Η κριτική

Είναι γεγονός ότι καθένας που δημοσιεύει είτε κείμενα σε εφημερίδες ή ιστοσελίδες, είτε γράφει βιβλία, είτε συνθέτει τραγούδια, είτε φτιάχνει ταινίες, υπόκειται στην δημόσια κριτική και πρέπει να αναμένει τα χειρότερα. Ιδίως τώρα με το διαδίκτυο, μέσω του οποίου μπορεί ο οιοσδήποτε να βρίζει άνετα και – προπαντός – ανώνυμα…

• Tου Χρήστου Μπολώση

Αλλοίμονο! Δημοκρατία έχουμε άλλωστε και όποιος δεν το πιστεύει να του βγει το μάτι. Και στην δημοκρατία η ανταλλαγή απόψεων είναι εκ των ων ουκ άνευ. Η ανταλλαγή όμως και όχι το κουμπούριασμα και το βρισίδι επιπέδου παλαιάς Τρούμπας.

Δυστυχώς τώρα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το θέμα έχει ξεφύγει. Πάει η παλιά κριτική με την σπιρτάδα και τα σοβαρά επιχειρήματα, ακόμη και τα σπιρτόζικα πειράγματα. 

Ο καθένας θεωρών εαυτόν Εμίλ Ζολά ξιφουλκεί εκτοξεύων τα «Κατηγορώ» του κατά πάντων. Και καλά κάνει.  Αλλά με επιχειρήματα και κοσμιότητα.

Προ καιρού ένας φίλος, απαντώντας στο σημείωμα  με τίτλο: «Μαμά έφτασα», μου έγραψε: «Μήπως  το παρακάνεις με τον Μητσοτάκη και το κράτος, και δικαιώνεις τον σταθμάρχη, που με την ανικανότητά του, την αδιαφορία, δεν γνώριζε πόσα τραίνα είχε στη γραμμή, δηλαδή δεν μπορούσε να μοιράσει σε δυο γαϊδούρια  οχυρό…». Φαίνεται ότι διέφευγε από τον καλό φίλο το γεγονός  ότι τον σταθμάρχη των 59 ετών, αν και προβλεπόταν να είναι μόνο 42, τον διόρισε το Κράτος, στο οποίο επικεφαλής είναι ο Μητσοτάκης. Και αν δεν φταίει ο Μητσοτάκης φταίει ο υπουργός, που τον διόρισε ο Μητσοτάκης.

Όσοι πήγατε στον Στρατό θα είχατε ακούσει την φράση «Ο διοικητής είναι υπεύθυνος για οτιδήποτε γίνεται ή παραλείπεται να γίνει στην Μονάδα του». Λοιπόν ο διοικητής γιατί και ο πρωθυπουργός όχι; Εκτός και αν ο πρωθυπουργός δεν είναι διοικητής

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς ο ευφυέστατος φίλος μου, δεν μπορούσε να το αντιληφθεί αυτό. Δηλαδή καταλαβαίνω αλλά τέλος πάντων..

Ένας άλλος, επίσης  ευφυέστατος φίλος μου, με πυροβολούσε επί σειρά ημερών, επίσης γιατί τα βάζω με τον κ. Μητσοτάκη.  Τα επιχειρήματά μου, έπεφταν πάνω σε τοίχο με διπλό μπατικό τούβλο, ενισχυμένο με μπετόβεργες.

Ώσπου κάποτε με έφερε στο αμήν  και τον ρωτώ: «Καλά εσύ περίμενες την ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, να γεμίσει με πρώην ΠΑΣΟΚους και ΚΝίτες και να ψηφίζει νόμο για το γάμο🙟 των ΛΟΑΤΚΙ;» Και τι μου απαντάει ρε παιδιά: «Ναι το περίμενα».

Όπως αντιλαμβάνεστε, έτσι δεν μπορεί να γίνει  παιχνίδι.

Έπειτα, όπως είναι κατανοητό, οι συνεχείς διαξιφισμοί δεν βγάζουν πουθενά. Οι Αρχαίοι, που τους έχουν κάνει πέρα απ’ τα σχολεία, Νεοδημοκράτες και Συριζαίοι, έλεγαν: «Ου με πείσεις καν με πείσεις». Λέω την άποψή μου, λες την δική σου και τέρμα και πάλι φίλοι θάμαστε, όπως άλλωστε είναι και πάντα φίλοι, αυτοί για τους οποίους μαλώνουμε και τρώνε και πίνουνε μαζί εις υγεία των κορόϊδων. Ημών δηλαδή.

