Ο πρωθυπουργός πρακτικά διορίζει έναν πιστό και σκληρό κομματάρχη του στο Προεδρικό Μέγαρο, μήπως και καταλαγιάσουν τα πάθη στα δεξιά της Ν.Δ.
Από όποια οπτική κι αν το δει κάποιος, το βιογραφικό του Κωνσταντίνου Τασούλα είναι «ελαφρύ» για μια υποψηφιότητα όπως η Προεδρία της Δημοκρατίας. Ακόμα και σε σύγκριση με την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που όταν προτάθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ήταν ήδη εν ενεργεία πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η αποτυχημένη θητεία της Σακελλαροπούλου αποδείχθηκε ανεπαρκής θεσμικά και διχαστική κοινωνικά. Δεν κατάφερε να ενώσει τον ελληνικό λαό, ούτε να του «μιλήσει». Και πολύ περισσότερο να τον κατανοήσει ή να τον υπερασπιστεί.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Πλέον η Σακελλαροπούλου δεν χρησιμεύει στον Κυριάκο Μητσοτάκη και γι’ αυτό ο πρωθυπουργός την «αδειάζει» στο περιθώριο, δίχως καν να νιώθει ότι χρειάζεται έστω μια σοβαρή αιτιολογία για την απόφασή του. Για τον πρωθυπουργό ήρθε η ώρα του Τασούλα. Δίχως πολλή σκέψη, όπως αποδείχθηκε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέληξε στην πιο βολική για τον ίδιο -και μόνο- λύση. Αν επί Σακελλαροπούλου είχε αποφασιστεί να «απλωθεί» η ατζέντα πέρα από τα κομματικά όρια, η υποψηφιότητα Τασούλα δίνει το σύνθημα για «συμμάζεμα» κι «επιστροφή στα βασικά».
Το πρόβλημα στο σκεπτικό Μητσοτάκη είναι ότι δεν μπορεί να υποστηρίξει σε βάθος χρόνου τίποτα από τα δύο. Η διακυβέρνησή του είναι ξεκάθαρα καιροσκοπική και συμφεροντολογική. Δεν έχει το παραμικρό ιδεολογικό πρόσημο, ούτε αξιακό υπόβαθρο. Εξυπηρετεί ακόμα και κόντρα ατζέντες, ανάλογα με το ασανσέρ των ποσοστών του. Το ερώτημα είναι αν η συμβολική κίνηση Τασούλα θα έχει όντως τον αντίκτυπο που επιζητεί σε αυτή τη χρονική συγκυρία ο πρωθυπουργός. Τώρα, που η Ν.Δ. είδε το «-13» στις ευρωεκλογές και τον Τραμπ να επιστρέφει για να επανακαθορίσει την παγκόσμια ατζέντα, ο Μητσοτάκης αντιλήφθηκε ότι δεν είναι καιρός για «ανοίγματα». Ετσι πρακτικά διορίζει έναν πιστό και σκληρό κομματάρχη του στο Προεδρικό Μέγαρο, μήπως καταλαγιάσουν τα πάθη στη δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. Για τον Μητσοτάκη, άλλωστε, η αφοσίωση αρκεί από μόνη της για να αποκτήσει βαρύτητα ακόμα κι ένα λάιτ βιογραφικό.
Μέχρι τις εκλογές ο Μητσοτάκης θέλει έναν στρωμένο δρόμο χωρίς άλλες εκπλήξεις μπροστά του για να μπορεί να μανουβράρει δίχως εμπόδια. Ο Τασούλας δεν θα υψώσει ποτέ ανάστημα ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας για μια θεσμική εκτροπή του πρωθυπουργού. Δεν το έπραξε ούτε ως πρόεδρος Βουλής. Ειδικά για τα σκάνδαλα των υποκλοπών και των Τεμπών ο Τασούλας έγινε ένας εκ των «βασικών» κι αναντικατάστατων της φρουράς Μητσοτάκη. Τώρα έφτασε η στιγμή να αναβαθμιστεί κι αυτός. Για τον Τασούλα αυτή είναι η κορύφωση της πολιτικής του καριέρας. Πέτυχε μια υπέρβαση, που, όταν ξεκινούσε τα πρώτα του βήματα στην πολιτική, θα του φαινόταν, δικαιολογημένα, ανέλπιστη. Από χθες μάθαμε από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, που προσπαθούσαν να εντοπίσουν δυο τρία θετικά της επιλογής Μητσοτάκη, ότι ο νέος Πρόεδρος έχει και… χιούμορ. Στην Ελλάδα του 2025 αξιολογούνται από τα μεγάφωνα του Μαξίμου ως… χιούμορ οι πεζές ειρωνείες ενός προέδρου Βουλής, όπως «δεν το περίμενα από εσάς, εσείς είστε της Οξφόρδης»;
