Βίος και πολιτεία του μεγαλομανούς συνεργάτη του Τσοχατζόπουλου Γ. Σαχπατζίδη, που αφέθη ελεύθερος
Τον είπαν «Σάχη της Κατερίνης» και όχι άδικα. Το ανάκτορο που έχτισε στη λαϊκή γειτονιά όπου μεγάλωσε, γνωστή ως Πυροσβεστική, φώναζε από μακριά χλιδή και επίδειξη. Αλλωστε, ο Γιώργος Σαχπατζίδης ήθελε πάντα να φαίνεται και να ξεχωρίζει κι ας πλήρωσε τελικά τη διάθεσή του να μεγαλοπιάνεται με τα… σίδερα της φυλακής.
Η αποφυλάκιση λόγω προβλημάτων υγείας του άλλοτε συνεργάτη του Ακη Τσοχατζόπουλου, που είχε καταδικαστεί για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος στην υπόθεση με τα εξοπλιστικά, ξύπνησε μνήμες από το παρελθόν.
Ξανάφερε στην επιφάνεια την ιστορία του γεωπόνου, με τις οικογενειακές ρίζες στην καπνοκαλλιέργεια, που δεν μπορούσε να αρκεστεί στο εμπόριο γεωργικών μηχανημάτων, αλλά ήθελε να βρεθεί στα μεγάλα σαλόνια και μάλιστα γρήγορα. Επιχειρηματίας, τραπεζίτης, εκδότης, παράγοντας στο real estate και στο ποδόσφαιρο, έφτασε σε μερικά μόνο χρόνια στη θέση να συνομιλεί με την πολιτική ηγεσία της χώρας. Οσοι τον γνωρίζουν θυμούνται πως σε στιγμές έπαρσης έλεγε ότι ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης τού τηλεφωνούσε κάθε Σάββατο για να συζητήσουν τις εξελίξεις στη χώρα, ενώ συχνά υποστήριζε πως τον παρακολουθούσε ακόμα και η CIA.
Νεοπλουτισμός
Το σπίτι που έφτιαξε στην Κατερίνη ο Γιώργος Σαχπατζίδης ήταν περισσότερο από ενδεικτικό της στάσης του απέναντι στη ζωή. Ενα πραγματικό φρούριο, με ψηλούς τοίχους και κάμερες παντού, εντυπωσίαζε τον επισκέπτη με τη μεγάλη μαρμάρινη σκάλα στην είσοδό του. Η αγάπη του για την αρχαιοελληνική τέχνη ήταν εμφανής παντού, αφού αγάλματα, προτομές και κίονες κοσμούσαν το εξωτερικό και το εσωτερικό της βίλας του. Τα έπιπλα, βαριά και επιβλητικά, έδιναν πολυτελή τόνο (ο ίδιος έλεγε πως τα είχε «χτυπήσει» σε δημοπρασίες διεθνών οίκων), ενώ ο νεοπλουτισμός ήταν διάχυτος στον χώρο.
Το γυάλινο ασανσέρ έδινε μια ξεχωριστή πινελιά, εκείνο όμως που εντυπωσίαζε περισσότερο από όλα ήταν η εσωτερική πισίνα. Στην ψευδοροφή ακριβώς από πάνω ο Κατερινιώτης επιχειρηματίας είχε κατασκευάσει έναν θόλο με κρύσταλλα Swarovski, που έμοιαζαν να απεικονίζουν τους αστερισμούς στον νυχτερινό ουρανό. «Κάνω το ύπτιό μου και ατενίζω τον έναστρο ουρανό» συνήθιζε να λέει στους επισκέπτες του με καμάρι.
Τα ραντάρ της δημοσιότητας δεν είχαν πιάσει τον Γιώργο Σαχπατζίδη, μέχρι που αγόρασε το 2000 το ιστορικό εκδοτικό συγκρότημα της Μακεδονίας από τον Γιάννη Ραπτόπουλο, εκπροσωπώντας την πολυεθνική εταιρία επενδύσεων ΖΙΛΚΑ. Ακόμα θυμούνται οι δημοσιογράφοι την πρώτη σύναξή τους ενώπιόν του, όταν κοιτάζοντάς τους τούς είπε ότι είναι… πολλοί, ενώ η ατάκα του λίγο καιρό αργότερα, ότι μπορεί να φέρει Αλβανούς από τα χωράφια για να κάνουν τη δημοσιογραφική δουλειά, έχει αφήσει εποχή.
Η θέση του εκδότη τού έδωσε τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με την πολιτική εξουσία (εξ ου και η σχέση με τον Τσοχατζόπουλο), την οποία καλλιέργησε μεθοδικά. Οταν η εκδοτική του ιδιότητα έπαψε, επανήλθε στην επιφάνεια ως εκπρόσωπος ρωσικών κεφαλαίων, ενώ το όνομά του ενεπλάκη και στην υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου.
Η ενασχόλησή του με τα αθλητικά παραγοντιλίκια δεν άργησε να έρθει. Μπήκε μέτοχος στον ΠΑΟΚ, τον οποίον αιμοδότησε γενναία, ενώ προώθησε τον Ζήση Βρύζα, με τον οποίο είναι και κουμπάρος, σε διοικητικές θέσεις. Συνήθιζε, μάλιστα, να λέει πως μόνο τον ίδιο φοβόταν αγωνιστικά στη βόρεια Ελλάδα ο Σωκράτης Κόκκαλης, ο τότε ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού.
«Ζοριζόταν» να πληρώνει διόδια
Ο Γιώργος Σαχπατζίδης ικανοποιούνταν να θυμίζει σε όλους πως είναι αυτοδημιούργητος, με τις ιστορίες του για τα ταξίδια με φορτηγά στο Ιράν, όταν φτιαχνόταν ακόμα επαγγελματικά, να επαναλαμβάνονται στις παρέες.
Παρά την οικονομική του άνεση, υπάλληλοι στα διόδια Μαλγάρων έχουν να θυμούνται την απροθυμία του να πληρώσει τη διέλευση, ενώ ιδιοκτήτης κάβας στην Κατερίνη ανακαλεί στη μνήμη του πόσο «μάτωσε» για να πάρει τα μισά από τα χρήματα μιας ιδιαίτερα πλούσιας παραγγελίας που είχε κάνει ο Σαχπατζίδης.
Μ.Η.Τ. 232120