Υπάρχουν τέσσερα στάδια στην απονομή της Δικαιοσύνης που καλό είναι να τα θυμούνται συχνότερα όσοι ασκούν εξουσία και κυρίως οι σύμβουλοί τους. Η ακρόαση-απόδειξη, η διάσκεψη που πάντα προηγείται της απόφασης, η εκτέλεση της οποίας υπόκειται σε ειδικούς κανόνες. Οταν η σειρά αυτή παραβιάζεται, τα λάθη που ακολουθούν είναι το ένα μεγαλύτερο από το άλλο.
Λάθη στην εκτίμηση, όπως το ότι η ΕΡΤ δεν γινόταν να συνεχίσει να υπάρχει όπως ήταν, είναι τόσο αυτονόητα όσο και το γεγονός ότι δεν είναι δυνατόν η χώρα, που αποτελεί συνώνυμο του πολιτισμού παγκοσμίως, να μη διαθέτει κρατική τηλεόραση και ραδιόφωνο ούτε για μία στιγμή, όταν αυτό μάλιστα προβλέπεται και από το ίδιο της το Σύνταγμα.
Λάθη στην εκτέλεση όπως οι μαυρισμένες οθόνες στην παραμεθόριο και τα ζητήματα ασφαλείας που ανακύπτουν, η απίστευτη ομολογία ενός κράτους ότι αδυνατεί να ασκήσει διοίκηση σε έναν οργανισμό του, η πλήρης απαξίωση του Κοινοβουλίου, καθώς για πολλοστή φορά γίνεται χρήση Πράξεως Νομοθετικού Περιεχομένου, η αδυναμία ή, το χειρότερο, η επιλογή να μην υπάρξει προηγούμενη συνεννόηση με τους κυβερνητικούς εταίρους σε ένα μείζον θέμα που οδήγησε σε απρόβλεπτη κρίση, το μήνυμα που δίνεται για το ύφος και το ήθος της διακυβέρνησης στο σύνολο των εργαζομένων και, τέλος, η κολυμπήθρα που προσέφερε η αυθαιρεσία αυτή για να ξεπλυθούν -έστω προσωρινά- οι πολλές και σοβαρές αμαρτίες της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Αμαρτίες για τις οποίες, ας μην κοροϊδευόμαστε, ο μεγάλος και διαχρονικός υπεύθυνος είναι τα κόμματα εξουσίας και η πολιτική που ακολούθησαν και οι άνθρωποι που επέλεξαν για να τη διοικήσουν και εκείνοι τους οποίους διόρισαν – πολλοί από τους οποίους, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, προέρχονταν και από κόμματα εκτός εξουσίας, ενισχύοντας και τη διαπλοκή συνενοχής αλλά και το άλλοθι των κρατούντων. Και τον παραγωγό και τον σκηνοθέτη και τον σεναριογράφο έκαναν, ώρες ώρες και τον ηθοποιό! Ασε τον δημοσιογράφο! Τώρα και τον… εκκαθαριστή! Τα δεσμά αυτών των πεπραγμένων τους είναι που δεν τους επιτρέπουν να προχωρήσουν στον σχεδιασμό της επόμενης μέρας.
Κι εδώ μπαίνει η εγκράτεια ως μέγιστη αρετή. Καταστάσεις όπως της ΕΡΤ απαιτούν σχεδιασμό και υπομονή. Σχεδιασμό για να ξέρεις ακριβώς τι θέλεις να πετύχεις και υπομονή για να δημιουργήσεις τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις που θα στο επιτρέψουν. Αν αυτά είχαν προϋπάρξει, όχι μόνο δεν θα γίνονταν όσα προηγήθηκαν, αλλά και η σχετική απόφαση του ΣτΕ δεν θα γεννούσε ούτε τόσες ερμηνείες ούτε τόσες δυσκολίες ως προς την εκτέλεσή της.
Οι συγκρουσιακές λογικές είναι απολύτως απρόσφορες αυτήν την περίοδο. Δίνουν οδό διαφυγής σε όσους καλύπτονται πίσω από την ένταση που δημιουργούν.
Συρρικνώνουν το ακροατήριο της υπεύθυνης αντιμετώπισης των πραγμάτων, καθώς την καθιστούν συνώνυμη της αυθαιρεσίας. Συνιστούν ιδεολογική οπισθοχώρηση, καθώς η επιπολαιότητα και η προχειρότητα των χειρισμών μετατρέπουν την επιθυμία της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών σε «πράξη αντιδημοκρατική».
Αν στο μέγαρο Μαξίμου πιστεύουν πραγματικά ότι η προσπάθεια που καταβάλλουν θα ήθελαν να απευθύνεται σε ένα νέο, εθνικής εμβέλειας -για να μην ξεχνιόμαστε (!)- ακροατήριο, καλό θα ήταν να γνωρίζουν ότι το ακροατήριο αυτό δεν δημιουργείται ούτε με πρακτικές ούτε με υλικά ληγμένα. Πολύ δε περισσότερο δεν το αφορούν ούτε οι ιδεοληψίες κάποιων ούτε τα προσωπικά τραύματα που κάποιοι άλλοι επιχειρούν να επουλώσουν με τη συμμετοχή τους στη νομή της εξουσίας.
Γιώργος Στράτος
Μ.Η.Τ. 232120