Ο Δημήτρης Βαράγκης αναζητεί πλέον την τύχη του στον Περσικό Κόλπο, καθώς η δραματική πτώση των πωλήσεων επίπλων τα τελευταία έτη στην Ελλάδα αποτέλεσε τη θρυαλλίδα δραματικών πιέσεων στα οικονομικά μεγέθη του ομίλου. Ενός ομίλου τον οποίο η αφρόκρεμα της ελληνικής ελίτ γνωρίζει καλά, από την εποχή που η εταιρία του πατέρα του Θεμιστοκλή Βαράγκη είχε αναλάβει την επίπλωση των ανακτόρων.
Σήμερα η εταιρία ανήκει κατά 26% σε εταιρία που φέρει το όνομα του αείμνηστου πάτερα του και ελέγχεται από τους κληρονόμους του και κατά 20,6% στην Ελένη Βαράγκη, τη χήρα του Θεμιστοκλή και μητέρα του, κατά 14% στον ίδιο και κατά 14% στον Κωνσταντίνο Ζούζουλα. Το υπόλοιπο 24,8% είναι στα χέρια μικροεπενδυτών, που βλέπουν πια την αξία της επένδυσής τους να έχει πρακτικά μηδενιστεί και τις μετοχές να μη διαπραγματεύονται πλέον.
Και αυτό γιατί η εισηγμένη στο Χ.Α. έχει κεφαλαιοποίηση μόλις 1.700.000 ευρώ, καθώς οι ζημίες του ομίλου δεν της επιτρέπουν να πάρει κεφάλι. Υπερδιπλάσιες των πωλήσεων καθώς είναι οι ζημίες και με εικοσαπλάσιες σχεδόν υποχρεώσεις, η εταιρία μοιάζει να είναι απομεινάρι μιας δοξασμένης, αλλά ξεπερασμένης ιστορίας. Είναι όμως έτσι;
Οι δύο θυγατρικές Μάλλον όχι, καθώς… διά χειρός Βαράγκη συνεχίζονται μετ’ επιτάσεως προσπάθειες για την εξεύρεση έργων στις χώρες του αραβικού κόσμου, μέσω των δύο θυγατρικών της στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στο Κατάρ. Ο Βαράγκης κατάφερε να έχει ήδη υλοποιήσει κάποια έργα ιδιαίτερης προβολής στην περιοχή αυτή και έτσι να χτίζει πάνω στο εμπορικό του σήμα. Εχει ήδη κατατεθεί σημαντικός αριθμός επιστολών εκδήλωσης ενδιαφέροντος και προσφορών για την ανάληψη ειδικών έργων, η κατακύρωση των οποίων εκτιμάται ότι θα μπορούσε να διασφαλίσει τη συνέχιση της ομαλής λειτουργίας του ομίλου.
Η παρουσία και η δραστηριότητα του Βαράγκη στον αραβικό κόσμο ξεκίνησε το 2011, αφού αξιολογήθηκε ότι οι χώρες της περιοχής αυτής εξελίσσονται σε έναν από τους πλέον προηγμένους κόμβους διεθνών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο. Το στοίχημά του είναι ο κατασκευαστικός τομέας, που παρουσιάζει σημαντικές ευκαιρίες με την εντεινόμενη υλοποίηση μεγάλων δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Τα τελευταία σκοπεύουν στην ανάδειξη των χωρών αυτών σε οικονομικό, τεχνολογικό και τουριστικό κέντρο της Μέσης Ανατολής, με την ύπαρξη και συνεχή ανοικοδόμηση πολυτελών ξενοδοχείων και μεγάλων εμπορικών κέντρων.
Βασικός προμηθευτής για τα έργα που «χτυπάει» εκεί ο επιχειρηματίας θα είναι η μονάδα παραγωγής του Σχηματαρίου, που θα υποστηρίζεται όμως από μια νέα μονάδα παραγωγής μέσω της Varangis International Factory SPC, με έδρα την Ντόχα του Κατάρ, στην οποία με απόφαση του υπουργείου Ενέργειας και Βιομηχανίας του εμιράτου έχει παραχωρηθεί οικόπεδο έκτασης 6.782 τετραγωνικών μέτρων για την ίδρυση βιομηχανικής μονάδας.
