Καθώς η Ισλανδία δεν γειτονεύει με άλλες χώρες, οι αυστηροί έλεγχοι σε λιμάνια και αεροδρόμια θα μπορούσαν να κάνουν πολύ δύσκολο το λαθρεμπόριο τσιγάρων. Η έλλειψη χερσαίων συνόρων επισημαίνεται επειδή η νησιωτική χώρα σκέφτεται την εφαρμογή μίας τακτικής, η οποία θα περιόριζε την αγορά τσιγάρων και θα επέτρεπε τη διάθεσή τους μόνο από τα φαρμακεία και μόνο με σχετική ιατρική συνταγή.
Η Ισλανδία έχει περιορίσει τους καπνιστές στο 15% των πολιτών της, ηλικίας 15-89 χρονών. Το 1991 το σχετικό ποσοστό ήταν 30%, αλλά η μείωση δεν αποδίδεται μόνο στη μέριμνα για την υγεία. Οι υψηλοί φόροι καπνού και ο περιορισμός του διαθέσιμου εισοδήματος των Ισλανδών είναι αποφασιστικοί παράγοντες για τη μείωση, όπως είναι και η απαγόρευση των διαφημίσεων καπνού.
Τώρα, η πρώην υπουργός Υγείας, Σιβ Φριντλάιφσντοτιρ, είναι επικεφαλής μιας προσπάθειας η οποία θα επέτρεπε τη χορήγηση τσιγάρων μόνο στα φαρμακεία και μάλιστα με ιατρική βεβαίωση, η οποία θα τους χαρακτηρίζει εθισμένους στο κάπνισμα και θα διατίθεται έπειτα από άλλες αγωγές και εκπαιδευτικά προγράμματα για το κόψιμο του καπνίσματος. Τα τσιγάρα θα πωλούνταν από τα φαρμακεία στην εμπορική τους τιμή, η οποία είναι περίπου 6 ευρώ, χωρίς να επιχορηγούνται από τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως άλλα συνταγογραφούμενα προϊόντα. Οι υποστηρικτές της πρότασης παρατηρούν ότι, αν η τιμή των τσιγάρων συνδεόταν με τις πραγματικές σχετικές κοινωνικές δαπάνες, θα πλησίαζε τα 20 ευρώ.
Ασφαλώς η νέα αυτή πολιτική θα έκανε το κάπνισμα μέρος μιας θεραπείας και θα είχε μεγάλη διαφορά από τις σύγχρονες πολιτικές, οι οποίες χαρακτηρίζουν το κάπνισμα ασθένεια. Η εκπρόσωπος, όμως, του υπουργείου Υγείας της Ισλανδίας, Αννα Μπαλντουρσντοτίρ, σχολίασε πως «η Σιβ Φριντλάιφσντοτιρ είναι μια πολύ σοβαρή πολιτικός και η πρόταση είναι μια πολύ σοβαρή πρόταση».
Η βουλή της Ισλανδίας θα συζητήσει την ιδέα το φθινόπωρο, όταν οι βουλευτές επιστρέψουν από τις διακοπές τους. Η Μπαλντουρσντοτίρ, βεβαίως, υποστηρίζει ότι «αν θα γίνει ή όχι νόμος δεν το ξέρω. Εχω σοβαρές αμφιβολίες».
Αλέξανδρος Μόρντουντακ
Μ.Η.Τ. 232120