο της αμοιβής δεν θα ξεπερνά τα 8.200 δολάρια.

Να υπογραμμίσουμε ότι στα αρχεία που προέρχονται από τα ιδρύματα του Τζορτζ Σόρος και διέρρευσαν στον συγκεκριμένο ιστότοπο, τουλάχιστον στην ενότητα «Ευρώπη», δεν υπάρχει κάποιο άλλο έγγραφο που να αναφέρεται στα ίδια πρόσωπα. Επομένως, δεν είναι γνωστή η απάντηση που δόθηκε σε αυτή την επιστολή.

Το έργο «Χαρτογραφώντας τον Ουκρανικό Διάλογο στην Ελλάδα» ζητά να «χαρτογραφηθούν οι βασικοί παίκτες του δημόσιου διαλόγου στην Ελλάδα για την Ουκρανία. Να δοθεί επίσης ένα “who is who” (ποιος είναι ποιος)», αλλά και να «αναγνωριστούν οι φωνές (τεκμηρίωσης ή αμφισβήτησης) που πρέπει να ενισχυθούν», καθώς και οι τρόποι με τους οποίους το Οpen Society Initiative for Europe (OSIFE) «μπορεί να συμμετέχει ή να υποστηρίξει ζωτικά τμήματα αυτού του διαλόγου». Το ίδρυμα διαπιστώνει ότι «πολλοί παίκτες εντός της Ε.Ε. είναι απρόθυμοι να αποδεχθούν την επανάσταση της πλατείας Μεϊντάν ως δημοκρατική και την ουκρανική κυβέρνηση ως νόμιμη». (Αναφέρεται στην αιματηρή εξέγερση του Φεβρουαρίου του 2014, που οδήγησε στην ανατροπή του φιλορώσου Γιανουκόβιτς και στη συνέχεια έδωσε αφορμή για την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία.) Και εντάσσει και τον ΣΥΡΙΖΑ στις «ομάδες ή άτομα (για τα οποία) η πραγματική κατάσταση στην Ουκρανία μπορεί να συσκοτίζεται από έναν συνδυασμό άγνοιας των γεγονότων, ρωσικής προπαγάνδας, αντιαμερικανικών αισθημάτων και γνήσιας ανησυχίας για την κατάσταση στην Ουκρανία».

Πώς γίνεται η βολιδοσκόπηση της κοινωνίας και τι ρόλο παίζουν εφημερίδες και έντυπα!

Το έγγραφο «Ukraine & Greece_carras_tsimitakis greece ukraine mar 2015» αναφέρεται εκτενώς στο υπό προκήρυξη έργο (χωρίς να το ονοματίζει) και στον τρόπο με τον οποίο ο αποστολέας πιστεύει πως θα πρέπει να εργαστεί για την εκπόνησή του. Προσφέρει δε σημαντικά στοιχεία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο φαίνεται ότι γίνονται αυτού του είδους οι έρευνες -που βολιδοσκοπούν την ελληνική κοινωνία- σχετικά με ζητήματα στα πεδία ενδιαφέροντος της Ανοιχτής Κοινωνίας του Σόρος. Ο γράφων σημειώνει ότι μακροπρόθεσμα θα προτείνει ένα πολιτιστικό γεγονός και ένα μονοήμερο συνέδριο για την Ουκρανία, με σημείο αναφοράς διεθνή νομικά προηγούμενα, όπως «ειδικά η Κύπρος». Και, μεσοπρόθεσμα, προτείνει ένα «πακέτο δράσης σχετικά με το τι διακυβεύεται για την Ελλάδα στην Ουκρανία». Διαπιστώνει δε ότι η Ρωσία ασκεί σημαντική «ήπια ισχύ στην Ελλάδα», παρότι «αυτό δεν μεταφράζεται εύκολα» σε υψηλή στρατηγική.

Προτείνει μια σειρά από ΜΜΕ, τα οποία θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στη μελέτη, μεταξύ αυτών ονομαστικά οκτώ πανελλαδικής εμβέλειας εφημερίδες. Ομως, μεταξύ αυτών, αναφέρει (με ερωτηματικό και την υποσημείωση «πληροφορίες για τον Κοτζιά») και το έντυπο «Athens Review of Books», που έγινε γνωστό από την οξύτατη πολεμική του εναντίον του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά. Προτείνει να γίνουν συνεντεύξεις σε δύο δημοσιογράφους, τους οποίους αναφέρει ονομαστικά, αλλά δεν θεωρεί σκόπιμο να μιλήσει με τους Ελληνες ανταποκριτές στη Ρωσία. Αναφέρει μια σειρά προσώπων και οργανισμών, με τους οποίους έχει επικοινωνήσει ή προγραμματίζει να το πράξει – μεταξύ αυτών δύο μητροπολίτες, δύο καλλιτέχνες, δύο πρώην πρέσβεις (ο ένας νυν σύμβουλος του υπουργού Εξωτερικών), άνθρωποι στο ΕΛΙΑΜΕΠ, στο Ελληνορωσικό Εμπορικό Επιμελητήριο, στην ουκρανική πρεσβεία στην Αθήνα, στο Ινστιτούτο Πούσκιν, άνθρωποι στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και όλοι όσοι θεωρεί ότι θα φωτίσουν τη σχέση της Ελλάδας με την Ουκρανία.

