Μαθήματα ιστιοπλοΐας σε 100 παιδιά στον Ναυτικό Ομιλο Θεσσαλονίκης . Οι εμπειρίες των πιτσιρικάδων, η αγωνία και η ευχαρίστηση που προσφέρει η θάλασσα.
{Από το περιοδικό «δ» που κυκλοφορεί με την «κυριακάτικη δημοκρατία»}
Δαμάζουν τα κύματα, κάνουν τον άνεμο σύμμαχο και βοηθό τους και δίνουν τη δική τους μάχη κόντρα στα ανθρώπινα όρια και στην ίδια τη φύση, με την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο. Θα μπορούσε να είναι η εισαγωγή κάποιου βιβλίου περιπέτειας, ωστόσο είναι απλώς η ιστορία των λιλιπούτειων… θαλασσόλυκων της διπλανής πόρτας. Περισσότερα από 100 μικρά παιδιά από τη Θεσσαλονίκη άφησαν στην άκρη τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, την τηλεόραση και τους τέσσερις τοίχους του παιδικού δωματίου, για να ανοίξουν πανιά στην αγκαλιά του Θερμαϊκού κόλπου, βιώνοντας πρωτόγνωρες εμπειρίες στο υγρό στοιχείο.
Η «δημοκρατία» βρέθηκε στον Ναυτικό Ομιλο Θεσσαλονίκης (ΝΟΘ), καταγράφοντας τις εμπειρίες των παιδιών και των προπονητών τους, τη μύηση στην ιστιοπλοΐα, την αγωνία τους, αλλά και τη μεγάλη ευχαρίστηση που προσφέρει η καθημερινή γαλούχηση στη θάλασσα. Το ορμητήριο της ναυτικής ομάδας βρίσκεται στο Καραμπουρνάκι, σε μια από τις περιοχές όπου η θάλασσα απλώνεται επιβλητική και ο Θερμαϊκός κόλπος «εξηγεί» γιατί έχει χιλιοτραγουδιστεί η νύμφη του, η Θεσσαλονίκη. Το ανοιξιάτικο μπουρίνι έκανε δύσκολες τις συνθήκες. Μαύρα σύννεφα, δυνατός αέρας… «Τα παιδιά είναι παντός καιρού, έχουν συνηθίσει, μαθαίνουν τα μυστικά του καιρού και αγαπούν τη φύση» μας υποδέχτηκε χαμογελαστή η Αννα Τσαβδαρίδου, παλιά πρωταθλήτρια της ιστιοπλοΐας και σήμερα προπονήτρια στα όπτιμιστ.
Δύσκολος καιρός
Οταν έχει δύσκολες καιρικές συνθήκες, μέρος της τετράωρης (!) προπόνησης αποτελούν η θεωρία και οι ασκήσεις στην ξηρά. «Το σπορ δεν μας επιτρέπει να πάει λεπτό χαμένο. Μπορούμε να μαθαίνουμε τα μυστικά της φύσης σε κάθε ευκαιρία που μας δίνεται» συμπληρώνει η κ. Τσαβδαρίδου, μπαίνοντας στην αίθουσα διδασκαλίας, τον… προθάλαμο των αθλητών, πριν από το άνοιγμα των πανιών στα νερά του Θερμαϊκού. Παιδιά (κυρίως) δημοτικού σχολείου, γυμνασίου, λυκείου, πρόσωπα χαμογελαστά, απορροφούν κάθε πληροφορία για το άθλημα, τα σκάφη, τα καιρικά φαινόμενα, τις εκπλήξεις ή τις παγίδες που μπορεί να επιφυλάσσει η θάλασσα. Ερωτήσεις, απορίες, μάθημα σωστό… Ρωτήσαμε αυθόρμητα τα παιδιά: «Γιατί στη θάλασσα και όχι σε κάποιο γήπεδο ποδοσφαίρου ή μπάσκετ;» Οι απαντήσεις σε… κύματα! «Αγαπάμε τη θάλασσα, όταν μπαίνουμε στο σκάφος νιώθουμε υπέροχα. Εμείς, το σκάφος και η θάλασσα γινόμαστε ένα… Είναι κάτι το εκπληκτικό. Θέλω να γυρίσω όλη τη Γη με ένα σκάφος» μας λέει η μικρή Κωνσταντίνα Τρέμα, ενώ δίπλα της ο Παναγιώτης Καλμαζίδης συμπληρώνει με ένα πλατύ χαμόγελο: «Εμένα μου αρέσει και το ποδόσφαιρο και το βόλεϊ, αλλά προτιμώ περισσότερο τη θάλασσα, εκεί μπορείς και να κολυμπάς»!
