Αγαπητοί μου συμπολίτες και σύντροφοι, σήμερα σας έχω το 2ο μέρος ενός ακόμα πιο χορταστικό μενού, με «Μπουκίτσες» νόστιμες και γαργαλιστικές.
Το 1ο μέρος των… μπουκιτσών έκανε θραύση, όπως άλλωστε αναμενόταν. Τις διάβασαν το στεφάνι μου, ο μεγάλος μου γιός και κάνα δυο φίλοι μου επειδή ήξερα ότι θα τους ρωτήσω. Τα δάβασε όμως και ο καλός μου φίλος και άριστος δημοσιογράφος κ. Ευθύμιος Πέτρου, οποίος μου έστειλε το παρακάτω ωραίο: «Καλησπέρα,
η “μπουκίτσα” περί Ραφάλ, μου θύμισε μια συζήτηση του αειμνήστου Πλοιάρχου Κρέμου σε δεξίωση όπου κάποια κυρία τον ερώτησε πόσα σχολεία θα εχρηματοδοτούνταν με τα κονδύλια που διετέθησαν για την αγορά φρεγατών. Απήντησε με την αθυροστομία που τον διέκρινε, ότι θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν πολλά, και θα μπορούσε να αποφοιτήσει και η συγκεκριμένη κυρία, ώστε μετά οι Τούρκοι να την γ@@@ μορφωμένη.
Χαιρετισμούς
Θύμιος»
- Από τον Χρήστο Μπολώση
Αρχίζουμε με τον κ. Λευτέρη Αυγενάκη, ο οποίος παίζει να είναι ο χειρότερος υφυπουργός αθλητισμού και πολιτισμού των τελευταίων 542 ετών. Έχει πει πολλά χαριτωμένα ο κ. Αυγενάκης και έχει κάνει ακόμη περισσότερα. Προσφάτως και με αφορμή την αποτρόπαια δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού, τον οποία ωε γνωστόν και σύμφωνα με το πόρισμα που προέκυψε από ενδελεχή έρευνα διαρκείας 5΄ λεπτών του ΚΚΕ, τον δολοφόνησαν ακροδεξιοί… Αλβανοί Τι να κάνουμε θα τα υποστούμε και αυτά. Ο κ. Αυγενάκης λοιπόν δήλωσε, όπως διάβασα στην εφημερίδα μου, ότι τα δύο τελευταία χρόνια έχει γίνει σοβαρό έργο για την πάταξη της βίας. Μόλις το διάβασα ένιωσα ένα σφίξιμο στο δεξί πόδι. Μετά μια κράμπα στο στομάχι. Μετά πρασίνισα. Μετά κιτρίνισα. Μετά κατάπια πέντε καρδιοτονωτικά και, καλού κακού, έβαλα και δύο υπόθετα. Το στεφάνι μου τα έχασε:
-Τρελάθηκες χριστιανέ μου; Τι κάνεις εκεί;
– Τι να κάνω ρε γυναίκα δεν αισθάνομαι καλά. Διάβασες τι είπε ο Αυγενάκης; Και της έδωσα την εφημερίδα να διαβάσει.
Ο στεφάνι μου διάβασε και μου έκανε την φαρμακερή ερώτηση;
- Και πού βλέπεις το παράξενο; Άδικο έχει ο άνθρωπος;
- Όχι ρε γυναίκα δίκιο έχει ο άνθρωπος, μόνο που εδώ και δυο χρόνια τα γήπεδα είναι κλειστά και δεν πατάει άνθρωπος μέσα. Ποιος να βιαιοπραγήσει και εναντίον τίνος;
Η γυναίκα μου, αντί άλλης απαντήσεως μου έφερε άλλα 5 καρδιοτονωτικά και ήπιε κι΄ αυτή 12.