Στην ιστοσελίδα «Εμπρός» της Ξάνθης, βρήκα το κείμενο που ακολουθεί. Γράφτηκε στις 19 Οκτωβρίου του 2016, δηλαδή πριν από 8 χρόνια κι’ όμως είναι σαν να γράφτηκε χθες. Πολύ φοβάμαι όμως ότι θα είναι τραγικά επίκαιρο και σε 1 και σε 5 και σε 50 χρόνια, αν εννοείται μείνουν τα πράγματα όπως είναι, που πολύ αμφιβάλλω, διότι κάτι ακούσαμε προχθές από υπεύθυνα (λέμε τώρα) χείλη.

Η ΘΡΑΚΗ ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΟΚΤΟΝΩΝ

Από Γεώργιος Εμ. Δηµητράκης

Δημοσιεύτηκε στις 19 Οκτωβρίου 2016

Τους Πομάκους τους γνωρίζομε όλοι. Οι ανόητοι κυβερνούν το Κράτος των Αθηνών, και αυτό το γνωρίζομε. Αλλά πρώτα ας μείνομε εις τους Πομάκους μας.

Είναι πράγματι γεγονός, ότι δεν υπάρχουν επιστημονικώς αδιάψευστα στοιχεία περί της καταγωγής των. Κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος η Σόφια εκμεταλλεύτηκε το γεγονός αυτό και ισχυρίσθηκε, ότι οι Πομάκοι είναι εξισλαμισθέντες Βούλγαροι. Τον ισχυρισμό αυτόν τον απέρριψαν Βούλγαροι ιστορικοί ως ο καθηγητής Στρασιμίρωφ. 

Προηγουμένως, το 1789, ο Τσέχος καθηγητής Γίρατσεκ, διατελέσας υπουργός Παιδείας της Ηγεμονίας της Βουλγαρίας, κατέληξε εις το συμπέρασμα, ότι οι Πομάκοι είναι μάλλον Έλληνες. Εις το συμπέρασμα αυτό κατέληξε ο Γίρατσεκ βάσει γλωσσολογικών, μάλλον, παρά ιστορικών ερευνών. Έκτοτε η ιστορική έρευνα ξεπέρασε τα όρια που έθεσε η έρευνα του Γίρατσεκ.

Επιστημονικώς αναμφισβήτητο είναι, ότι εις την αρχαιότητα ζούσανε, εις την περιοχή που ζούνε σήμερα οι Πομάκοι, οι Αγριάνες. Ο βασιλεύς των Λαγαρός ακολούθησε τον Μέγα Αλέξανδρο εις την κατά της Περσίας εκστρατεία του. Μετά τον 4ον αιώνα οι Αγριάνες εκχριστιανίσθηκαν. Και αυτό είναι επιστημονικώς αναμφισβήτητο. Έκτοτε όμως τα ίχνη των Αγριάνων χάθηκαν εις την δύνη των αδιάλειπτων βαρβαρικών φύλων εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μεταξύ των οποίων και οι Βούλγαροι, οι οποίοι κατέκτησαν την περιοχή των Αγριάνων.

Υπάρχουν βυζαντινές ιστορικές πηγές, οι οποίες ονομάζουν την περιοχή που κατοικούν και σήμερα οι Πομάκοι «Αχρίδα». Αυτό είναι φυσικό, εις τα τέλη της πρώτης χιλιετίας ολόκληρος η Θράκη και η σημερινή Βουλγαρία αποκαλούντο Μακεδονία, με μακεδονικά τοπωνύμια Η μακεδονική βυζαντινή δυναστεία του Αυτοκράτορα Βασιλείου του Β΄ κλπ. αποκαλείτο Μακεδονική, αν και καταγόταν από την Αδριανούπολη. Την εποχή εκείνη οι Αγριάνες εμφανίζονται εις τις βυζαντινές ιστορικές πηγές ως Αχρίδαι. Αυτοί οι Αχρίδαι δεν είναι δυνατόν παρά να ήσαν οι αρχαίοι Αγριάνες. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.

