Σοφός ο λαός…

Δεν ξέρω τι λένε οι εμβριθείς αναλυτές του Φαλήρου ή τα ρετάλια της ΔΗΜ.ΑΡ. για την… κατάντια της Αριστεράς, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι ο λαός, για ακόμη μία φορά, ψήφισε σοφά. Και ψήφισε σοφά επειδή επέβαλε δικλίδες ασφαλείας στις πολιτικές εξελίξεις, καθώς η χώρα βαδίζει αναμφισβήτητα σε αχαρτογράφητη περιοχή.
Το εκλογικό σώμα έδωσε την εντολή στον Τσίπρα, χωρίς ωστόσο να του δώσει και λευκή επιταγή. Τον υποχρέωσε να βάλει θερμαστή στο τρενάκι… του τρόμου τον Καμμένο. Κι ας μορφάζουν με αηδία οι καθωσπρέπει… προοδευτικοί της δεκάρας για τον «αταίριαστο γάμο».

Ως «πατριωτικό φρένο» ψήφισε ο κόσμος τους ΑΝ.ΕΛ. και τον αρχηγό τους, γιατί παρ’ όλη την τρέλα που κουβαλάει κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την προσήλωσή του στα εθνικά θέματα. Οι παραδοσιακοί δεξιοί ψηφοφόροι αποδοκίμασαν ταυτόχρονα τη Νέα Δημοκρατία με την ψοφοδεή προεκλογική της καμπάνια, που παρουσίαζε τον Σαμαρά ως αναξιοπαθούντα σε σποτάκια του τύπου… «ελεήστε τον φτωχό», χωρίς προφανώς να αντιλαμβάνονται ότι φτωχό είναι πλέον το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού.

Επιπροσθέτως, ο σοφός λαός παραμέρισε τη διαπλεκόμενη «εναλλακτική» λύση του Ποταμιού, που κάποιοι ονειρεύονταν να αποτελέσει το δικό τους κυβερνητικό «φρένο» στο φοροκυνηγητό των ολιγαρχών που έχει εξαγγείλει ο Τσίπρας… Δυστυχώς γι’ αυτούς, δεν τους έγινε το χατήρι. Παρά τις επιδοτούμενες δημοσκοπήσεις που εν είδει αυτοεκπληρούμενης προφητείας έδειχναν τον πρόεδρο Σταύρο τρίτη δύναμη και ρυθμιστή της πολιτικής σκηνής, το σχέδιο ατύχησε. Οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής απέδειξαν ότι είναι εδώ και ζητούν την ετυμηγορία της ελληνικής Δικαιοσύνης για τους φυλακισμένους βουλευτές, που επανεκλέγονται θριαμβευτικά απ’ τα καρτοτηλέφωνα του Κορυδαλλού!

Κι αυτό το τελευταίο πρέπει να απασχολήσει ιδιαίτερα το σύστημα. Εγώ δεν δέχομαι ούτε μομφές ούτε μειωτικούς χαρακτηρισμούς για 400.000 συμπολίτες μου. Και να προσέξουν καλά οι άλλοι… φασίστες που αναφωνούν τα «ντροπή και όνειδος». Γιατί είναι εμφανές πως ο κόσμος που ακολούθησε για τρίτη συνεχόμενη φορά τη Χρυσή Αυγή έχει πειστεί ότι οι συνοπτικές διαδικασίες εξοστρακισμού της έγιναν όχι προς αποκατάσταση του κράτους δικαίου, αλλά προς χάριν στενόμυαλων πολιτικών σκοπιμοτήτων. Κι όσο η δίκη καθυστερεί, τόσο η πεποίθηση αυτή φουντώνει…
Τέλος, ο κόσμος έστειλε στα αζήτητα της Ιστορίας το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου και τον τρελό με τον κασκόλ σπίτι του, ή έστω σε κάποιο νησί μαζί με την… κιθάρα του. Γι’ αυτό σας λέω, σοφός ο λαός!

Γιώργος Χαρβαλιάς