Αποτιμώντας το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών με τη νηφαλιότητα που προκαλεί η πεποίθηση ότι o λαός δεν θα… χάσει τα μπάνια του, μπορούμε να καταλήξουμε σε τρεις πρώτες διαπιστώσεις:
Ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε αλλά έμεινε με την… μπουκιά στο στόμα. Η διαφορά των τεσσάρων μονάδων δεν είναι τέτοια που να δρομολογεί άμεσες εξελίξεις. Τουλάχιστον όχι στην Ελλάδα όπου η (συγ)κυβέρνηση εξακολουθεί να απολαμβάνει της απολύτου ανοχής και στήριξης των μεγάλων μέσων ενημέρωσης, γεγονός που της επιτρέπει να σφυρίζει αδιάφορα…
Το κόμμα του κ. Τσίπρα εξάντλησε δεξαμενές, όπως αυτή της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ και του ΚΚΕ, και άφησε στο περιθώριο άλλα σκληρά αντιμνημονιακά σχήματα, όπως το ΕΠΑΜ του Καζάκη. Υπέστη όμως σημαντική διάβρωση από το Ποτάμι, που δεν του επέτρεψε να πανηγυρίσει μια συντριβή της Ν.Δ. Το Ποτάμι υπηρέτησε άριστα την αποστολή του, ψαλιδίζοντας τη διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ κάτω από τις πέντε μονάδες. Γιατί ασφαλώς θα ήταν τελείως διαφορετική η εντύπωση, αν η Ν.Δ. περιοριζόταν στο 22% και ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνούσε το 27%…
Δεύτερη διαπίστωση είναι ότι το ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση με τη Νέα Δημοκρατία που πλαγιοκοπείται από τα δεξιά και βλέπει τα ποσοστά της να συρρικνώνονται, καταφέρνει να επιβιώνει πολιτικά μέσα από διαδοχικές μεταλλάξεις. Ο ευρύτερος χώρος Ελιά-Ποτάμι μαζί με τα απομεινάρια της ΔΗΜ.ΑΡ. συνιστούν πλέον ανεπίσημως κοινό πεδίο έκφρασης του σημιτικού εκσυγχρονισμού, διατηρώντας τα ποσοστά των τελευταίων εκλογών και καταγράφοντας συνολική επίδοση 12%-15%! Επίδοση… δραματικά εκπληκτική, αν λάβει κανείς υπόψη τι έχει μεσολαβήσει, την αποστασιοποίηση του Γιώργου Παπανδρέου και την εξαιρετικά χαμηλή δημοφιλία Βενιζέλου στο εκλογικό σώμα.
Τελευταία και αδιαμφισβήτητη διαπίστωση είναι ότι η Χρυσή Αυγή αναδεικνύεται σε τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας, αυξάνοντας τα ποσοστά της σχεδόν ομοιογενώς στην επικράτεια, όπως απέδειξαν οι επιδόσεις της στη βόρεια Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση, η Πολιτεία γενικότερα και η Δικαιοσύνη έχουν χρέος να επισπεύσουν τις διαδικασίες ώστε να οδηγηθούν σε δίκη οι άμεσα ή έμμεσα (ηθική αυτουργία) εμπλεκόμενοι με τη δολοφονία Φύσσα και μόνον αυτοί.
Οι 600.000 ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως μιάσματα, εγκληματίες ή νεοναζί. Ούτε μπορούν να συνεχιστούν συλλήβδην οι φυλακίσεις των ηγετικών της στελεχών χωρίς χειροπιαστές αποδείξεις που να τεκμηριώνουν εγκληματική δράση στην κατεύθυνση ανατροπής του πολιτεύματος.
Αν αυτό δεν γίνει γρήγορα αντιληπτό, θα οδηγηθούμε σε καταστάσεις ανωμαλίας, εκτροπής και ρατσιστικού τύπου περιθωριοποίησης του 10% εκλογικού σώματος. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Γιώργος Χαρβαλιάς
Μ.Η.Τ. 232120