Αυτοί οι Αχρίδαι εξισλαμίστηκαν βιαίως μεταξύ 1656 και 1660 εις την Φιλιππούπολη υπό του Σεχμεντίν Πασά. Αυτοί οι εξισλαμισθέντες Αγριάνοι και οι Αχρίδαι είναι οι σημερινοί Πομάκοι. Και εδώ δεν υπάρχει άλλη εξήγηση πολλώ μάλλον αφού η τύχη των είναι μοναδική εις τα Βαλκάνια: Σέρβοι, Αλβανοί και Έλληνες υπέστησαν τα ίδια. Εις όλες αυτές τις περιπτώσεις το θρησκευτικό συναίσθημα νίκησε την εθνική συνείδηση. Ίδετε και σήμερα την Ιταλία. Οι ‘Ελληνες της Σικελίας και Νοτίου Ιταλίας έγιναν πρώτα Καθολικοί και κατόπιν απώλεσαν την εθνική τους συνείδηση.

Έτσι οι Αγριάνοι-Αχρίδαι έγιναν μουσουλμάνοι μέχρι που ο Ατατούρκ τους είπε, όπως εις όλους τους μουσουλμάνους της Μ.Ασίας και της Ευρώπης, ότι είναι Τούρκοι. Οι Αγριάνοι-Πομάκοι δεν το απεδέχθησαν απολύτως, όπως και δεν το απεδέχθησαν και οι Κούρδοι της Μ. Ασίας. Τους Κούρδους τους κατασφάζουν οι Τούρκοι από το 1925. Τους Πομάκους τους προστάτευσαν και η Βουλγαρία και η Ελλάδα.

Και ερχόμαστε τώρα εις τους επικίνδυνους για το Έθνος, εις τους ανόητους του Κράτους του Κολωνακίου: 

α. Αγνόησαν την μετατροπή των Μουσουλμάνων εις Τούρκους από τον Ατατούρκ. 

β. Την εποχή του Εμφυλίου και του Ψυχρού Πολέμου μετέτρεψαν ολόκληρη την Ελληνική Θράκη εις ένα μεγάλο Γκέτο. «Μέσα» σε αυτό όλοι: Έλληνες, Μουσουλμάνοι και Πομάκοι! Σε συνέχεια άρχισαν τις οσφυοκαμψίες έναντι της «φίλης» Τουρκίας και ΥΠ0ΧΡΕΩΣΑΝ, παρά τας αντιδράσεις των, τους Πομάκους να αποδεχθούν το τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα!

Μάλιστα! Αυτοί είναι οι ανόητοι του Κράτους του Κολωνακίου, οι επικίνδυνοι εθνοκτόνοι. Ας ψάξουν όπου θέλουν εις τον κόσμο: Να βρούνε ένα Εθνικό Κράτος, το οποίον υποχρέωσε μία μειονότητά του να αποδεχθεί το εκπαιδευτικό σύστημα μίας ομόρου χώρας, η οποία εγείρει απαιτήσεις για την εθνική καταγωγή της δικής του μειονότητας!

Αυτά συμβαίνουν μόνον εις το ανόητο Κράτος του Κολωνακίου. Θαυμάστε το!

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.

Σχόλιο

Όπως αναλαμβάνεστε εγώ δεν έχω και πολλά πράγματα να προσθέσω στο άρθρο, εκτός από ακόμα μία άποψη, που αφορά την ονομασία των Πομάκων. Όπως αναφέρει και ο αρθρογράφος, ο βασιλεύς των Πομάκων Λαγαρός ακολούθησε τον Μέγα Αλέξανδρο εις την κατά της Περσίας εκστρατεία του, με τους άνδρες του να προσφέρουν κυρίως βοηθητικές υπηρεσίες στον Έλληνα στρατηλάτη. Στην βουλγαρική γλώσσα υπάρχει το ρήμα «Πομάγκαμ» που σημαίνει «βοηθώ». Έτσι λοιπόν είναι δυνατόν το όνομα «Πομάκος», να προέρχεται από αυτό το ρήμα, αφού προσέφεραν βοηθητικές υπηρεσίες στην  Στρατιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Χ.Μ.

…και τώρα λίγο (ή πολύ) γέλιο

                                 (Αφιερωμένο εξαιρετικά, όπου δει)