Εργάζονται νυχθημερόν στο Μογκαντίσου, στο ίδρυμα HAWA ABDI, που περιθάλπει γυναίκες και παιδιά, αλλά και άνδρες
{Από το περιοδικό «δ» που κυκλοφορεί με την «κυριακάτικη δημοκρατία»}
Μητέρες Τερέζες αλά σομαλικά… Μαύρη ήπειρος, εκεί που η «γυναικοποίηση» της φτώχειας είναι καθεστώς. Εκεί που η κακοποίηση των γυναικών είναι καθημερινότητα. Εκεί που τα κορίτσια αναγκάζονται να αποχαιρετήσουν βίαια τη θηλυκότητά τους, προτού καν τη συνειδητοποιήσουν, αφού σε αρκετές περιοχές υφίστανται ακόμα και σήμερα ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων.
Μαύρη ήπειρος, εκεί όπου άνδρες πολεμούν, σκοτώνουν, απάγουν, όπου οι γυναίκες είναι η «σπονδυλική στήλη» των τοπικών κοινωνιών, όπου η πραγματική αλλαγή μπορεί να είναι μόνο γένους θηλυκού. Ιδίως σε κράτη όπως η Σομαλία, η οποία για χρόνια κέρδιζε την παγκόσμια πρωτιά του πιο «επικίνδυνου κράτους» για να ζει κάποιος εξαιτίας των δεικτών βίας και του ισλαμικού εξτρεμισμού. Κι όμως, σε μια από τις φτωχές και βίαιες χώρες της Ανατολικής Αφρικής ξεχωρίζουν οι ανώνυμες ηρωίδες της αφρικανικής ανάπτυξης και προόδου. Οπως οι Γιατροί Κουράγιο, που εργάζονται νυχθημερόν στο Ιδρυμα Hawa Abdi στο Μογκαντίσου, τη σομαλική πρωτεύουσα που αναγεννιέται μέσα από τα συντρίμμια της, έπειτα από δύο δεκαετίες εμφυλίου πολέμου και χρόνιες ανθρωπιστικές κρίσεις.
Το σομαλέζικο ίδρυμα, που κάποτε ιδρύθηκε από την πρώτη γυναικολόγο της Σομαλίας Hawa Abdi, λειτουργεί κυρίως ως νοσοκομείο που περιθάλπει γυναίκες και παιδιά, δίχως να αποκλείει τους άνδρες. Η δόκτορ Hawa Abdi θεωρείται η Σομαλή Μητέρα Τερέζα, η οποία μαζί με τις βοηθούς της γιατρεύει τον γυναικείο πόνο και μάχεται εναντίον των ανταρτών της Αλ Σεμπάμπ.
Σύγχρονες ηρωίδες
Δεν είναι μόνη στον αγώνα εναντία στον ισλαμικό εξτρεμισμό. Στο πλευρό της έχει τις δύο κόρες της, την 38χρονη Deqo και την 34χρονη Amina, οι οποίες ήδη μεταγγίζουν την «ηρωική παράδοση» στην επόμενη γενιά. Οι γυναίκες του ιδρύματος Hawa Abdi προτιμούν τις πολύχρωμες αμπάγιες, επιλέγουν να σηκώνουν κεφάλι στους ισλαμιστές και να… βγάζουν τη γλώσσα τους στα έθιμα των σομαλικών φυλών. Οι σύγχρονες ηρωίδες της Αφρικής φιλοδοξούν να μεταμορφώσουν τη μαύρη ήπειρο σε «λουλούδι της ερήμου» – τίτλος και του μυθιστορήματος της Γουόρις Ντίρις, της Σομαλής που μετά την κλειτοριδεκτομή της δραπέτευσε από τη χώρα της και κατάφερε να γίνει διάσημο μοντέλο και πρέσβειρα του ΟΗΕ…
Οι «Ντοτορέσες Κουράγιο» ονειρεύονται σχεδόν το αδύνατο σε μια χώρα που, όταν κάποιος σκοτώσει έναν άνδρα, οφείλει να αποζημιώσει την οικογένεια του θύματος με 100 καμήλες, όταν όμως πάρει τη ζωή μιας γυναίκας η αποζημίωση πέφτει στις 50 καμήλες. Μια αφρικανική χώρα στην οποία -παρά τα πρόσφατα σημάδια «αναγέννησης» και την καταγεγραμμένη βελτίωση της επισιτιστικής κατάστασης- κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα περισσότερα από 38.000 παιδιά.
Η Σομαλή μητέρα Τερέζα Hawa Abdi, η οποία αποτελεί ζωντανό μύθο, έχει ήδη καταφέρει να σώσει 90.000 ανθρώπινες ζωές, αφού εκτός από περίθαλψη ασθενών έχει εξασφαλίσει για ένα ολόκληρο χωριό την πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Παράλληλα, φροντίζει εδώ και δεκαετίες για την εκπαίδευση των παιδιών της περιοχής, ενώ δημιουργεί ευκαιρίες για κοινωνική επιχειρηματικότητα.
Δήμητρα Αθανασοπούλου