Υβρίζουν τον Χριστό με τα λεφτά του λαού!

Το διοικητικό συμβούλιο της Εθνικής Πινακοθήκης, με πρώτη και χειρότερη τη διευθύντριά της Συραγώ Τσιάρα, συνεχίζει να χλευάζει την πίστη των Ελλήνων και να υβρίζει τα όσια και τα ιερά μας με την παράταση της έκθεσης των συφοριασμένων σκίτσων του κακιτέχνη, ο οποίος απεικόνιζε με φρικιαστικό τρόπο την Παναγία και τον Αγιο Γεώργιο. Μάλιστα, η κυρία Τσιάρα αποφάσισε -με τις ευλογίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που τη διόρισε στην προνομιούχο θέση της- οι κακιτεχνίες να εκτίθενται ως έχουν, στο πάτωμα του χώρου της Πινακοθήκης∙ εκεί δηλαδή που κατέληξαν μετά τη βίαιη «αποκαθήλωσή» τους από τον βουλευτή του κόμματος ΝΙΚΗ Νίκο Παπαδόπουλο.

Η τραμπούκικη πράξη του βουλευτή δεν μπορεί να βρει σύμφωνο κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο. Ομως, μακράν χειρότερες από αυτήν είναι η ύβρις, η χλεύη και η επίθεση στον σκληρό πυρήνα της προσωπικότητας της πλειονότητας του ελληνικού λαού, οι οποίοι πιστεύουν και λατρεύουν τον Χριστό.

Η κυρία Τσιάρα, που δεν πρέπει να λησμονούμε ότι, αν και είχε ταυτιστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε… εκλεκτή του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Λίνας Μενδώνη, μιλάει για την ελευθερία του λόγου. Καταδικάζει για την επίθεση που δέχτηκαν τα εμέσματα του μισόχριστου κακιτέχνη, αλλά λησμόνησε να ζητήσει συγγνώμη από τους Ελληνες που προσβάλλει με αυτά που εκείνη διαλέγει να εκτεθούν στην Εθνική Πινακοθήκη. Οι φορολογούμενοι πολίτες πληρώνουν από το υστέρημά τους τον παχυλό μισθό και τα προνόμια της κυρίας Τσιάρα κι εκείνη, επικαλούμενη την ελευθερία του… κολλητού (που εκείνη επέλεξε από πολλούς άλλους, αξιότερους), παραβιάζει τα δικαιώματα των πολλών προσβάλλοντας τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους.

Είναι προφανές ότι οι πολίτες δεν θέλουν στο πόστο της διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης μια κυρία που σπάει πλάκα μετατρέποντας αυτή τη σημαντική εστία πολιτισμού σε ανθελληνικό και αντιχριστιανικό «οικόπεδο».

Πρέπει να επιλεχθεί πρόσωπο που θα ενώνει και δεν θα διχάζει, θα δίνει ευκαιρίες να εκφραστούν υψηλές ιδέες και ιδανικά και όχι τα συμπλέγματα κάθε προβληματικής προσωπικότητας.

Αν θέλει να επιτεθεί στα πιστεύω και στις αξίες των πολλών, ας το κάνει. Αλλά με δικά της έξοδα, όχι με δικά μας.