Το πάγωμα των δημόσιων δαπανών μπλόκαρε την ανέγερση σταθμών παραγωγής ηλεκτρισμού
Η έως πρόσφατα ταχύτατα αναπτυσσόμενη οικονομία της Γκάνας, την οποία ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα είχε το 2012 χαρακτηρίσει «ιστορία επιτυχίας» (success story) της Αφρικής, βυθίζεται στην ύφεση και στο σκοτάδι, με διακοπές ρεύματος που κρατούν επί 12 ώρες και επαναλαμβάνονται ανά 36 ώρες, προκαλώντας σοβαρή δυσλειτουργία στην παραγωγική δραστηριότητα. Η κυβέρνηση της Γκάνας υποστηρίζει ότι το πρόβλημα των μπλακάουτ οφείλεται στο ότι οι ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες δεν επαρκούσαν για να καλύψουν τη ραγδαία αυξανόμενη τα τελευταία έτη ζήτηση, και για τον λόγο αυτόν είχε δρομολογήσει την ανέγερση νέων σταθμών ώστε να αυξηθεί η εγκατεστημένη δυνατότητα κατά 3.000 μεγαβάτ, στα 5.000 μεγαβάτ, έως το 2017.
Ομως η παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Γκάνα ανακόπτει την προοπτική να εξέλθει η χώρα από το ενεργειακό αδιέξοδο, καθώς το πάγωμα των δημόσιων δαπανών, εξαιτίας της υποχρέωσης της κυβέρνησης να λάβει μέτρα για την περικοπή του δημοσιονομικού ελλείμματος που βρίσκεται στο 12%, θεωρείται δεδομένο. Στους όρους του Ταμείου, στη συμφωνία της περασμένης εβδομάδας για την απόδοση δανειοδότησης ύψους 940.000.000 δολαρίων, περιλαμβάνονται, εκτός της επιβολής φόρου 17,5% στα καύσιμα και του παγώματος των προσλήψεων, η περικοπή των κρατικών δαπανών, η οποία θα συμπαρασύρει τις δημόσιες επενδύσεις που θα κατευθύνονταν στην ανέγερση των ηλεκτροπαραγωγικών σταθμών. Η απότομη οικονομική επιβράδυνση στην γκανέζικη οικονομία, που έτρεχε με ρυθμούς ανάπτυξης 15% το 2011 και μόλις 4,1% το 2014, αποδίδεται από τους αναλυτές στην πτώση της τιμής του πετρελαίου αλλά και των πρώτων υλών και εμπορευμάτων (όπως το κακάο και ο χρυσός) που εξάγει η χώρα. Ομως η ενεργειακή κρίση εντείνει την ύφεση, καθώς έχει καθηλώσει σε υπολειτουργία τη βιομηχανική παραγωγή της αφρικανικής χώρας.
Το περασμένο Σάββατο χιλιάδες Γκανέζοι συμμετείχαν σε μαζική διαδήλωση με κεριά και δαυλούς στα χέρια κατά της κυβέρνησης που πήρε την απόφαση να απευθυνθεί στο ΔΝΤ για βοήθεια, βλάπτοντας τη διεθνή εικόνα της χώρας, που έως πρόσφατα αποτελούσε κορυφαία προτίμηση των ξένων επενδυτών στην Αφρική, αλλά και την προοπτική να βγει από το σκοτάδι.