Αντιθέτως με διάφορες απόψεις στο εσωτερικό του ελληνικού γίγνεσθαι που επιδιώκουν να πείσουν ότι το κοινωνικό κράτος έχει πλέον κλείσει τον κύκλο του στον δυτικό κόσμο, αυτό συνεχίζει όχι απλώς να υφίσταται, αλλά να παράγει τις δομές του σύγχρονου ουμανιστικού πολιτισμού μας. Η βάση της δυτικής οντολογίας συνεχίζει να είναι το κοινωνικό συμβόλαιο που εμποδίζει την ανάπτυξη συνθηκών μιας χομπεσιανής «Φυσικής Κατάστασης» στο εσωτερικό των κρατών. Χαρακτηριστικά:
Παροχή 604,975 ευρώ σε κάθε ζευγάρι μακροχρόνια ανέργων που ετοιμάζεται να φέρει παιδί στον κόσμο, ώστε να αντιμετωπίσει τα πρώτα έξοδα της εγκυμοσύνης. 200,002 ευρώ κάθε εβδομάδα σε μητέρα ανύπαντρη που δεν εργάζεται αλλά σπουδάζει, για την κάλυψη των εξόδων του σπιτιού. Δωρεάν γάλα, κατεψυγμένα φρούτα και λαχανικά, αλλά και δωρεάν χορήγηση βιταμινών στις ανύπαντρες άνεργες μητέρες με παιδί έως την ηλικία των τεσσάρων ή σε εγκύους κάτω των 18 με γονείς ανέργους. Χρηματοδότηση ή διαγραφή ακόμα και του συνόλου των ετήσιων δημοτικών φόρων σε χαμηλοσυνταξιούχους, σημαντικές φοροαπαλλαγές σε άνεργα ζευγάρια με παιδιά κ.λπ. Πώς; Δεν γίνονται αυτά; Λάθος! Είναι απλώς ένα μικρό μέρος του συνόλου των κοινωνικών παροχών που το βρετανικό κράτος προσφέρει στους πολίτες του. (http://www.gov.uk/browse/benefits).
Επιστροφή του 20% του κόστους οδοντιατρικών υπηρεσιών σε ασφαλισμένους και κάλυψη των εξόδων στο 100% σε ορθοδοντικές επεμβάσεις σε παιδιά έως την ηλικία των 18. Κάλυψη των εξόδων γυναικολόγου και μαίας σε άνεργες και ανύπαντρες μητέρες με χαμηλό εισόδημα. Μηνιαίο επίδομα (184 ευρώ για τα δύο πρώτα παιδιά, 190 για το τρίτο και 215 ευρώ από το τέταρτο και πάνω) στη μητέρα ή και στον πατέρα μέχρι το παιδί τους να φτάσει τον 14 μήνα στην περίπτωση που οι ώρες εργασίας κάθε γονιού είναι λιγότερες από 30 την εβδομάδα. Πώς; Δεν γίνονται αυτά; Λάθος! Είναι απλώς ένα μικρό μέρος του συνόλου των κοινωνικών παροχών που το γερμανικό κράτος προσφέρει στους πολίτες του. (http://ec.europa.eu/employment_social/empl_portal/SSRinEU/Your%20social%20security%20rights%20in%20Germany_en.pdf).
Επίδομα σε μακροχρόνια άνεργους γονείς ή σε μονογονεϊκές οικογένειες για κάθε παιδί έως την ηλικία των 16 και από τα 16 και μετά επίδομα σε κάθε νέο και νέα μέχρι την ολοκλήρωση των σπουδών τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Διανομή δωρεάν γευμάτων κατ’ οίκον, επίδομα οικιακής καθαρίστριας, επίδομα αγοράς εισιτηρίου για τα μέσα μαζικής μεταφοράς σε χαμηλοσυνταξιούχους. Πώς; Δεν γίνονται αυτά; Λάθος! Είναι απλώς ένα μικρό μέρος του συνόλου των κοινωνικών παροχών που το σουηδικό κράτος προσφέρει στους πολίτες του. (http://work.sweden.se/living-in-sweden/social-benefits/).
Κάθε οικογένεια έχει τον δικό της γενικό παθολόγο, δίχως οικονομική επιβάρυνση. Ολα τα παιδιά έως την ηλικία των 19 απολαμβάνουν δωρεάν οδοντιατρικές υπηρεσίες από τα δημόσια οδοντιατρεία. Το κράτος έως την ηλικία των 16 καλύπτει το σύνολο των εξόδων του σχολικού εξοπλισμού κάθε παιδιού (τετράδια, μολύβια, μαρκαδόροι, ηλεκτρονικοί υπολογιστές κ.λπ.), ενώ η έννοια «ιδιωτικό φροντιστήριο» είναι παντελώς άγνωστη. Η άνεργη μητέρα για διάστημα άνω των 12 μηνών λαμβάνει 3,648.11 ευρώ εφάπαξ επίδομα για κάθε παιδί που φέρνει στον κόσμο. Οι μακροχρόνια άνεργες οικογένειες λαμβάνουν 117,956 ευρώ τον μήνα για κάθε παιδί που έχουν έως την ηλικία των 18. Πώς; Δεν γίνονται αυτά; Λάθος! Είναι απλώς ένα μικρό μέρος του συνόλου των κοινωνικών παροχών που το νορβηγικό κράτος προσφέρει στους πολίτες του. (http://www.ntnu.edu/research/irs/before-you-arrive/norwegian-social-welfare-system).
Αυτά συμβαίνουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, με τις κυβερνήσεις να αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα διατήρησης και διεύρυνσης της κοινωνικής συνοχής. Η διατήρηση του κοινωνικού κράτους, εκτός της επιβεβλημένης ανάδειξης μιας κεντρικής ουμανιστικής κατεύθυνσης για την ίδια την Πολιτεία, ταυτοχρόνως αποτελεί και μια κομβική ορθολογική επιλογή που αυξάνει τις προοπτικές της ενδοκρατικής ανάπτυξης και ευημερίας.
Στον αντίποδα υπάρχει πάντα το τραγικό παράδειγμα της Τυνησίας και της αυτοπυρπόλησης του Μοχάμεντ Μπουαζίζι που πυροδότησε την Αραβική Ανοιξη σε όλη τη Μέση Ανατολή. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της ανυπαρξίας του κοινωνικού κράτους!
Σπύρος Λίτσας
Μ.Η.Τ. 232120