Οι μεγάλοι φόβοι του Κυριάκου Μητσοτάκη

Ο πρωθυπουργός βλέπει ότι στις επόμενες εθνικές εκλογές, αν κερδίσει, το πιθανότερο είναι να μην μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και να αναγκαστεί να συνεργαστεί. Αν γιγαντωθεί όμως η εσωκομματική αντιπολίτευση, θα είναι αδύναμος και στο ίδιο του
το κόμμα

Δεν θα περάσει «αβρόχοις ποσί» για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ούτε η εσωκομματική κοινοβουλευτική αντιπολίτευση που αναδείχτηκε μέσω της ερώτησης των 11 βουλευτών για τα «κόκκινα» δάνεια, ούτε η διαγραφή του Μάριου Σαλμά, με την οποία επιχείρησε να καταστείλει την «ανταρσία» των βουλευτών, αφού ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας ήταν ένας εκ των 11 που υπέγραψαν την ερώτηση. Η συνέχεια θα είναι μακρά και εξόχως ενδιαφέρουσα!

• Του Πάνου Σώκου

Οι υπογράφοντες την ερώτηση για τα «κόκκινα» δάνεια με την παρέμβασή τους αναδεικνύουν επί της ουσίας την αδήριτη ανάγκη η Ν.Δ. να έρθει πιο κοντά στους πολίτες που έχουν ανάγκη στήριξης από το κράτος, να έρθει πιο κοντά στις παραδοσιακές ρίζες, αρχές και αξίες της, όπως περιγράφονται στην ιδρυτική διακήρυξη. Επέλεξαν το συγκεκριμένο θέμα των «κόκκινων» δανείων γιατί είναι μείζον κοινωνικό θέμα, αφορά τη λεγόμενη «λαϊκή κατοικία», καθώς, όπως λένε, η ψήφιση του πρόσφατου νόμου δεν έχει δώσει ανάσα στους δανειολήπτες, των οποίων η περιουσία παραμένει απροστάτευτη από τα funds, τους διαχειριστές (servicers) και τις ίδιες τις τράπεζες.

Επίσης οι βουλευτές που υπέγραψαν την ερώτηση έχουν ακόμα δύο κοινά στοιχεία: δεν ψήφισαν τον νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ενώ στη θυελλώδη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας αμέσως μετά τις ευρωεκλογές πολλοί εξ αυτών άσκησαν κριτική και σε υπουργούς και σε κυβερνητικές επιλογές, όντας στη γραμμή «δεν θα είμαστε πλέον μουγκοί και τυφλοί». Εν ολίγοις, επιχειρούν να δώσουν «σάρκα και οστά» μέσα από την κοινοβουλευτική τους δράση στο κομμάτι εκείνο της Ν.Δ. που νιώθει και είναι απομονωμένο λόγω της κεντρώας στροφής του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος αφήνει ανοχύρωτη τη δεξιά πτέρυγα του κόμματος, με αποτέλεσμα να αλώνεται και εκλογικά, όπως έγινε στις ευρωεκλογές, και δημοσκοπικά, από κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά της Ν.Δ., όπως είναι η Ελληνική Λύση, η ΝΙΚΗ και η Φωνή Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου, η οποία αναδεικνύεται σε κόμμα υποδοχής δυσαρεστημένων στελεχών και ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος.

Θα έλεγε κανείς ότι αυτή η παρέμβαση των βουλευτών και όσες άλλες παρόμοιες ακολουθήσουν μπορεί να λειτουργήσουν ως ανάχωμα για να μην πάνε στα άλλα κόμματα της Δεξιάς οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι της Ν.Δ. και ως εκ τούτου μπορεί να λειτουργεί ενισχυτικά στο κυβερνών κόμμα. Ομως φαίνεται ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν το βλέπει έτσι, γιατί θεωρεί ότι όσο συνεχίζεται η αμφισβήτηση της κυβερνητικής του πολιτικής από βουλευτές της Ν.Δ. τόσο αποδυναμώνεται ο ίδιος και από κυρίαρχος γίνεται όμηρος των διαφωνούντων, με ό,τι σημαίνει αυτό στη νομή της εσωκομματικής εξουσίας, εν όψει και μελλοντικών εξελίξεων και της δικής του τύχης! Γι’ αυτό με τη διαγραφή του πιο «αδύναμου κρίκου», του Μάριου Σαλμά («αδύναμος κρίκος» με την έννοια ότι εύκολα του καταλόγισαν «αντισυναδελφική συμπεριφορά», λόγω της κριτικής του στην υπουργό Πολιτισμού), έσπευσε να καταστείλει την «ανταρσία» στέλνοντας μήνυμα πυγμής, ότι δεν θα ανεχτεί διαφοροποιήσεις στην κυβερνητική πολιτική.

Τι κρύβει αυτή η στάση του; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βλέπει πιο μακριά, βλέπει ότι στις επόμενες εθνικές εκλογές -ακόμα κι αν κερδίσει- το πιθανότερο είναι να μην μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και να αναγκαστεί να συνεργαστεί. Οι σημερινές ενδείξεις και η παγίωση των ποσοστών της Ν.Δ. κοντά στο 28% των ευρωεκλογών συνηγορούν υπέρ αυτής της εκδοχής, καθώς για αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές απαιτείται ένα ποσοστό άνω του 37%. Χωρίς αυτοδυναμία, λοιπόν, ο κ. Μητσοτάκης θα είναι ένας αδύναμος (υποψήφιος) πρωθυπουργός, αφού θα υποχρεωθεί να αναζητήσει συνέταιρο για να κυβερνήσει. Και ο συνέταιρος, είτε είναι από τα δεξιά του είτε είναι από τα αριστερά του, θα θέσει τους δικούς του όρους και δεν αποκλείεται σε αυτή την περίπτωση να του ζητηθεί να μην είναι ο ίδιος πρωθυπουργός.

Το σημαντικότερο όμως είναι πως αν γιγαντωθεί έως τότε η εσωκομματική αντιπολίτευση, θα είναι αδύναμος και στο ίδιο του το κόμμα. Σε αυτή την περίπτωση εσωκομματικά θα αμφισβητηθεί έντονα, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να του ζητηθεί να «παραμερίσει» και από τη θέση του (υποψήφιου) πρωθυπουργού, ίσως και του προέδρου του κόμματος… με δάφνες και τιμές, αφού ήδη θα έχει κλείσει οκτώ χρόνια πρωθυπουργός. Αυτοί είναι οι φόβοι του Κυριάκου Μητσοτάκη και όσοι τον ξέρουν λένε ότι θα κάνει τα πάντα για να αποφύγει μια τέτοια εξέλιξη!