Σύμφωνα με την ελληνική Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή του 2016 και έγκριτους οικονομολόγους, το γερμανικό χρέος προς την Ελλάδα ξεπερνά σε σημερινές αξίες το 1 τρισ. ευρώ, χωρίς σε αυτό να υπολογίζονται οι κλεμμένοι ελληνικοί αρχαιολογικοί θησαυροί.
- Της Ελένης Σαββάκη*
Το γερμανικό χρέος προς την Ελλάδα περιλαμβάνει: (α) επανορθώσεις (όπως επιδικάστηκαν στη Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων, 1946), (β) κατοχικά δάνεια (που είναι απαράγραπτα και έντοκα απαιτητά), (γ) αποζημιώσεις στα θύματα εγκλημάτων πολέμου (σύμφωνα με συμβάσεις της Χάγης και τις Συνθήκες της Γενεύης). Προς υπενθύμιση, στον Β΄ Π.Π. η Ελλάδα έχασε το 13,5% του πληθυσμού της, οι Γερμανοί έκαψαν 1.770 χωριά, και τα ελλείμματα του Προϋπολογισμού από 4% το 1938 έφτασαν στο 93% το 1944. Δηλαδή, η ελληνική οικονομία καταστράφηκε ολοσχερώς.
Προκειμένου να μην πληρώσει το χρέος της η Γερμανία προσπαθεί:
1. Να διεισδύσει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, παραχαράσσοντας την Ιστορία της Κατοχής της Ελλάδας από τους Γερμανούς στον Β΄ Π.Π., με το πρόγραμμα «MOG/Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα» (χρηματοδοτούμενο από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών). Το MOG, με μια πλατφόρμα αναθεώρησης και εξωραϊσμού των ιστορικών γεγονότων, εμφανίζει στα Ελληνόπουλα ότι Ελληνες θύματα και Γερμανοί θύτες πενθούν από κοινού! Στόχος είναι να μην πληρώσουν οι θύτες τα χρέη τους στα θύματα.
Υποδεικνύουμε στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών να διαθέσει τα χρήματα του προγράμματος MOG στην ανάπτυξη αντίστοιχου εκπαιδευτικού προγράμματος διδασκαλίας στα γερμανικά και όχι στα ελληνικά σχολεία, χρησιμοποιώντας ιστορικά ντοκουμέντα και όχι μεροληπτικά σενάρια.
2. Να εκμαυλίσει συνειδήσεις Ελλήνων μαθητών με υποτροφίες, καθώς και Ελλήνων καθηγητών με προγράμματα του τύπου «γνωριμία και ανταλλαγή απόψεων Ελλήνων καθηγητών με Γερμανούς εκπαιδευτικούς», όπως εκείνο που φιλοξένησε πέρυσι η Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης. Το πρόγραμμα οργάνωσε η γερμανική πρεσβεία στο πλαίσιο «Διαχείρισης της ιστορικής μνήμης – Ανάπτυξη και παρόν των ελληνογερμανικών σχέσεων». Μεταξύ άλλων, η επιδοτούμενη «επιμόρφωση» Ελλήνων και Γερμανών καθηγητών από τις γερμανικές διπλωματικές Αρχές προέβλεπε επίσκεψη στο «Κακοπούλι», μνημείο αναφοράς των νοσταλγών του ναζισμού.
3. Να εξαγοράσει τη μνήμη των καταστροφών στα μαρτυρικά χωριά της Ελλάδας, με την Ελληνογερμανική Συνέλευση, εργαλειοποιώντας την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πλην, όμως, η διακρατική συνεργασία αυτοτορπιλίζεται, διότι η ατζέντα περιορίζεται σε ζητήματα διαχείρισης, αποφεύγοντας επιμελώς θέματα πολιτικής (όπως είναι ο Προϋπολογισμός της Ε.Ε., τα προγράμματα λιτότητας, το Μεταναστευτικό, το γερμανικό χρέος στην Ελλάδα…). Ετσι, το μόνο που έχει να επιδείξει το εν λόγω πρόγραμμα είναι η ψυχαγωγικού τύπου ετήσια συνέλευσή του.
4. Να αποσπάσει την προσοχή από την ευθύνη της Γερμανίας στην καταβολή των γερμανικών δανείων, καθώς και των επανορθώσεων και αποζημιώσεων για τα ειδεχθή εγκλήματα της Βέρμαχτ. Με «δούρειο ίππο» της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής το Ελληνογερμανικό Ιδρυμα Νεολαίας (που διατηρεί τα γραφεία του στη Λειψία), χρηματοδοτεί ανταλλαγές νέων με την πεποίθηση ότι οι συναντήσεις και ο διάλογος μεταξύ τους θα «ανατρέψουν προκαταλήψεις» και θα δημιουργήσουν φιλίες.
5. Να πείσει τους Ελληνες ότι τα γερμανικά χρέη προς την Ελλάδα διευθετήθηκαν, έτσι ώστε να ακυρωθεί κάθε ενέργεια διεκδίκησής τους. Το Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον, που υπάγεται στο υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, χρηματοδοτώντας ελεγχόμενες δράσεις σε μαρτυρικές χωριά/ολοκαυτώματα και στις εβραϊκές κοινότητες της Ελλάδας, έχει σκοπό του την απόσβεση του γερμανικού χρέους. Στην ιστοσελίδα του αναφέρει: «Από τη σκοπιά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης το ζήτημα των αποζημιώσεων από την εποχή της κατοχής της Ελλάδας έχει διευθετηθεί με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αν και είναι σημαντικό να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα αυτό κατά τη διαμόρφωση των διμερών μας σχέσεων».
Οι γερμανικές κυβερνήσεις οφείλουν να αντιληφθούν ότι (α) προσπάθειες παραχάραξης της Ιστορίας και εξαγοράς συνειδήσεων επιδεινώνουν τις ήδη τεταμένες σχέσεις Ελλάδας – Γερμανίας, (β) οι Ελληνες δεν ξεχνούν τα γερμανικά κλιμάκια που επισκέπτονταν τα ελληνικά υπουργεία, παραβιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας ως ανεξάρτητου και ισότιμου κράτους-μέλους της Ε.Ε., (γ) ο ελληνικός λαός δεν θα σταματήσει ποτέ να διεκδικεί από τη Γερμανία την αποπληρωμή των κατοχικών δανείων, των πολεμικών επανορθώσεων, των αποζημιώσεων των θυμάτων και την επιστροφή των κλεμμένων πολιτιστικών θησαυρών.
Τέλος, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει να πληρώνει το δάνειό της στην Ε.Ε., έως ότου η Γερμανία αρχίσει να πληρώνει το δικό της, παλαιότερο και μεγαλύτερο δάνειο, στην Ελλάδα. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν δύο μέτρα και σταθμά στα διακρατικά χρέη, αν η Ευρωπαϊκή Ενωση θέλει να ισχυρίζεται ότι τα μέλη της είναι ισότιμα μεταξύ τους.
*Ομότιμη καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης
Μ.Η.Τ. 232120