Εχει σημασία να αποτυπωθεί σε κείμενο αυτό που (πραγματικά) συνέβη το 2009
Θεωρώ μείζον λάθος τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτές τις ημέρες τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση υπαγωγής της χώρας στο Μνημόνιο. Εντάξει, είναι προφανές ότι έβγαλαν γέλιο οι… γλωσσικές αστοχίες μιας βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ που κλήθηκε να διαβάσει τα ονόματα των προτεινόμενων μαρτύρων, εντάξει, ναι, προκάλεσαν εντύπωση οι… μαξιμαλισμοί του τύπου «να κοπιάσουν ο Στρος Καν, η Λαγκάρντ και ο Τρισέ, για να μας πουν τι συνέβη», αλλά, επειδή είμαστε ακόμη στην αρχή, καλό είναι να μη βιαζόμαστε. Οι εργασίες αυτής της επιτροπής είναι εξαιρετικά σημαντικές για αυτό που ο εισηγητής της Ν.Δ. ονόμασε «μακροχρόνιο εθνικό συμφέρον».
Πολλοί θεωρούν ότι η σύσταση της επιτροπής αυτής εξυπηρετεί το πολιτικό παιχνίδι του πρωθυπουργού, ο οποίος, στρέφοντας τα πυρά της επιτροπής κατά Σημίτη, Παπανδρέου, Σαμαρά, Βενιζέλου -δεν είναι τυχαία η σειρά των ονομάτων-, θα καταφέρει να περάσει στην απέναντι όχθη του ποταμού και θα ξορκίσει τα μείζονα εσωκομματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει. Ισχύει αυτή η σκέψη, δεν διαφωνώ, αλλά σημειώστε αυτό που θα εξηγήσω πιο κάτω: Τα πορίσματα της Εξεταστικής Επιτροπής για το Μνημόνιο και της Επιτροπής Λογιστικής Αποτύπωσης του Χρέους, που σωστά συνέστησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αφορούν το μέλλον, όχι το παρελθόν. Το παρελθόν εν προκειμένω είναι χρήσιμο στον Τσίπρα, το μέλλον όμως είναι χρήσιμο στη χώρα.
Πρόθεση του πρωθυπουργού είναι να κυριαρχήσει στον χώρο της Κεντροαριστεράς μέσω της Ιστορίας. Με την ιστορία φιλοδοξεί να εξουδετερώσει και τις τελευταίες νησίδες επιρροής που έχουν στο σύστημα και στην κοινωνία ο Κώστας Σημίτης και ο Γιώργος Παπανδρέου, με την Ιστορία ευελπιστεί ότι θα αφομοιώσει τις σχολάζουσες δυνάμεις του εκσυγχρονισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, προκειμένου να απαλλαγεί από τους «ξυλοκόπους» που κουβαλά στην πλάτη του. Με την Ιστορία θα κρατήσει στο παιχνίδι τον Σαμαρά, μέχρι την ψήφιση της μεγάλης συμφωνίας -τουλάχιστον-, για λόγους που είναι παραπάνω από προφανείς. Αυτό το σχέδιο, όμως -κακά τα ψέματα-, αφορά τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του, οι οποίοι αντελήφθησαν γρήγορα αυτές τις 100 ημέρες ότι οι έννοιες «Αριστερά» και «εξουσία» είναι ασύμβατες μεταξύ τους, αν η παράταξή τους δεν μετακινηθεί οριστικά και αμετάκλητα στο κέντρο του πολιτικού χάρτη.
Αν κάτι αφορά τη χώρα -και γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία η Εξεταστική για το μέλλον- είναι το πόρισμα που θα εκδώσει βάσει μαρτυριών και στοιχείων για τη νόθευση του ελλείμματος του 2009 και για τις συνθήκες απώλειας της εθνικής κυριαρχίας. Το πόρισμα αυτό -αν επιβεβαιωθούν όσα κατά καιρούς διαβάζουμε για την αλλοίωση των αριθμών- θα αποτελέσει «πυρηνικό όπλο» στα χέρια των μελλοντικών πρωθυπουργών, πιθανόν και του Τσίπρα, όταν θα διαπραγματεύονται υπό καλύτερες δημοσιονομικές συνθήκες την τελική ρύθμιση του χρέους. Εχει μεγάλη σημασία να αποτυπωθεί σε επίσημο θεσμικό κείμενο αυτό που πραγματικά συνέβη τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς. Κατά συνέπεια, συμπεραίνω, καλό είναι να σχολιάζουμε τα παραπολιτικά της επιτροπής, αλλά καλύτερο είναι να είμαστε υποψιασμένοι για την ουσία της.
Μανώλης Κοττάκης
Μ.Η.Τ. 232120