Μια και βρισκόμαστε στο χώρο του αθλητισμού, να ασχοληθούμε και με ένα άλλο αλλοπρόσαλλο μέτρο της εμμονικής κυβερνήσεώς μας. Μόλις πριν λίγο (Τετάρτη απόγευμα) ανακοίνωσε ότι η επιτροπή των ειδικών (ωχ, ωχ) θα εισηγηθεί να επιτραπεί στα καταστήματα εστιάσεως, να κάθονται 8 θαμώνες αντί των μέχρι τώρα 6, όμως θα εξακολουθήσει να ισχύει το 10% στα γήπεδα, με ανώτατο όρι τα 1.000 άτομα. Αυτό τι θα πει; Ότι μεσ’ την υπόγεια την ταβέρνα, μεσ’ σε καπνούς και σε βρισιές, θα κάθονται 8 ανά τραπέζι, βάλει 10 τραπέζια ίσον 80 άτομα, ενώ στο ΟΑΚΑ που είναι ανοιχτό και έχει 75.000 θέσεις θα μπαίνουν 1000 άτομα. Τώρα πέσ’ τε μου, υπάρχει λογική η το έχουν εντελώς χαμένο. Να μη πούμε για το μετρό που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας, αλλά ο κ. Καραμανλής ο Γ΄, ούτε που σκοτίζεται. Σάμπως έχει στο μετρό ο άνθρωπος; Πάντως οι κουτόφραγκοι οι Άγγλοι από σήμερα σταμάτησαν τη ισχύ οιουδήποτε μέτρου. Τι ξέρουν αυτοί ρε…
Πάντως οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η κυβερνησάρα μας, που έβγαλε στους δρόμους ακόμη και τους Ευέλπιδες (!!!) για να καθαρίσουν απ΄ τα χιόνια ιδιωτικών συμφερόντων δρόμο, τα τακτοποίησε όλα μια χαρά. Οι δρόμοι είναι όλοι ανοιχτοί, όλα τα σπίτια έχουν ρεύμα, και τα επικίνδυνα κλαδιά έχουν κοπεί. Το ότι έχουν περάσει μόλις 15 μέρες από τον χιονιά είναι μια μικρολεπτομέρεια άνευ σημασίας. Τώρα δεν μένει παρά να βγουν παγανιά οι τροχονόμοι, όπως ζήτησαν η εκ Τρικάλων βουλευτής της ΝΔ κ. Παπακώστα, αλλά και ο αρχηγός του κόμματος των Φιλελευθέρων (ώπα ρε) κ. Στεφανος Μάνος και να κόβουν κλήσεις σε όσους μπήκαν χωρίς αλυσίδες στην Α(ρκ)ττική οδό κα στενοχώρησαν τους Ολλανδούς.
Και μέσα σ’ όλον αυτό το χαμό βγαίνει η κα Λινού, καθηγήτρια επιδημιολογίας στο ΕΚΠΑ παρακαλώ, η οποία χωρίς να κοκκινίσει λέει: «Δεν ξέρουμε που βρισκόσαστε». Δηλαδή 2 χρόνια ταλαιπωρίες, οικονομικές ζημιές, λουκέτο σε επιχειρήσεις, 100 θάνατοι την ημέρα (ή λεκέδες κατά τον κ. ούτε που θυμάμαι τ’ όνομα του), πήγαν τζάμπα; Θου κύριε φυλακή τω στόματί μου, διότι όπως γνωρίζετε απαγορεύεται να σχολιάζουμε αποφάσεις των ειδικών.