Ο καιρός άλλαξε, τα σύννεφα απομακρύνθηκαν, ο αέρας κόπασε. Ηταν η ώρα να περάσουν όλοι από τη θεωρία στην πράξη. Οι μικροί «θαλασσόλυκοι», υπάκουοι και πειθαρχημένοι, περιμένουν τις εντολές των προπονητών τους. Ο Νίκος Παπαγεωργίου, αρχιπροπονητής στα λέιζερ, ο Νίκος Μπεναξίδης στα όπτιμιστ και η Αννα Τσαβδαρίδου δίνουν οδηγίες. Πρώτα, το λύσιμο των σκαφών στις αποθήκες, με προσεκτικούς χειρισμούς. Επειτα, η τοποθέτηση των πανιών, τα σωσίβια, τελευταία επιθεώρηση και, φυσικά, η στιγμή που όλοι περιμένουν, η είσοδος στη θάλασσα.
«Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω τα συναισθήματά μου όταν νιώθω τον αέρα να χτυπάει το πρόσωπό μου μέσα στο σκάφος, την ώρα που, με τη βοήθεια των πανιών, διασχίζουμε τη θάλασσα» τονίζει ο μικρός Στέφανος Παπάς, ενώ κουμπώνει σαν σε ιεροτελεστία το σωσίβιό του. «Η εκπαίδευσή στην ιστιοπλοΐα έχει πολλά οφέλη. Μαθαίνεις ισορροπία, δύναμη, υπευθυνότητα, περιέχει μοναδικά στοιχεία που ελάχιστα σπορ έχουν» μας λέει ο κ. Παπαγεωργίου. «Είναι ένα μοναχικό σπορ, που δεν έχει θεατές. Είσαι εσύ, το σκάφος, η θάλασσα, η ίδια η φύση… Ισως εδώ να είναι και το πιο μαγικό. Αυτά τα παιδιά αξίζουν διπλό μπράβο» ομολογεί. Δίπλα του δείχνει να συμφωνεί η μικρή αθλήτρια Εβίτα Καλιπτσίδη: «Στην αρχή, με προέτρεψε ο πατέρας μου να ασχοληθώ με την ιστιοπλοΐα. Ευτυχώς, δεν το σκέφτηκα και πολύ (σ.σ.: γελάει). Τώρα, δεν βλέπω την ώρα να μπω στο σκάφος, να βρεθώ στη θάλασσα και να αφήσω πίσω μου την πόλη…»
Τα πανιά ανοίγουν, τα σκάφη, παρατεταγμένα το ένα πίσω από το άλλο, κάνουν την… πρώτη γνωριμία με το νερό, αφουγκράζονται τα κύματα και τον αέρα προτού πάρουν τον δρόμο για τα ανοιχτά του κόλπου. Εκεί όπου οι μικροί αθλητές θα αναμετρηθούν με τις δικές τους αντοχές, θα προσπαθήσουν να νικήσουν τα φυσικά εμπόδια, να «χαθούν» στο μοναδικό αυτό παιχνίδι, ακόμη και σε (πολλές φορές) δύσκολες συνθήκες. «Στον κόσμο των απαγορεύσεων και των μη, το άθλημα αυτό απαιτεί μόνο σεβασμό στη φύση. Πιάνεις τα πανιά και ξεχύνεσαι στη θάλασσα.
Κανόνες
Είναι πιο ωραίο από το να οδηγείς… αυτοκίνητο» μας λέει ο κ. Μπενεξίδης. Στην ερώτησή μας εάν υπάρχουν κίνδυνοι, απαντάει κατηγορηματικά: «Εάν ακούς τους προπονητές σου, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Η θάλασσα, η φύση έχουν κανόνες. Εάν τους σεβαστείς, είναι φίλοι και σύμμαχοι. Βασικό στοιχείο της εκπαίδευσης και των αγώνων είναι η ασφάλεια, ειδικά από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με νεαρά παιδιά, μαθητές. Ολοι μαθαίνουν τα όριά τους, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Στα τόσα χρόνια, δεν υπήρξε κανένα περιστατικό που να έβαλε σε κίνδυνο τα παιδιά».
Η μυσταγωγία στα νερά του Θερμαϊκού τελειώνει. Οι μικροί αθλητές βγαίνουν με πρόσωπα κουρασμένα αλλά χαρούμενα. Οι ερωτήσεις, κατά… ριπάς, για το πότε θα είναι η επόμενη προπόνηση, πότε θα έχει αγώνες. Η Γαλήνη Καλαϊτζόγλου είναι από τα «αστέρια» της ομάδας. Ηδη έχει κερδίσει στα όπτιμιστ το εισιτήριο για το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. «Δεν είναι για μένα ένα απλό άθλημα ή μια απλή δραστηριότητα. Είναι ένας τρόπος έκφρασης στη ζωή μου» μας λέει. Δίπλα της, η… κολλητή της Κατερίνα Κριτσιάνη τονίζει: «Νιώθεις ελεύθερος! Είσαι ελεύθερος».
Η ώρα να φύγουμε έχει φτάσει. Ο πρόεδρος του ΝΟΘ Ακης Τσαλίκης μας αποχαιρετάει χαμογελαστός: «Στη Θεσσαλονίκη, σε μια πόλη που ζει και αναπνέει τον αέρα της θάλασσας, σας καλούμε να τη γνωρίσουμε και να τη χαρούμε μαζί!» Ισως την άλλη φορά το δοκιμάσουμε και εμείς. Αξίζει τον κόπο.
Μ.Η.Τ. 232120