Μάνος Μοσχόπουλος: Ενας… επαγγελματίας debater στην υπηρεσία του ξένου ιδρύματος!

Συστήνεται ως debater («επιχειρηματολόγος») και θεωρεί την πιο ενδιαφέρουσα συζήτηση στην οποία κλήθηκε να συμμετάσχει (στο πλαίσιο διαγωνισμού) μία με θέμα την απόδοση δικαιωμάτων σε μαϊμούδες και σε πιθήκους, ίσων με αυτά των παιδιών! Ο Μάνος Μοσχόπουλος, μέλος και ένας εκ των ιδρυτών της Ρητορικής Εταιρείας (όπως παρουσιαζόταν τον φετινό Ιανουάριο σε συνέντευξή του στη «Lifo» με τον τίτλο «Ενας κορυφαίος Ελληνας debater μας παρουσιάζει το ανερχόμενο “άθλημα” της επιχειρηματολογίας»), είναι ο αναλυτής (ή, ενδεχομένως, ένας εκ των αναλυτών) που χρησιμοποίησε τα Open Society Foundations για να ερμηνεύσει τα ελληνικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών του 2014, όπως φαίνεται από κείμενό του που περιλαμβάνεται ανάμεσα στις διαρροές του OSIFE. Μάλιστα, είναι ο υπεύθυνος προγράμματος για το Τμήμα Μετανάστευσης και Συμμετοχής στο Open Society Initiative for Europe με έδρα το Λονδίνο. Οπως αναφέρεται στο βιογραφικό του, αυτός ο «δάσκαλος της ρητορικής», που ξεκίνησε ως βοηθός καθηγητή σε αντίστοιχο μάθημα της Σχολής Μωραΐτη και ως καθηγητής στο Αμερικανικό Κολέγιο (Pierce), και ήταν μέλος και της ομάδας δημοσίων σχέσεων της Εθνικής Επιτροπής των Ολυμπιακών του 2004, έχει διδάξει την τέχνη της συζήτησης σε μαθητές και φοιτητές στα Σκόπια και στο Βελιγράδι – δηλαδή, σε περιοχές ιδιαίτερου ενδιαφέροντος των ιδρυμάτων του Τζορτζ Σόρος.

Σύμφωνα με την ανάλυση του κ. Μοσχόπουλου, οι αναρχικοί (και «άλλοι αριστεροί ακτιβιστές») είναι η πιο δυνατή φωνή της Κοινωνίας των Πολιτών. Αναφέρει μάλιστα ότι αυτοί οι αναρχικοί δεν κατάφεραν να καταπολεμήσουν τον ρατσισμό, επειδή τους κυνηγούσε η κυβέρνηση και τους έδιωχνε από τις περιοχές ελέγχου της Χρυσής Αυγής! «Η Κοινωνία των Πολιτών δεν έχει διαμορφώσει μια επαρκή απάντηση στη φασιστική ιδεολογία και στον ρατσισμό στην Ελλάδα, καθώς οι προσπάθειες είναι λίγες και τα μέλη της με τη δυνατότερη φωνή (αναρχικοί και άλλοι αριστεροί ακτιβιστές) εκκενώθηκαν από τις γειτονιές ελέγχου της Χρυσής Αυγής από τις συνεχείς διώξεις και το κλείσιμο των καταλήψεών τους από την κυβέρνηση». Επίσης, ψέγει την τότε κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά επειδή «συμπεριλαμβανομένου και του επίσημου υποψηφίου για τη δημαρχία της Αθήνας, συνέχιζε να προωθεί μια πολιτική ατζέντα που επένδυε επάνω στον φόβο των μεταναστών, συμπεριλαμβανομένης της αντίθεσης για ανέγερση ενός τζαμιού στην Αθήνα». Θεωρεί, μάλιστα, το γεγονός καθοριστικό για την άνοδο της Ακροδεξιάς στις ευρωεκλογές, κάτι που -αν μη τι άλλο- στην περίπτωση του Αρη Σπηλιωτόπουλου δεν είναι διόλου σαφές ότι εξάγεται, δεδομένου ότι ο ίδιος τότε είχε ξεκαθαρίσει επανειλημμένα πως οι Αθηναίοι θα πρέπει να αποφασίσουν με δημοψήφισμα αν και πού θα γίνει το τζαμί, στην πόλη τους ή όχι.