Αμ το άλλο το ωραίο; Είπε λέει ο δήμαρχος Σπάρτης κ. Δούκας, ότι το 2007 μετά τις φονικές πυρκαγιές στη Ηλεία, ως υφυπουργός οικονομικών της τότε κυβερνήσεως Καραμανλή, κατέβηκαν με τσάντες γεμάτες ευρώ και τα μοίραζαν σε όποιον τους έλεγε «καλημέρα». Έτσι αντέστρεψαν το κλίμα και εκεί που ήταν 15% πίσω, πήραν το… πρωτάθλημα. Τότε κ. Μητσοτάκης μάλωσε τον υφυπουργό Γεωργικής Πολιτικής κ. Λιβανό, που ήταν παρών και δεν πλάκωσε στις μπουνιές στον κ Δούκα, αλλά τον άφησε να λέει αλήθειες και τον απέλυσε. Στη θέση του έβαλε τον κ. Γεωργαντά ο οποίος παλιότερα είχε ζητήσει από τα στελέχια της ΝΔ να πιέσουν όσους βοηθήσει το κόμμα ώστε να την ψηφίσουν. Το ότι ο κ. Μητσοτάκης ήταν βουλευτής της κυβερνήσεως που μπούκωνε όποιους έλεγαν «καλημέρα» και δεν παραιτήθηκε, λίγη σημασία έχει. Μάλλον δεν ήξερε…
Πολλές φορές, στα κείμενά μας χρησιμοποιούμε την έκφραση «κάνει τον Μοσκιό». Από πού όμως προήλθε αυτή η φράση και ποια είναι η ιστορία της; Ας την θυμίσουμε κάνοντας μια βουτιά 91 χρόνων. Στις 6 Ιανουαρίου του 1931, στην Καλλιθέα, έγινε ένα φρικιαστικό έγκλημα που συντάραξε το πανελλήνιο. Η Άρτεμις Κάστρου και η κόρη της Φούλα Αθανασοπούλου, με τη βοήθεια του ανιψιού τους Μοσκιού, σκότωσαν τον Μήτσο Αθανασόπουλο, σύζυγο της Φούλας.
Αφού τεμάχισαν το πτώμα του, το έβαλαν σε σάκους και το πέταξαν στον ποταμό Κηφισό. Η ιστορία μάλιστα έγινε και τραγούδι από τον ρεμπέτη Αντώνη Νταλγκά: «Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου ‘μελλε να πάθεις, από κακούργα πεθερά, τα νιάτα σου να χάσεις…».
Η υπόθεση συντάραξε την κοινή γνώμη και καλύφθηκε εκτενώς από τις εφημερίδες της εποχής.
Οι δύο γυναίκες δικάστηκαν ένα χρόνο μετά το αποτρόπαιο έγκλημα και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Στο δικαστήριο κλήθηκε και ο ανιψιός τους Μοσκιός, που βοήθησε τη Φούλα και την Κάστρου να δολοφονήσουν τον Αθανασόπουλο. Όμως σε όλη τη διάρκεια της δίκης δεν είπε λέξη.
Η παροιμιώδης «σιωπή» του στο δικαστήριο, καταγράφηκε στη συνέχεια ως λαϊκή ρήση. «Κάνεις τον Μοσκιό», έλεγε ο κόσμος.
Για την ιστορία θα θυμίσουμε ότι η Φούλα και η Κάστρου αποφυλακίστηκαν το 1941, κάνοντας χρήση σχετικού Διατάγματος, παρότι το Διάταγμα αφορούσε βαρυποινίτες καταδικασμένους έως και σε ισόβια δεσμά και όχι θανατοποινίτες. Στη συνέχεια ο διευθυντής των φυλακών «Αβέρωφ», παντρεύτηκε την Φούλα…
Αλλά, πάλι παραφάγαμε «μπουκίτσες», γι’ αυτό σταματάμε για να πιούμε καμιά σόδα και ίσως χρειαστεί να συνεχίσουμε μια άλλη φορά.
Και βέβαια πάντα μετά από ένα καλό γεύμα ακολουθεί ένα σπέσιαλ επιδόρπιο.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Το παρακάτω κείμενο είναι αυστηρώς ακατάλληλο για παιδιά κάτω των 18 ετών και για Κνίτες άνω των 70 ετών. Επιτρέπεται να το διαβάσει ο σ. Κοτσούμπας για να το… διαψεύσει.
Διαβάστε επίσης: Μπουκίτσες (Μέρος Α΄)
Μ.Η.Τ. 232120