Πάσχα Ελληνικόν

Το Πασχαλινό κλίμα αρχίζει μετά την Καθαρά Δεύτερα, όταν την αμέσως προσεχή Παρασκευά, έχουμε τους πρώτους χαιρετισμούς τη Θεοτόκου. Η θεία μελωδία του «Άγγελος πρωτοστάτης, ουρανώθεν επέμφθη ειπείν τη Θεοτόκω το χαίρε», ξεχύνεται από τους Ιερούς Ναούς και συνεγείρει την φύση η οποία αποτινάσσει σιγά – σιγά  τον χειμώνα.

• Από τον Χρήστο Μπολώση

Από κοντά και το συγκλονιστικό «Την ωραιότητα της παρθενίας Σου». Δεν ξέρω αν κάποια άλλη θρησκεία, έχει να μας παρουσιάσει παρόμοιας μουσικότητας ύμνο. «…διό, ως προσετάγην, βοώ Σοι. Χαίρε η Κεχαριτωμένη». Απλώς θεϊκό!!!

Και βέβαια η κορωνίδα των ύμνων, που έχει συνδεθεί με κρίσιμες στιγμές της πορείας του Έθνους μας. Ο Ακάθιστος Ύμνος.  Ο ύμνος μας προς τη Υπέρμαχον Στρατηγόν.Η παράδοση αποδίδει τον Ακάθιστο ύμνο στον μεγάλο βυζαντινό υμνογράφο του 6ου αιώνα, Ρωμανό τον Μελωδό. Εγώ, θα τον απέδιδα στην Θεία Χάρη. Αυτή είναι η Ελλάδα!

Έτσι κυλούν οι 5 εβδομάδες των Χαιρετισμών για να φθάσουμε στο Σάββατο του Λαζάρου. Είναι το προοίμιο των ιερών ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος, που αρχίζουν την Μεγάλη Δευτέρα.

Για όλη την Μεγάλη Εβδομάδα, ο θυμόσοφος λαός μας, λέει:

Μεγάλη Δευτέρα: Ο Χριστός με την μαχαίρα
Μεγάλη Τρίτη: Ο  Χριστός εκρύφτη
Μεγάλη Τετάρτη: Ο Χριστός επιάστη
Μεγάλη Πέμπτη: Ο Χριστός παιδεύτη
Μεγάλη Παρασκευή: Ο Χριστός εις το καρφί
Μεγάλο Σαββάτο: Ο Χριστός στον τάφο
Μεγάλη Κυριακή:Ο Χριστός θ’ αναστηθεί.

Απλοϊκοί στίχοι, που περιγράφουν όμως πλήρως και επακριβώς το τι συνέβη κάθε ημέρα της Μεγαλοβδομάδας. Αυτή είναι η Ελλάδα!

Την Μεγάλη Τρίτη με το τροπάριο της «εν πολλαίς αμαρτίες περιπαισούσης γυναικός», της Κασσιανής, να κυριαρχεί. Αυτή είναι η Ελλάδα!

Την Μεγάλη Τετάρτη, είναι αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας, που μετανόησε, πίστεψε στο Χριστό και άλειψε τα πόδια Του με μύρο. Το Μεγάλο Ευχέλαιο, είναι το χαρακτηριστικό της ημέρας εκείνης. Αυτή είναι η Ελλάδα!

Την Μεγάλη Πέμπτη, έχουμε την κορύφωση του Αγίου Πάθους, όταν ο ιερέας μετά το 5ο Ευαγγέλιο, με τρεμάμενη φωνή ψάλλει: «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» και η κατάνυξη μαζί με την συγκίνηση φτάνουν στο κατακόρυφο. Ακολουθεί το ευλαβικό προσκύνημα των πιστών στον Σταυρό του Μαρτυρίου, τον οποίον στολίζουν με λουλούδια και στεφάνια, ενώ η καμπάνα χτυπάει πένθιμα, δίνοντας ένα  άλλο τόνο στην ατμόσφαιρα. Αυτή είναι η Ελλάδα!

Μεγάλη Παρασκευή. Από νωρίς το πρωί νεαρές κοπέλες και κυρίες αναλαμβάνουν το στόλισμα του Επιταφίου. Θα πρέπει το βράδυ, στην περιφορά, ο δικός τους Επιτάφιος να είναι ο καλύτερος. Το βράδυ οι ψαλμωδίες συγκινούν καθώς πλησιάζει η ώρα του «Επιταφίου Θρήνου». Έχουν προηγηθεί τα Εγκώμια με το «Η ζωή εν τάφω κατετέθεις Χριστέ…», ώσπου το «Αι γενναιαί πάσαι, ύμνον τη ταφή Σου προσφέρουσι Σοι Χριστέ μου»,  βάζει φωτιά κι συγκλονίζει τις ψυχές των Χριστιανών. Και ακολουθεί η περιφορά. Αυτή είναι η Ελλάδα!

Κάποια χρονιά, έτυχε την ώρα της περιφοράς του Επιταφίου, να κατεβαίνω από την Βόρειο Ελλάδα προς Αθήνα. Ήταν μαγευτική η εικόνα, που παρουσίαζαν τα διάφορα χωριουδάκια αλλά και οι κωμοπόλεις, εκατέρωθεν της Εθνικής Οδού. Φωτεινά φιδάκια, που σχημάτιζαν α κεράκια των πιστών που συνόδευαν τους Επιταφίους, έσχιζαν το  νυχτερινό σκοτάδι και μετέφεραν παντού το μήνυμα της Σταυρώσεως  του Λυτρωτού. Σταμάτησα σε δυό τρία πάρκινγκ και χάζευα το θέαμα. Αυτή είναι η Ελλάδα!

Και φθάσαμε στο Μεγάλο Σάββατο. Το πρωί γίνεται η πρώτη Ανάσταση. Είναι  τότε που μερικοί ζωηροί ιερείς βγαίνουν, τρέχοντας από το Ιερό και σκορπίζουν φύλα δάφνης, ψάλλοντας «Ανάστα ο Θεός», ενώ οι πιστοί βροντούν τα στασίδια, σε ένδειξη χαράς για το χαρμόσυνο μήνυμα  της Αναστάσεως. Αυτή είναι η Ελλάδα!

Και εκεί, γύρω στις 23.00 οι «γλυκόλαλες καμπάνες» του Παπαδιαμάντη, καλούν τους πιστούς στον Όρθρο της Αναστάσεως. Από κάθε στενό, από κάθε γειτονιά προβάλουν παρέες παρέες οι πιστοί και βαδίζουν προς την εκκλησιά, κρατώντας τις άσπρες πλέον λαμπάδες τους, για να ψάλλουν σε λίγο το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών». Να ψάλλουν την νίκη της ζωής επί του θανάτου. Την νίκη της χαράς επί του ζόφου που μας πνίγει. Αυτή είναι η Ελλάδα

Πάσχα! Η πιο Ελληνική εορτή, με βαθιές ρίζες στην ιστορία μας.

Λαμπρή! Χριστός Ανέστη!

Συμπολίτες μου. Την ώρα που χαράσσονται αυτές οι γραμμές, δεν είναι γνωστό αν θα εορτάσουμε το Πάσχα με τον πατροπαράδοτο Ελληνικό τρόπο ή «μπαλκονάτο των λοιμοξιολόγων», όπως πέρσι. Ελπίζω να μας το ανακοινώσουν πριν το.. Πάσχα…

Όπως και νάχει σας εύχομαι

Υ.Γ.: Θα τα ξαναπούμε, πρώτα ο Θεός, την Δευτέρα 10 Μαΐου. Και πάλι χρόνια πολλά.