ΕΥΡΩΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ

Η τεράστια απροθυμία για συμμετοχή στις ευρωεκλογέςΑπό τον
Δημήτρη Κ. Σέργιο

Κάποιοι διερωτώνται γιατί, άραγε, υπάρχει στη χώρα μεγάλος αριθμός «ευρωσκεπτικιστών». Ομως, το φαινόμενο δεν είναι ακριβώς… ελληνικό! Σύμφωνα με έκθεση του think tank με την ονομασία «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων» (ECFR), το πράγμα καταντά σοβαρό θεωρητικοϊδεολογικά. Τι μας λέει το συμβούλιο; Οτι στο σύνολο των χωρών-μελών της Ε.Ε. υπάρχουν… 100.000.000 επιφυλακτικοί απέναντι στην κάλπη των ευρωεκλογών πολίτες! (Βλ. σχετικά στοιχεία στην πασχαλιάτικη «Εστία», σελ. 5.)

Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Οι 27 χώρες της Ε.Ε. αθροίζουν περί τα 400.000.000 κατοίκους. Πλην, όμως, δεν έχουν όλοι δικαίωμα ψήφου! Υπάρχουν βρέφη, παιδιά, έφηβοι κ.ά. Αν υπάρχουν πράγματι (και θα υπάρχουν όντως, για να το λέει το ECFR!) 100.000.000 ενεργοί πολίτες επιφυλακτικοί απέναντι στην ευρωπαϊκή κάλπη, τούτο σημαίνει κεφαλαιώδη επιφύλαξη απέναντι στο μόρφωμα της Ε.Ε., ιδεολογικώς και πρακτικώς, ενός ποσοστού ενεργών πολιτών των χωρών της που υπερβαίνει το 1/4 του συνόλου των κατοίκων. Στην έκθεση που δημοσίευσε το ECFR σημειώνονται και τα ακόλουθα (αντιγράφω): «Σοβαρός είναι ο κίνδυνος μεγάλης αποχής στις ευρωεκλογές. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση για την ανανέωση του Ευρωκοινοβουλίου ψηφίζουν όλο και λιγότεροι πολίτες. Κατά μέσον όρο, ένας στους δύο δεν πρόκειται να προσέλθει στις κάλπες. Πρόκειται για ποσοστό που λαμβάνει ακόμη εντυπωσιακότερες διαστάσεις στην ανατολική Ευρώπη.

Το 1979, στις πρώτες ευρωεκλογές, η αποχή έφθασε το 38%. Το ποσοστό αυξανόταν σε κάθε νέα αναμέτρηση, για να φτάσει στο ύψος-ρεκόρ του… 57% στις ευρωεκλογές του 2014. Η αποχή αυτή είναι, κατά μέσον όρο, 25 μονάδες μεγαλύτερη από την αποχή στις εθνικές εκλογές, και “παρατηρείται εξίσου στην ανατολική και τη δυτική Ευρώπη” υπογραμμίζει ο Ολιβιέ Ρόζενμπεργκ της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού. Και προσθέτει: “Ως προς τα ιδρυτικά μέλη της Ε.Ε., παρατηρούμε τα εξής: Στη Γαλλία και την Ολλανδία, η αποχή από 40% που ήταν το 1979 έφθασε το 2014 στο… 60%(!), στην Ιταλία από το 14% το 1979 έφθασε το 2014 στο 43% και στη Γερμανία από το 34% έφθασε το 2014 στο… 50%”»! Τέλος, από την έκθεση του ECFR θα σημειώσουμε και το ακόλουθο στοιχείο, όπως το καταγράφει (και σχολιάζει) η ιστορική «Εστία»: «Αποτελεί έκπληξη η γενικότερη υψηλή αποχή που κυριαρχεί στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες εισήλθαν στην Ε.Ε. έπειτα από τις διαδοχικές διευρύνσεις του 2004, του 2007 και του 2013…»

Μετά τα παραπάνω, το ειδικό ερώτημα πλήθους «παραγόντων» στην Ελλάδα, «μα… γιατί υπάρχουν ευρωσκεπτικιστές;» (τους οποίους, μάλιστα, οι σοφοί φτάνουν να χαρακτηρίζουν -αν έχετε τον Θεό σας- και «ακραίους εθνικιστές»!), νομίζω ότι μπορεί να απαντηθεί στο δευτερόλεπτο! Με ένα (και μόνο!) πρόσθετο καταλυτικό στοιχείο. Ο μακαρίτης ιδρυτής της Ν.Δ. Κωνσταντίνος Καραμανλής ο θείος διεκήρυττε μετά πάθους: «Μπαίνουμε στην Ε.Ε., μετά την κατάληψη από τους Τούρκους της Κύπρου, απολύτως φυσιολογικά, αφού μόνο έτσι θα… προστατέψουμε τα νησιά του Αιγαίου και το κοινωνικό και οικονομικό μας καθεστώς!» Ναι, αλλά τότε δεν υπήρχαν… Ερντογάν και Χουλουσί Ακάρ, ούτε Σκόπια και Τουρκία «υποψήφιοι για ένταξη» ούτε τρόικες και… κουαρτέτα!