Εχω από χρόνια αποενοχοποιήσει τον μεσημεριανό ύπνο. Οι ευεργετικές του συνέπειες έχουν και επιστημονική βούλα. Πλέον, ως και στους ουρανοξύστες πολυεθνικών κολοσσών λειτουργούν υπνωτήρια για όσους από τους «ιερείς» του ανταγωνισμού και της υψηλής παραγωγικότητας θα ήθελαν να τον ξεκλέψουν καμιά ωρίτσα.
Κόβει τη μέρα στα δύο, προσφέροντας τη φρεσκάδα εκείνη που σου επιτρέπει στο δεύτερο μισό της να συνεχίσεις με την ίδια δύναμη για να προλάβεις ή να διορθώσεις όσα σου ξέφυγαν στο πρώτο της. Ενα δυο ποτηράκια βοηθάνε. Ενα δυο είπαμε, όχι να βγάλουμε το… Δημοτικό στο μέτρημα.
Η σιέστα στα μέρη μας διαρκεί περισσότερο από τον χρόνο της στο ρολόι. Γι’ αυτό και μπορείς να δεις πράγματα και θάματα.
Βουλευτές που αποφασίζουν να περικόψουν τις αποζημιώσεις τους στο μισό. Να παραιτηθούν από όλες τις ατέλειές τους και να αναλάβουν εξ ιδίων το κόστος λειτουργίας των γραφείων τους και τα έξοδα παραστάσεώς τους.
Υπουργούς που κυκλοφορούν με τα δικά τους αυτοκίνητα· που επιλέγουν συμβούλους από τους υπαλλήλους που υπηρετούν στο υπουργείο τους· που παραιτούνται από ευθιξία όταν κάτι πάει πολύ στραβά ή όταν αποδεδειγμένα αδυνατούν να ανταποκριθούν στο έργο που τους ανατέθηκε.
Κόμματα που παραιτούνται από την αξίωση για κρατική επιχορήγηση και που πορεύονται μόνο με έσοδα από συνδρομές μελών τους. Κόμματα που απευθύνονται στην ιδεολογία του πολίτη και όχι στην ανάγκη του για εύρεση εργασίας. Κόμματα που επιλέγουν τους πιο άξιους για τη γνώση και την ηθική τους συγκρότηση και όχι τους πιο επιδέξιους στις πάσης φύσεως κωλοτούμπες καριέρας.
Αλλάζεις πλευρό κι η παρέλαση συνεχίζεται. Βιομήχανοι και βιοτέχνες επιστρέφουν ένα ελάχιστο των θαλασσοδανείων και των ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων που ξεκουράζονται στις Αλπεις ή σε τροπικές παραλίες.
Παραγωγοί, διακινητές και ιδιοκτήτες αλυσίδων σούπερ μάρκετ περιορίζουν στο ελάχιστο το κέρδος τους στα είδη βασικής διατροφής.
Γιατροί, φαρμακοβιομήχανοι και έμποροι ιατρικών ειδών αναλαμβάνουν να συνδράμουν τα δημόσια νοσοκομεία με ένα ελάχιστο ποσοστό από το πάρτι με τις προμήθειες που δεκαετίες είχαν στήσει πάνω στους προϋπολογισμούς τους.
Δικαστές, εισαγγελείς, δικηγόροι και αστυνόμοι αναλαμβάνουν ανάλογη δράση για τη βελτίωση της κατάστασης στις φυλακές μας.
Συνδικαλιστές, ειδικώς οι των ΔΕΚΟ, επιστρέφουν σε κοινωνική εργασία μέρος των παροχών που έλαβαν επί δεκαετίες με κάθε τρόπο, για κάθε λόγο και από κάθε κυβέρνηση.
Εργολάβοι οικοδομών προσφέρουν χορηγίες στους δήμους κατά το ποσοστό που επωφελήθηκαν από τον συντελεστή δόμησης που τους παραχωρήθηκε από τα κατά τα λοιπά ευαίσθητα σε ζητήματα περιβάλλοντος δημοτικά συμβούλια της Μεταπολίτευσης.
Τραπεζίτες ελαφρύνουν τα κόκκινα λόγω κρίσης δάνεια, κατά την αναλογία των τοκογλυφικών επιτοκίων χορηγήσεων με τα οποία σπεκουλάρισαν και των κερδών που ανεπίτρεπτα συσσώρευσαν στο πρόσφατο παρελθόν στην πλάτη κάθε φουκαρά δανειολήπτη και εν τέλει της οικονομίας της χώρας. Πού πήγαν τόσα λεφτά, οέο; Και τώρα θέλετε και… αναχρηματοδότηση;
Κάπου εδώ πέρασε ένα τρέιλερ με μια τρομερή αναγγελία, που με τάραξε καταμεσής των διακοπών: «Κλειστό λόγω… φθινοπώρου». Και τότε είπα να σηκωθώ. Με τόσους γύρω μου να κοιμούνται όρθιοι…
Γιώργος Κ. Στράτος
Μ.Η.Τ. 232120