Θα συμβούλευα τον Κυριάκο να κρατήσει τον Αποστολάκη…Από τον
Γιώργο Χαρβαλιά
Μου φάνηκε ομολογουμένως λίγο παράδοξο να λοιδορείται ο πρωθυπουργός επειδή συγκάλεσε έκτακτο ΚΥΣΕΑ μέσα στο τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Δηλαδή, τι έπρεπε να κάνει την ώρα που βγάζει αφρούς ο Ερντογάν; Να αρμενίζει με το κότερο της Παναγοπούλου; Ή να τρέχει στους γάμους και στα πανηγύρια;
Παράδοξο είναι, επίσης, να μιλούν κάποιοι για «ανεύθυνη δραματοποίηση» μιας κατάστασης που είναι εξ ορισμού άκρως δραματική. Εκτός αν το να χάνεις κυριαρχικά δικαιώματα χωρίς να ανοίγει μύτη θεωρείται κάτι νορμάλ.
Τη δραματικότητα της τουρκικής απειλής, που δεν συμμερίζεται προφανώς ο εν αναμονή πρωθυπουργός, έχει ευτυχώς συνειδητοποιήσει ο αρμόδιος χειριστής του ζητήματος, ο ναύαρχος Αποστολάκης. Και είναι ασφαλώς προς τιμήν του ότι παράτησε μια έτοιμη βουλευτική καρέκλα για λίγα 24ωρα ύψιστης επιφυλακής, που επιβάλλει η εθνική αποστολή του. Σε αντίθεση με κάποιους άλλους φαιδρούς ενστόλους που φιλοξενούνται σε ψηφοδέλτια Επικρατείας και τους συναδέλφους τους της Αστυνομίας που έτρεχαν ιδρωμένοι με τα κοστούμια και τις γραβάτες να χαιρετήσουν τον Σκουρλέτη στις… λαοσυνάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αποστολάκης απέδειξε ότι τιμά τα γαλόνια του.
Και ένας κρατικός λειτουργός που, αν μη τι άλλο, προτιμά να ασχολείται με τα καθήκοντά του παρά με τις δημόσιες σχέσεις και τις τζάμπα παράτες είναι σίγουρα πολύτιμος για την πατρίδα.
Υπό αυτή την έννοια επίσης ακατανόητη ήταν η επίθεση που επιφύλαξε η Νέα Δημοκρατία στο πρόσωπό του, όταν ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Εθνικής Αμυνας, με το ανήκουστο, «προοδευτικό» τάχα μου, επιχείρημα ότι σε αυτή τη θέση έβαζε στρατιωτικούς μόνον η χούντα! Μου λένε κάποιοι που είναι σε θέση να γνωρίζουν ότι σε αυτή τη δογματική τοποθέτηση παρέσυρε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο στενός σύμβουλός του με την προϋπηρεσία στο ΚΚΕ.
Οπως και να ’χει το πράγμα, ήταν μια θέση ανελαστική και βλακώδης, μια φτηνή αντιπολιτευτική επινόηση, που ναρκοθετεί και τα περιθώρια των δικών του επιλογών από τη θέση του πρωθυπουργού.
Θα συμβούλευα, λοιπόν, τον κ. Μητσοτάκη, αν πραγματικά θέλει να αποφύγει τα καλοκαιρινά δράματα, να αναθεωρήσει πάραυτα αυτό το δόγμα περί αποκλεισμού πρώην στρατιωτικών από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ και να κρατήσει τον Αποστολάκη για κάποιους μήνες ως υπηρεσιακό υπουργό Αμυνας. Πέραν του ότι αυτό θα αποτελέσει ένα εξαίρετο δείγμα ουσιαστικού πολιτικού πολιτισμού, θα καθησυχάσει και την κοινή γνώμη, δημιουργώντας μια αίσθηση συνέχειας στην αμυντική προετοιμασία. Κι ας περιμένει λίγο ο Αδωνις, που από τώρα ράβει τα γαλόνια… Δεν χάθηκε ο κόσμος…
Μ.Η.Τ. 232120