Στο βαθύ παρασκήνιο της Πολιτικής σήμερα, ο Λάμπης Ταγματάρχης που πήρε στην ΕΡΤ την κόρη του νονού του, οι αποκαλύψεις της δημοκρατίας για την αλλοίωση του ελλείμματος του 2009. ένδειξη για νέες προβοκάτσιες στην Κομοτηνή κ.α.
- Την κόρη του νονού του «πήρε» μαζί του στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΡΤ ο Λάμπης Ταγματάρχης (φωτό) και όχι τη βαφτισιμιά του, κυρία Ραχήλ Μακρή (φωτό δεξιά). Ο… φάκελος που σας εδόθη, από όποιους σας εδόθη -φακελώνει και η Αριστερά, βλέπετε-, ήταν ανακριβής. Ο Λάμπης είναι υιός τσαγκάρη, μέλος μιας φτωχής οικογένειας από την Καλλιθέα. Τον βάφτισε ένας πολιτικός μηχανικός της περιοχής, γείτονάς του, και η κυρία για την οποία έγινε ο ντόρος ως «βαφτισιμιά» είναι η θυγατέρα του νονού. Ηθελε, προφανώς, ο άνθρωπος να έχει έναν δικό του άνθρωπο στο «τρελοκομείο» που λέγεται ΕΡΤ.
- Θέλω να δω τώρα τον αρμόδιο εισαγγελέα, που εισηγείται στο Συμβούλιο Εφετών την αθώωση της ηγεσίας της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για την αλλοίωση του ελλείμματος του 2009, τι έχει να πει στους συναδέλφους του υπό το φως των επιπρόσθετων στοιχείων που αποκάλυψε η «δημοκρατία» για την ωμή παράβαση κανονισμών στον τρόπο προσμέτρησης των αμυντικών δαπανών. Οι αλχημείες είναι εκεί για να τις μελετήσει.
- Ισως γι’ αυτό να έχει πάρει θάρρος ο κύριος διοικητής της Στατιστικής Υπηρεσίας και φτάνει στο σημείο -όπως αποκαλύπτεται- να στέλνει νομοσχέδια στην τρόικα για την ενίσχυση της ανεξαρτησίας της ΕΛ.ΣΤΑΤ., που σε απλή μετάφραση σημαίνει «θέλω να παραμείνω στη θέση μου πέραν του Σεπτεμβρίου, όταν λήγει η θητεία μου». Είναι προφανές ότι ο κύριος διοικητής έχει διεθνείς προστάτες – σίδερα τρώει γι’ αυτόν στο παρασκήνιο ο Τόμσεν.
- Για την αποκάλυψη αυτήν υπήρξε έντονη αντίδραση του Συλλόγου Εργαζομένων της ΕΛ.ΣΤΑΤ., που ζητεί την απομάκρυνση του διοικητή από τη θέση του με ένα λιτό και ξεκάθαρο σκεπτικό, για το οποίο πρέπει να είναι ενήμερος κάθε Ελληνας.
- Αντιγράφω: «Αποδεικνύεται με αδιάσειστα στοιχεία ότι ο πρόεδρος της ΕΛ.ΣΤΑΤ. λειτουργούσε και λειτουργεί υπεράνω των ελληνικών κυβερνήσεων. Τα αιτήματά του δεν τα υποβάλλει εντός χώρας, αλλά εκτός χώρας, εκβιάζοντας για την ικανοποίησή τους με τη δανειοδότηση της χώρας. Είναι ασύλληπτο, όμως, εν ονόματι της ανεξαρτησίας μας από την ελληνική κυβέρνηση, να αποδεικνύεται η εξάρτησή του από ξένα κέντρα».
- Διαμαρτύρονται διάφοροι όψιμοι, πρώην υπουργοί της Ν.Δ., για το ύψος των μέτρων που συζητά να μας επιβάλει η κυβέρνηση Τσίπρα. Τους φαίνονται πολλά -και έχουν απόλυτο δίκιο- τα 5 δισ. ευρώ. Ομως, η στατιστική είναι αμείλικτη: Από τον Νοέμβριο του 2011, που μπήκε η Ν.Δ. στην κυβέρνηση, έως τον Ιανουάριο του 2015, που αφυπηρέτησε με εντολή του λαού, το συνολικό ύψος των φορολογικών μέτρων που ψήφισε το Κοινοβούλιο ανήλθε -κρατηθείτε!- σε 18 δισ. ευρώ. Αυτά τα μέτρα ήταν… αναπτυξιακά;
- Κάποιοι κατέβασαν την ελληνική σημαία από το μειονοτικό σχολείο της συνοικίας Μάστανλη, στην Κομοτηνή. Αν αυτό δεν αποτελεί ισχυρή ένδειξη για νέες προβοκάτσιες (η πλέον πρόσφατη ήταν ο εμπρησμός τζαμιού που ελέγχει ο νόμιμος μουφτής), τότε τι άλλο, άραγε, μπορεί να είναι;
- Επιπτώσεις στη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος είχαν οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη (φωτό αριστερά) για φόρο στα AΤΜ και της Ντόρας Μπακογιάννη (φωτό δεξιά) για το ενδεχόμενο επιβολής περιορισμού στην κίνηση κεφαλαίων. Και στις δύο περιπτώσεις είχαμε περιορισμένης έκτασης -αλλά μεγαλύτερες του συνήθους- εκροές καταθέσεων.
- Υπάρχει, όμως, και ένα καλό νέο από την ανάποδη: Αυτές τις ημέρες εμφανίζονται στις τράπεζες Ελληνες επενδυτές, που αγοράζουν «κουρεμένα» ομόλογα δεκαετίας του Ελληνικού Δημοσίου (PSI). Τα αγοράζουν στο 52% της αξίας τους, γνωρίζοντας ότι αυτή θα αυξηθεί σίγουρα στο προσεχές διάστημα. Ομως, ακόμη και αν τα «σπάσουν», πάλι κερδισμένοι θα είναι. Αυτοί που το κάνουν κάτι ξέρουν – σε κάτι ποντάρουν. Πάντως, όχι σε χρεοκοπία.
Μεγάλη ανησυχία επικρατεί στις πρεσβείες όλων των χωρών για το ενδεχόμενο πιστωτικού γεγονότος την προσεχή εβδομάδα. Φοβούνται μη βαρέσει η κυβέρνηση «κανόνι» στο ΔΝΤ.
Τόκοι δανείου και όχι κεφάλαιο είναι η δόση της 4ης Ιουνίου στο ΔΝΤ, μου λένε οι πάντα έγκυρες πηγές μου. Και οι τόκοι διεκδικούνται πάντα από τους τοκογλύφους.
Κ.