Οπως και να έχει, η δουλειά έγινε. Ο Μητσοτάκης δεν χρειάστηκε να βρει ένα υπερκομματικό πρόσωπο με ισχυρή προσωπικότητα και μεγάλη κοινωνική εμβέλεια, ούτε να έρθει σε νέα ρήξη με το εσωτερικό της Ν.Δ. Και ο Τασούλας θα μπορέσει να απεμπλακεί από τον άχαρο ρόλο να σβήνει ή να ανάβει ο ίδιος τις φωτιές στις συνεδριάσεις της Βουλής, λαμβάνοντας το πιο σημαντικό «γαλόνι» της ελληνικής δημοκρατίας στο ησυχαστήριο του Προεδρικού Μεγάρου. Ως πρόεδρος της Βουλής ο Τασούλας έχει γράψει τις δικές του σελίδες. Επέτρεψε, κάνοντας τον ανήξερο, στους ναζί του Αζόφ να μιλήσουν στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Επί Τραμπ δεν θα ξαναμπεί σε τέτοιο δίλημμα. Αφηνε τον πρωθυπουργό να λοιδορεί όλους τους πολιτικούς αντιπάλους του και να τους προβάλλει ως «ανίδεους» ή «σαχλαμάρες», όμως στην κριτική προς τον Μητσοτάκη ο Τασούλας γινόταν παθιασμένος συνήγορος υπεράσπισης. «Εδειχνε» ως αγράμματους όλους τους βουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Οταν ο Γεραπετρίτης αποφάσισε να απαγγείλει Λυσία, ο Τασούλας πετάχτηκε για να χλευάσει τους «αντίπαλους» βουλευτές: «Θα έχουμε και μετάφραση, μην ανησυχείτε». Τέτοιες κρυάδες του 1960 προβάλλονται ως χιούμορ από χθες από τους αετούς της επικοινωνίας του Μαξίμου.
Ο Τασούλας δέχτηκε αδιαμαρτύρητα, αν όχι ευχαρίστως, τον ρόλο του «εισαγγελέα – αυτοφωράκια» που του «φόρεσε» ο νέος νόμος του Μητσοτάκη για τις υποκλοπές. Σύμφωνα με τον νόμο, ο εκάστοτε πρόεδρος της Βουλής θα είναι αυτός που εγκρίνει ή όχι την παρακολούθηση πολιτικών προσώπων από την ΕΥΠ. Είναι αυτός που έκλεισε ξανά και ξανά την πόρτα της Βουλής στον Χρήστο Ράμμο της Ανεξάρτητης Αρχής, θάβοντας τις επιστολές του. Που ανεχόταν τον Μητσοτάκη να λήγει ο ίδιος τις συνεδριάσεις της Βουλής για να φύγει τρέχοντας στις υποκλοπές. Ολες οι εξεταστικές επιτροπές επί ημερών Τασούλα οδηγήθηκαν σε φιάσκο. Και οι συγγενείς των Τεμπών έφτασαν να του στέλνουν εξώδικα και να διαμαρτύρονται ότι αυτός μπλοκάρει τις διαδικασίες.
Κι έγινε ο πρώτος πρόεδρος της ελληνικής Βουλής που τον Αύγουστο 2021 είπε προς τον Αμερικανό γερουσιαστή Μενέντεζ: «Από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο και από την Κρήτη μέχρι τη Θράκη σάς παραδίδουμε την Ελλάδα σήμερα στα χέρια σας. Και είμαι σίγουρος πως είναι σε καλά χέρια». Κάπως έτσι και ο Μητσοτάκης, που δεν έχει και σε μεγάλη υπόληψη τους θεσμούς, παρέδωσε το Προεδρικό Μέγαρο στα χέρια του Τασούλα. Τα αξιώματα κόποις κτώνται, άλλωστε. Ειδικά επί Κυριάκου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ
Υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, βουλευτής
Ιωαννίνων Ν.Δ., πρόεδρος Βουλής
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1959. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και το 1988 εργάστηκε σε δικηγορική εταιρία στο Λονδίνο. Διετέλεσε ιδιαίτερος γραμματέας του Αβέρωφ το 1981-90 και το 1990-93, επί Κων. Μητσοτάκη, ήταν πρόεδρος του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών. Το 2013-14 ήταν πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Εξελέγη δήμαρχος Κηφισιάς το 1994 και από το 2000 είναι βουλευτής Ιωαννίνων με τη Ν.Δ. Διορίστηκε υπουργός Πολιτισμού επί Σαμαρά και από τις 18 Ιουλίου 2019 έως και σήμερα παραμένει πρόεδρος της Βουλής. Χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τον πρότεινε ως υποψήφιο εκ μέρους της Ν.Δ. για επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.