ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ

Τα «μπράβο» από την Ανγκελα και η προφητεία από τη Μαρίν

Μακάρι να ήταν ο Μακρόν ο ηγέτης που προσδοκούσε η Γαλλία. Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να αποκαταστήσει το τσαλακωμένο κύρος της και, ταυτόχρονα, να θέσει όρια στον γερμανικό ηγεμονισμό, επαναφέροντας την Ευρώπη στις αξίες της.
Τότε θα χειροκροτούσα κι εγώ, στη σειρά, μαζί με σύσσωμο το «συνταγματικό τόξο» του ελληνικού Κοινοβουλίου, που ξεκατινιάστηκε στους πανηγυρισμούς, λες και βγήκε η Ελλάδα από τα Μνημόνια.

Δεν θα σχολιάσω την αφέλεια αυτών των πανηγυρισμών. Συμπυκνώνεται στη δήλωση ενός (νοήμονος, υποτίθεται) ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που είπε ότι «τώρα που βγήκε ο Μακρόν, τα ελληνικά ομόλογα θα μπουν πιο γρήγορα στην ποσοτική χαλάρωση».
Ανεξαρτήτως του αν πιστεύουν τέτοιες ανοησίες αυτοί που τις εκστομίζουν ή λένε κανένα καλαμπούρι για να περνά η ώρα, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ποια ποσοτική χαλάρωση και ποια Ελλάδα; Φοβούμαι ότι ο μικρός ούτε στην τουαλέτα δεν θα μπορεί να πάει, αν δεν εξασφαλίσει πρώτα άδεια από τη θεία Ανγκελα…

Το παλικάρι είναι μαριονέτα των Γερμανών και αυτό «φωνάζει» από μακριά. Ακόμη και ο κακορίζικος ο Σόιμπλε τον ευλόγησε! Προσευχές έκαναν στην Καγκελαρία για να κερδίσει. Και, στο άκουσμα των αποτελεσμάτων, έτρεξε η Μέρκελ να του τηλεφωνήσει για να τον συγχαρεί.

«Ιδιαιτέρως θερμή» ήταν η ατμόσφαιρα της επαφής, μαθαίνουμε. Και πώς να μην είναι, αφού πρώτη προτεραιότητα στην ατζέντα του Μακρόν είναι η «ενίσχυση και εμβάθυνση» του άξονα Βερολίνου – Παρισίων, εις βάρος βεβαίως της γαλλικής εθνικής υπόστασης. Δεύτερη προτεραιότητα είναι η μείωση των εργοδοτικών αποζημιώσεων σε περιπτώσεις απολύσεων, αλλά αυτό είναι μια άλλη υπόθεση…

Θα αποτελέσει έκπληξη πρώτου βαθμού -κοσμογονική, θα έλεγα- αν ο Γάλλος αποδειχτεί «πουλητάρι» και την κάνει… γυριστή στους Γερμανούς, προασπίζοντας την τιμή της χώρας του. Δεν σας κρύβω, μάλιστα, ότι πρώτος θα σπεύσω να το ομολογήσω και να τον χειροκροτήσω.
Δυστυχώς, όμως, το σενάριο αυτό είναι πολύ μακρινό… Ο τυπάκος μάλλον φέρνει προς γλοιώδη πωλητή, παρά προς ηγέτη-killer με χαρακτηριστικά εθνάρχη. Οι ίδιοι οι Γάλλοι, άλλωστε, που τον ψήφισαν, μοιάζουν ανήμποροι να απαλλαγούν από το μαζοχιστικό Σύνδρομο της Στοκχόλμης έναντι των Γερμανών. Τους αρέσει ο δεσποτισμός των δίπλα. Και αποδεικνύονται προφητικά τα λόγια της Λεπέν: «Χάσω – κερδίσω, γυναίκα θα κυβερνά τα επόμενα χρόνια τη Γαλλία. Ή εγώ ή η Μέρκελ…»

Γιώργος Χαρβαλιάς