Στη χώρα των καγκουρό και των κοάλα ένα κυνηγετικό τσοπανόσκυλο κατάφερε να κλέψει την παράσταση και να γίνει θρύλος. Ενας σκύλος ταξιδευτής και μαχητής, κόκκινος σαν τη φλόγα αποτελεί μέχρι σήμερα σύμβολο πίστης, αφοσίωσης και ελευθερίας μιας ολόκληρης πόλης στη δυτική Αυστραλία. Η ιστορία του Ρεντ, όπως ήταν το παρατσούκλι του λόγω της κόκκινης σκόνης της περιοχής Πιλμπάρα όπου ταξίδευε, ενέπνευσε συγγραφείς, ποιητές, εσχάτως και σκηνοθέτες. «Red dog» λέγεται η ταινία του Κριβ Στέντερς που πρόκειται να κάνει πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες μέσα στον Αύγουστο. Το φιλμ βασίστηκε στο βιβλίο του Λουί ντε Μπερνιέρ, που κυκλοφορεί και στη χώρα μας, με τίτλο «Κόκκινος σκύλος, ο ταξιδευτής». Σε ένα οδοιπορικό του στην Αυστραλία, περνώντας από την πόλη Νταμπιέρ, στην είσοδο της οποίας δεσπόζει επιβλητικά ένα μπρούτζινο άγαλμα σκύλου στη μνήμη του Ρεντ, ο γνωστός συγγραφέας, που έχει γράψει μεταξύ άλλων και «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι», ένιωσε από την πρώτη στιγμή ότι αυτός ο σκύλος ήταν διαφορετικός, πιο σημαντικός από άλλους. Κάπως έτσι αποφάσισε να μελετήσει την ιστορία του και τη μετέφερε κατόπιν στο χαρτί, κάνοντας τον κόκκινο ταξιδευτή γνωστό και εκτός των συνόρων της χώρας που πέρασε την εννιάχρονη ζωή του. «Ο Ρεντ δεν ήταν ένας συνηθισμένος σκύλος» έγραψε ο Βρετανός Ντε Μπερνιέρ στον πρόλογο του βιβλίου του, «ήταν ένας σκύλος με ψυχή, μυαλό, αισθήματα, δύναμη, επιμονή, πείσμα, φιλοδοξίες. Ενας σκύλος που άφησε τα χνάρια του, κυριολεκτικά και μεταφορικά, στα μέρη όπου έζησε και στο μυαλό όσων των γνώρισαν».
Το περίφημο τσοπανόσκυλο της παλιάς αυστραλιανής ράτσας Κέλπι πιστεύεται ότι γεννήθηκε το 1971 στο Παραμπόρντο της δυτικής Αυστραλίας. Επειδή ταξίδευε συχνά από περιοχή σε περιοχή έκανε πολλούς φίλους, οι οποίοι τον υποδέχονταν κάθε φόρα με τα κεράσματά τους. Ετσι ο Ρεντ άκουγε σε πολλά, διαφορετικά ονόματα. Μεταξύ αυτών το «Μπλούι», όπως τον φώναζαν στο Νταμπιέρ, και «Τάλι Χο», όνομα που του έδωσε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρώτος ιδιοκτήτης του, Κόλονελ Κάμινγκς. Ο ίδιος μαζί με τη γυναίκα του τον βρήκαν «σκονισμένο» σε μια ερημική τοποθεσία και τον πήγαν για πρώτη φορά στο Νταμπιέρ, προορισμό που έμελλε να συνδεθεί μαζί του άρρηκτα, καθώς εκεί επέστρεφε πάντα. Το όνομα Ρεντ ωστόσο ήταν εκείνο που υπερίσχυσε όλων τον υπολοίπων.