Παντρεμένος με θυγατέρα ιστορικής ελληνικής οικογένειας με ιδιαίτερα μεγάλη ακίνητη περιουσία, ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Βαράγκης δεν το βάζει κάτω. Και μάλιστα παρά το γεγονός πως το σύνολο των υποχρεώσεων της εταιρίας ανέρχεται σε 19.200.000 ευρώ και οι πωλήσεις της κατά το 2014 ήταν μόλις 1.064.000 ευρώ, με το καθαρό αποτέλεσμα να είναι ζημίες ύψους 3.000.000 ευρώ – όσες περίπου άλλωστε και το 2013.
Το πρότζεκτ Η εταιρία με τη σημερινή της μορφή συστάθηκε το 1979 και το κύριο αντικείμενο εργασιών της είναι η παραγωγή και η εμπορία πάσης φύσεως επίπλων, επιπλώσεων και ξυλοκατασκευών. Τώρα, 36 χρόνια μετά, και για την επόμενη διετία ο Δημήτρης Βαράγκης δηλώνει πως θα υλοποιήσει έργα συνολικής αξίας 16.000.000 ευρώ. Οπως λέει, έχει ήδη ξεκινήσει την υλοποίηση δύο έργων στο Κατάρ και στο Αμπού Ντάμπι 780.000 δολαρίων και 22.728 ντίρχαμ, αντίστοιχα, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένη χρηματοδότηση έργου (project finance) από τη βασική πιστώτρια τράπεζα της εταιρίας, την Alpha.
Τα έργα αναμένεται να ολοκληρωθούν φέτος. Ετσι ο Δ. Βαράγκης φαίνεται πως κατάφερε, έπειτα και από επίμονες συζητήσεις με τον βασικό δανειστή ομολογιούχο, να έρθει σε συμφωνία για την αναδιάρθρωση χρέους της. Εβαλε όμως πρώτα και το χέρι βαθιά στην τσέπη η οικογένεια, αφού -όπως λέγεται στην αγορά- έχει ρίξει πρόσθετα κεφάλαια ύψους κάποιων εκατομμυρίων έναντι μελλοντικής αυξήσεως κεφαλαίου. «Ισως γι’ αυτό η τράπεζα να μην τραβάει την πρίζα» λένε κάποιοι.
Παράλληλα με τα εμιράτα όμως, ο Δημήτρης Βαράγκης δίνει τις μάχες του και στην ελληνική αγορά. Εμπλουτίζει, όπως λέει, σε ύφος και σχεδιασμό τη σειρά επίπλων Διά Χειρός, με ταυτόχρονη προσαρμογή των τιμών πώλησης χαμηλότερα, ως απόρροια της συγκράτησης του κόστους παραγωγής και της εν γένει μείωσης του λειτουργικού κόστους που ισχυρίζεται ότι έχει πετύχει. Πράγμα εμφανές με βάση την ετήσια οικονομική έκθεση, σύμφωνα με την οποία ο αριθμός του απασχολούμενου προσωπικού του ομίλου στα τέλη του 2014 ανερχόταν σε 20 άτομα, από 35 πριν από ένα χρόνο…
Η Βαράγκης, που κάποια στιγμή στον κολοφώνα της δόξας της είχε ανοίξει κατάστημα και στο Παρίσι, λειτουργεί σήμερα δύο μόνον εκθέσεις στην Ελλάδα: στην οδό Σίνα, στο Κολωνάκι, και στα βόρεια προάστια, στη λεωφόρο Κηφισίας 38. Ελέγχει όμως θυγατρικές στην Κύπρο, την Τουρκία, στα ΗΑΕ και στο Κατάρ. Τα ακίνητα του ομίλου, κτίρια και οικόπεδα, αποτιμώνται σε 10.100.000 ευρώ. Εχει έτσι ακόμα «ψαχνό» για να… περπατήσει στις οάσεις του Περσικού Κόλπου, όπου ευελπιστεί να ξεδιψάσει από ρευστότητα.
Πηγή: Espresso
Μ.Η.Τ. 232120