Ο πόλεμος έχει πολλά πρόσωπα εκτός από εκείνο της εμπόλεμης ζώνης και της ανταλλαγής πυρών.
Και κατά συνέπεια πολλά «εργαλεία». Στη λιβυκή γη ο πόλεμος λαμβάνει και σεξουαλικές διαστάσεις, αφού τα στρατεύματα του Καντάφι χρησιμοποιούν τον «βιασμό» σαν «εργαλείο μάχης». Συγκεκριμένα στη Βεγγάζη, βάσει μαρτυριών ανταρτών, πολιτών και γιατρών, φημολογείται ευρέως πως οι καθεστωτικές δυνάμεις κακοποιούν σεξουαλικά τον γυναικείο πληθυσμό της πόλης.
Εκτός από τις φήμες που ψιθυρίζονται από στόμα σε στόμα στα ερειπωμένα σοκάκια του προπυργίου της εξέγερσης, υπάρχουν τα σημάδια πάνω στα γυναικεία κορμιά που μαρτυρούν κακοποίηση. Και έγγραφες «καταθέσεις ψυχής» στα σχετικά ερωτηματολόγια μιας τολμηρής ψυχολόγου. Η Λίβυα ψυχολόγος Σιχάμ Σέργκεβα απέστειλε 5.000 ερωτηματολόγια. Ηδη 295 γυναίκες έχουν εγγράφως δηλώσει πως βιάστηκαν από στρατιώτες του Καντάφι.
Σύμφωνα με τη Σιχάμ Σέργκεβα, ο βιασμός γυναικών αποτελεί συνηθισμένο φαινόμενο στη Λιβύη. Ο φόβος απόρριψης και εγκατάλειψης των γυναικών που έχουν κακοποιηθεί έχει γίνει ήδη πραγματικότητα για τουλάχιστον 20 γυναίκες, οι οποίες θεωρούνται πλέον ανεπιθύμητες και μιασμένες μετά τον βιασμό τους, σύμφωνα με την ψυχολόγο, που υποστηρίζει πως τα «θύματα βιασμού στη Λιβύη υποφέρουν στη σιωπή».
Δεν πάει άλλωστε καιρός από τότε που μια γυναίκα ισχυρίστηκε μπροστά στις διεθνείς κάμερες ότι υπέστη ομαδικό βιασμό από δεκαπέντε άντρες του στρατού του Καντάφι κατά τη διάρκεια τριήμερης αιχμαλωσίας σε φυλάκιο. Τότε, οι φρουροί ασφαλείας του ξενοδοχείου ισχυρίστηκαν πως πρόκειται για μια «ψυχοπαθή που επιδιώκει να τραβήξει την προσοχή». Πλέον όμως, σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC, στρατιώτες του Καντάφι που κρατούνται από τους αντάρτες παραδέχονται πως «αναγκάστηκαν να βιάσουν νεαρές γυναίκες» στη Μιζουράτα. «Οταν αρνηθήκαμε να βιάσουμε, μας χτυπούσαν» διευκρίνισαν. Προφανώς για τον εκκεντρικό τύραννο Μουαμάρ Καντάφι η σεξουαλική κακοποίηση δεν είναι παρά μέρος ενός σχεδίου μάχης με απώτερο στόχο την αποδυνάμωση του αντιπάλου.
Δήμητρα Αθανασοπούλου