Ο δεύτερος ιδιοκτήτης του -που έγινε το ένα και μοναδικό πραγματικό αφεντικό της καρδιάς του- ήταν ο Τζον Σταντζονέλι, οδηγός φορτηγού και λεωφορείου, ο οποίος ταξίδευε συχνά. Ακριβώς όπως κι ο Ρεντ με λίγα λόγια. Η πρώτη γνωριμία τους έγινε όταν ο σκύλος μπήκε… απρόσκλητος στο όχημά του κι εκείνου απλώς δεν του πήγε η καρδιά να τον διώξει. Σύντομα έγιναν αχώριστοι και συχνά ο Ρεντ συνόδευε τον φίλο του στα ταξίδια του σε διάφορα μέρη της Αυστραλίας, όπως το Περθ και το Μπρουμ. Κάποια στιγμή ο Τζον τον έσωσε κιόλας από βέβαιο θάνατο. Εκτοτε η σχέση τους έγινε στενότερη. Ακόμη και τότε όμως ο κόκκινος σκύλος δεν σταμάτησε να κάνει και μόνος του τα ταξίδια που τόσο πολύ αγαπούσε. Πάντοτε όμως επέστρεφε στο Νταμπιέρ και στο αφεντικό του. Μέχρι που ο Τζον τραυματίστηκε θανάσιμα με τη μηχανή του, το 1975. Ο Ρεντ δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει τι συνέβη κι εξαφανίστηκε ο φίλος του. Αρχισε να τον αναζητά κάνοντας για χρόνια ολόκληρα ταξίδια σε πόλεις της δυτικής Αυστραλίας, σε όλους τους δρόμους απ’ όπου είχαν περάσει μαζί και σε άλλους, άγνωστους και επικίνδυνους. Ετσι κύλησε και η υπόλοιπη ζωή του, σαν ταξιδευτής. Γνώρισε νέους τόπους, έκανε περισσότερους φίλους και η φήμη του ξεπέρασε τα όρια της περιοχής Πιλμπάρα, φτάνοντας μέχρι τις μεγάλες πόλεις της Αυστραλίας. Ως ταξιδευτής ο Ρεντ έγινε «επίτιμο μέλος» της Ενωσης Μεταλλωρύχων στην Πιλμπάρα, της Κοινωνικής Λέσχης της περιοχής και της Ενωσης Μεταφορέων. Το όνομά του χρησιμοποιήθηκε ακόμη σε μια διαφήμιση τράπεζας, της οποίας έγινε τελικά και η μασκότ, καθώς το σλόγκαν «If Red banks at the Wales, then you can too» (αν ο Ρεντ αποταμιεύει, τότε μπορείς και εσύ) θεωρήθηκε σούπερ επιτυχημένο. Ομως, παρόλο που είχε αμέτρητους φίλους, ο «Ρεντ» είχε προφανώς και κάποιον εχθρό, που τον έβαλε στο μάτι. Ο θάνατός του το 1979 προήλθε από δηλητηρίαση με στρυχνίνη. Τον έθαψαν σ’ ένα σημείο κάπου ανάμεσα στις πόλεις Νταμπιέρ και Καράθα.
Λίγο καιρό μετά τον θάνατό του μια Αυστραλή συγγραφέας, η Νάνσι Γκιλέσπι, συμπεριέλαβε ανέκδοτα και ποιήματα των κατοίκων της περιοχής όπου έζησε ο σκύλος στο βιβλίο της «Red dog». Το ίδιο έκανε και μια άλλη λογοτέχνιδα από τη μακρινή ήπειρο, ονόματι Μπέβερλι Ντάκετ, η οποία έγραψε το 1993 το «Red dog: The Pilbara wanderer». Ακολούθησε το 2002 η μυθιστορηματική εκδοχή του φημισμένου Βρετανού συγγραφέα, ο οποίος χρησιμοποίησε και στοιχεία της φαντασίας του όταν έγραψε για τον θρύλο του κόκκινου σκύλου της δυτικής Αυστραλίας. Στο εν λόγω λογοτέχνημα στηρίχτηκε πάντως η κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας, στην οποία πρωταγωνιστεί ο σκύλος Κόκο. Οπως διέρρευσε στα media πριν από λίγους μήνες, το τσοπανόσκυλο ράτσας Κέλπι από την Αυστραλία κατατρόπωσε στις οντισιόν τους άλλους τρεις υποψηφίους για τον ρόλο του Ρεντ. Δίπλα στον τετράποδο πρωταγωνιστή θα δούμε τον Τζος Λούκας, ο οποίος υποδύεται τον Τζον.
Ηλίας Μαραβέγιας
Μ.Η.Τ. 232120