Το ΝΑΤΟ αποθάρρυνε τις μάχες, και οι επιχειρήσεις γύρω από την πόλη Νταφνίγια ελαχιστοποιήθηκαν το απόγευμα της Πέμπτης.
Προηγουμένως το λιβυκό καθεστώς επιτέθηκε με τις δυνάμεις του στους αντικαθεστωτικούς, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους για να αμυνθούν και να αντεπιτεθούν. Βεβαίως, τα μέσα στη δική τους διάθεση δεν μοιάζουν με εκείνα στη διάθεση του λιβυκού στρατού. Δεν μοιάζουν, μάλλον, με εκείνα στη διάθεση οποιουδήποτε στρατού.
Ο συσχετισμός των δυνάμεων του επίσημου λιβυκού στρατού και των αντικαθεστωτικών θυμίζει τον Δαυίδ και τον Γολιάθ. Η πέτρα του Δαυίδ νίκησε τον Γολιάθ, αλλά τα όπλα των αντικαθεστωτικών δεν είναι απλές πέτρες. Είναι πέτρες με κάμερες και τηλεχειριστήρια, φορτωμένες σε παλιά αυτοκίνητα και δεμένες με κομμάτια από άλλα παλιά αυτοκίνητα. Στους δρόμους της Λιβύης κυκλοφορούν φορτηγά με όπλα πολεμικών αεροσκαφών και παιδικά παιχνίδια ενισχυμένα με πολυβόλα. Η εφευρετικότητα των μαχητών στη Λιβύη δεν είναι ανάλογη των στρατιωτικών τους επιτυχιών, αλλά αυτό είναι μάλλον λογικό. Οι κουρασμένοι εφευρέτες του αντιαρματικού ημιφορτηγού δεν είναι πάντα υπολογίσιμος εχθρός για έναν στρατό με αρκετά χρήματα και περισσότερα όπλα.
Οι αντικαθεστωτικοί στη Μιζράτα χρησιμοποιούν ένα σχολείο για τους μηχανολογικούς τους πειραματισμούς. Στους χώρους του αποσυναρμολογούν τα λάφυρα από τις μάχες, όπλα και οχήματα. Φτιάχνουν καινούργια και κυκλοφορούν ετοιμοπόλεμοι και πρωτοπόροι, σχεδιαστές μιας καινούργιας στρατιωτικής μόδας. Η μόδα δεν περιορίζεται στον οπλισμό τους. Τα ρούχα τους είναι και εκείνα αυτοσχέδια, πρέπει όμως να είναι ικανά να τους προστατεύσουν από έναν τυπικό πόλεμο και τους κινδύνους του. Ακριβά κιάλια και προστατευτικά δίνουν τη θέση τους σε γυαλιά καταδύσεων, στολές μάχης φτιάχνονται από απομιμήσεις ακριβών δυτικών ρούχων και κράνη φτιάχνονται από αμερικανικά καπέλα.
Αλέξανδρο Μόρντουντακ