Μέχρι σήμερα όλοι γνώριζαν πως στις τράπεζες βλαστοκυττάρων απευθύνονται μετά το μαιευτήριο, για να καταψύξουν πολύτιμα αρχέγονα κύτταρα ομφάλιου λώρου από το νεογέννητο μωρό. Τώρα και οι ενήλικες έχουν τη δυνατότητα να φυλάξουν βλαστοκύτταρα, προκειμένου να αντιμετωπίσουν μελλοντικές ασθένειες. Και αυτό απλά και μόνο δίνοντας δείγμα αίματος με μία ένεση.
Το σύστημα με το όνομα Oristem μόλις έλαβε έγκριση στη Βρετανία και οι εμπλεκόμενες εταιρίες έχουν ξεκινήσει να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, υποσχόμενες να αποθηκεύσουν στους -80 βαθμούς Κελσίου επί εικοσαετία ενήλικα βλαστικά κύτταρα από το πλάσμα του αίματος.
Παραδόξως στην ίδια τοποθεσία όπου συντηρούνται και τα κινηματογραφικά αρχεία του Βρετανικού Μουσείου!
Η πρωτοπορία του συστήματος έγκειται στη νέα μέθοδο απλής αφαίρεσης των κυττάρων με σύριγγα που ανάπτυξαν ερευνητές από το πανεπιστήμιο Ουισκόνσιν: Το δείγμα αίματος που λαμβάνεται υποβάλλεται σε μία επεξεργασία με περιδίνηση, κατά την οποία απομονώνονται τα βλαστικά κύτταρα από το πλάσμα. Μέχρι σήμερα κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό. Οσοι ενήλικες ήθελαν να φυλάξουν τα βλαστοκύτταρά τους έπρεπε είτε να τα αποθηκεύσουν έπειτα από λιποαναρρόφηση είτε να υποβληθούν σε μία επώδυνη και πανάκριβη διαδικασία αφαίρεσης βλαστοκυττάρων.
Βέβαια, παρότι οι επιστήμονες κατάφεραν να απομονώσουν βλαστοκύτταρα από το αίμα, πολλοί αμφισβητούν αν αυτά θα αποδειχτούν πραγματικά χρήσιμα. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Telegraph», αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν θεραπείες που να αξιοποιούν τη συγκεκριμένη κατηγορία κυττάρων. Οι ειδικοί όμως πιστεύουν ότι με την πρόοδο της τεχνολογίας τα βλαστοκύτταρα -είτε από ομφάλιο λώρο είτε από ενήλικο πλάσμα αίματος- αποτελούν το «χρυσό δισκοπότηρο» για τη θεραπεία ασθενειών από το Αλτσχάιμερ ως την καρδιοπάθεια και για τη δημιουργία απόλυτα συμβατών μοσχευμάτων.
Οπως λέει ο Ατολ Χάας της εταιρίας Pharmacell, μιας από τις διαχειρίστριες εταιρίες που προσφέρουν μια «θυρίδα» εικοσαετίας έναντι περίπου 2.800 ευρώ, «οι περισσότεροι από τους πελάτες που έχουν κάνει παραγγελίες είτε αναμένουν να νοσήσουν από κληρονομική εκφυλιστική πάθηση ή το αντιλαμβάνονται σαν μία βιολογική “ασφάλιση”».
Μυρτώ Μπούτση