Το Open Society Foundations λέει ότι η δημοσίευση είναι…επίθεση

Σε ερώτηση που εστάλη από τη «δημοκρατία» στα OSIFE, εκπρόσωπος των Open Society Foundations επιβεβαιώνει την εγκυρότητα των εγγράφων, χαρακτηρίζει τη δημοσιοποίησή τους «σύμπτωμα επιθετικής δίωξης της Κοινωνίας των Πολιτών» και καταλήγει: «Υποστηρίζουμε τη δουλειά μας». Αναλυτικά, η απάντηση έχει ως εξής:
«Ενας αριθμός εσωτερικών εγγράφων των Open Society Foundations, που περιλαμβάνει στρατηγικές, πλάνα εργασίας και αιτήματα για χρηματοδότηση, έχει δημοσιοποιηθεί, αφού απομακρύνθηκαν από τη διαδικτυακή κοινότητα, όπου χρησίμευαν ως πηγή για το προσωπικό μας, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και συνεργάτες ανά την υφήλιο. Σε κάποιες περιπτώσεις, τα υλικά αποτυπώνουν τη μεγάλη εικόνα στρατηγικών σε βάθος πολλών χρόνων από το εσωτερικό του δικτύου των Open Society Foundations, που υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου σε περισσότερες από 100 χώρες παγκοσμίως. Λυπούμαστε που η δημοσιοποίηση αυτών των εγγράφων δείχνει να είναι ένα σύμπτωμα μιας επιθετικής δίωξης της Κοινωνίας των Πολιτών και των ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λαμβάνει χώρα παγκοσμίως.
Τα Open Society Foundations προσφέρουν υποστήριξη στο Solidarity Now και σε άλλους που εργάζονται για να προστατεύσουν τους πιο ευάλωτους ανθρώπους στην Ελλάδα – συμπεριλαμβανομένων όσων χτυπήθηκαν σκληρότερα από την οικονομική και προσφυγική κρίση. Υποστηρίζουμε τη δουλειά μας και είμαστε περήφανοι για όλους τους επιχορηγούμενούς μας».

Πλησίαζαν Ελληνες δημοσιογράφους με ενδιάμεσο

«Διαλέξτε δημοσιογράφους από πέντε χώρες-στόχους (Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία) και προσφέρετέ τους δημοσιογραφικά ταξίδια μακράς παραμονής στην Ουκρανία. Αντί να υποδείξετε τι θα πρέπει να γράψουν, (ζητήστε) να κάνουν προτάσεις για άρθρα. Διατηρούμε δικαίωμα βέτο σε ιστορίες που θεωρούμε αντιπαραγωγικές».

Ακόμη ένα από τα εσωτερικά έγγραφα του Open Society Foundations τα οποία διέρρευσαν και χρονολογείται το ίδιο διάστημα με την επιστολή του Γιάννη Καρρά, με τίτλο «Ukraine and Europe_osife ukraine media project overview march 2015», δείχνει με ποιον τρόπο οι άνθρωποι του Σόρος πλησιάζουν τους δημοσιογράφους που θέλουν να χρησιμοποιήσουν για να μεταφέρουν τις απόψεις τους. Φαίνεται δε ξεκάθαρα ότι το ίδιο διάστημα, εκτός από τη συνολικότερη βολιδοσκόπηση της ελληνικής κοινωνίας, επρόκειτο να δρομολογηθεί ταυτόχρονη προσέγγιση και Ελλήνων δημοσιογράφων. Οι γράφοντες το κείμενο (το οποίο δεν έχει υπογραφή, αλλά δείχνει να είναι μια αξιολόγηση της μιντιακής τακτικής σε σχέση με το «καυτό θέμα» του οργανισμού, δηλαδή τον τρόπο «παρουσίασης» της Ουκρανίας) εκφράζουν ανησυχίες ότι το βέτο που μπορεί να θέσουν «σημαίνει ότι αυτό δεν είναι καθαρή ανεξάρτητη δημοσιογραφία και μπορεί να βλάψει την αξιοπιστία μας με τους δημοσιογράφους». Ομως, ξεκαθαρίζουν ότι αυτή είναι η προσέγγιση που έχουν ακολουθήσει και σε άλλα δημοσιογραφικά ταξίδια που διοργάνωσαν στο παρελθόν. Προτείνουν, μάλιστα, το ίδρυμα του Σόρος να μην προσεγγίσει άμεσα τα μέλη του Τύπου, αλλά να χρησιμοποιηθεί κάποιος ενδιάμεσος, όπως και το δέλεαρ κάποιας δημοσιογραφικής χορηγίας…