Η ισχύς εν τη ενώσει

Μέχρι σήμερα, στην πολυχιλιετή διαδρομή του, το ελληνικό Εθνος έχει υποστεί πολλά δεινά. Ουδέποτε μας έλειψαν οι προκλήσεις, οι απόπειρες υπονόμευσης του ηθικού, οι επιθέσεις, οι πόλεμοι και οι αναμετρήσεις με τον περίγυρο και τη σκοτεινή πτυχή της ιδιοσυστασίας μας. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι τις μεγαλύτερες καταστροφές οι Ελληνες τις βίωσαν όταν επήλθε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο διχασμός. Οταν η κοινωνία είχε χωριστεί στα δύο και ο αδελφός πολέμησε εναντίον αδελφού.

Συνήθως, οι εσωτερικές έριδες -όποια δυναμικότητα κι αν έχει η εκδήλωσή τους- δεν είναι «αυτόματες». Δεν προκύπτουν όπως τα φυσικά φαινόμενα. Είναι απότοκα ευφυούς σχεδιασμού. Η μεθόδευσή τους ξεκινά από τόπους που βρίσκονται μακριά από τα σύνορά μας και η υλοποίηση ανατίθεται σε ελληνόφωνα όργανα των δυνάμεων που μας επιβουλεύονται.

Με τη λαίλαπα του Μνημονίου, εφαρμόστηκε κατά γράμμα το δόγμα της θεωρίας του σοκ. Στην αρχή ο αιφνιδιασμός, ύστερα η διάδοση της ανησυχίας, του τρόμου. Ακολούθησαν οι τύψεις, η συνενοχή του «μαζί τα φάγαμε». Στα τελειώματα της διαδικασίας, η δίνη του κοινωνικού αυτοματισμού. Η μία τάξη εναντίον της άλλης. Ο ένας κλάδος να αντιμετωπίζει εχθρικά τον άλλον.

Κοινό εναντίον βυτιοφορέων. Κοινό εναντίον ιδιοκτητών αδειών ταξί. Κοινό εναντίον φαρμακοποιών. Κοινό εναντίον δημοσίων υπαλλήλων. Οι μιντιάρχες εναντίον όλων – εκτός από την τρόικα.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να θρυμματίζονται οι δεσμοί που συνέχουν την κοινωνία και ο συλλογικός βίος να αποκτά σταδιακά τα χαρακτηριστικά της ζούγκλας. Οι πόροι λιγοστεύουν και όποιος έχει ακόμα έστω και ένα κομμάτι ψωμί τεχνηέντως παρουσιάζεται ως ανάχωμα της ευημερίας του άλλου.

Τούτη η κατάσταση δεν απέχει πολύ από το ξέσπασμα μιας μεγάλης εσωτερικής έριδας, που θα μπορούσε να λάβει διαστάσεις εμφύλιου σπαραγμού. Οποιος προπαγανδίζει αυτές τις αθλιότητες και επιχαίρει με την ανεργία και τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι συμπολίτες του είναι ακούσιος ή εκούσιος συνεργάτης των εχθρών της πατρίδας.

Να μην το ξεχνάμε: Η ισχύς εν τη ενώσει!