Νέα αθώωση του Ι. Φιλιππάκη και δικαστική ήττα του Σ. Μιωνή

Ανακριβής ισχυρισμός του συνηγόρου Ηλ. Αναγνωστόπουλου για την έκθεση της ΕΛ.ΑΣ. και την καταδίκη του πρώην υπουργού Γ. Παπακωνσταντίνου

Ομόφωνα αθώο έκρινε τον εκδότη της «δημοκρατίας», Ιωάννη Φιλιππάκη, το Β’ Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών, ύστερα από μήνυση που είχε καταθέσει εναντίον του ο Ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας -και πρωταγωνιστής της «λίστας Λαγκάρντ»- Σάμπυ Μιωνής. Ο μηνυτής, που έχει παραδεχθεί ότι ηχογραφούσε (παράνομα) υπουργούς εντός του Μεγάρου Μαξίμου και έχει προβάλει διάφορους αστήρικτους ισχυρισμούς, όπως π.χ. ότι ήταν εκπρόσωπος των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων (!), κατηγορούσε τον κ. Φιλιππάκη για ψευδή κατάθεση.

Στην ίδια δίκη, πανηγυρικά αθωώθηκε και η δημοσιογράφος Γιάννα Παπαδάκου, στην οποία ο Σ. Μιωνής απέδιδε ηθική αυτουργία σε κατάθεση του κ. Φιλιππάκη, η οποία στο κατηγορητήριο που κατέπεσε χαρακτηριζόταν ψευδής. Βασικός μάρτυρας κατηγορίας ήταν ο δικηγόρος και επιχειρηματικός συνεταίρος του Σ. Μιωνή, Στ. Παπασταύρου, με το «ειδικό βάρος» της (πρώην πια) υπουργικής του ιδιότητας. Ουσιαστικά, η διαδικασία που κίνησε ο Σ. Μιωνής ήταν ακόμα μια «κίνηση SLAPP». Με τον όρο αυτόν ονομάζονται πλέον, διεθνώς, οι αγωγές και μηνύσεις που υποβάλλουν ισχυρά πρόσωπα, όπως ο εκατομμυριούχος Μιωνής, για τον εκφοβισμό του Τύπου και την οικονομική εξουθένωση των εκδοτών και δημοσιογράφων οι οποίοι ασκούν κριτική σε θέματα δημόσιου συμφέροντος και μείζονος κοινωνικού ενδιαφέροντος.

Ως γνωστόν, σε «μνημείο SLAPP» έχουν αναδειχθεί οι αγωγές και μηνύσεις του Σ. Μιωνή κατά των Ι. Φιλιππάκη και Γ. Παπαδάκου, και του αρθρογράφου της «δημοκρατίας» Αλέξανδρου Τάρκα για τις αποκαλύψεις τους σχετικά με τη «λίστα Λαγκάρντ». Η σκευωρία Μιωνή κατέρρευσε τον Ιούνιο του 2022, με ομόφωνο απαλλακτικό βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου του άρθρου 86 παρ. 4 του Συντάγματος (διαδικασία στον Αρειο Πάγο που μπορεί να οδηγούσε στο Ειδικό Δικαστήριο). Το Δικαστικό Συμβούλιο με ψήφους 5-0 υιοθέτησε την -επίσης απαλλακτική- πρόταση της εισαγγελέως, που έκρινε ότι δεν υπήρχε κανένα αδίκημα και πως ουσιαστικά ήταν «μη υπόθεση».

Προηγουμένως, τα ψεύδη Μιωνή είχαν την απόλυτη στήριξη του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος χαρακτήρισε στη Βουλή «συμμορία» τους δημοσιογράφους, παρεμβαίνοντας σκανδαλωδώς στη Δικαιοσύνη, ενώ ακόμα συνεχιζόταν η ανάκριση. Ιδια τακτική είχε ακολουθήσει και ο πρώην πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, που, στην κατάθεση στον Αρειο Πάγο, έκανε τη… συνταρακτική ανακάλυψη ότι ο Μιωνής τάχα διωκόταν από το FBI ως «πρόβα τζενεράλε» για την υπόθεση Novartis.

Νομικό ενδιαφέρον

Πέρα από την αθωωτική απόφαση για τους Ι. Φιλιππάκη και Γ. Παπαδάκου, η δίκη στο Β’ Τριμελές Εφετείο είχε γενικότερο νομικό ενδιαφέρον και για δύο άλλους λόγους: Πρώτον, η πλευρά Μιωνή αμφισβήτησε το δικαίωμα του Τύπου να αναφέρεται ακόμα και σε -οφθαλμοφανώς- αληθή περιστατικά. Στο πλαίσιο αυτό, ο εκ των συνηγόρων Μιωνή, Ηλίας Αναγνωστόπουλος, υποστήριξε ότι η πρόταση «στο όνομα της κυρίας Μαρίας Παντελή ήταν τα 550 εκατομμύρια» ήταν ανακριβής (η κυρία Παντελή ήταν υπάλληλος της εταιρίας CMA του Σ. Μιωνή και εμφανιζόταν στο όνομά της ο συγκεκριμένος μεγάλος λογαριασμός της «λίστας Λαγκάρντ»). Ωστόσο, όπως τόνισε ο συνήγορος του εκδότη της «δημοκρατίας», Πλάτων Νιάδης, από ειδική έκθεση του Τμήματος Δίωξης Εγκληματικών Οργανώσεων και Διεθνικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. προκύπτει, αναμφισβήτητα, ότι η κυρία Παντελή ήταν ιδιοκτήτρια μίας εκ των εταιριών της «λίστας Λαγκάρντ» και σε άλλες -κατά περίπτωση- νόμιμος εκπρόσωπος ή ελεγκτής λογαριασμών. Ο δε συγκεκριμένος των 550 εκατομμυρίων δολαρίων συνδεόταν όντως με εταιρίες αυτής της κατηγορίας.

Δεύτερον, ο συνήγορος του Μιωνή υποστήριξε ότι ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχε ήδη καταδικαστεί (προς το παρόν μόνο πρωτοδίκως, αλλά αυτό το παρέλειψε ο κ. Αναγνωστόπουλος), επειδή είχε χρησιμοποιήσει την ίδια φράση, «στο όνομα της κυρίας Παντελή». Ο κ. Αναγνωστόπουλος πρόσθεσε μάλιστα ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου καταδικάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2019, ενώ η έκθεση της ΕΛ.ΑΣ., με ημερομηνία Ιανουαρίου της ίδιας χρονιάς, ήταν ήδη γνωστή. Ομως, ο ισχυρισμός του κ. Αναγνωστόπουλου είναι ανακριβής, γιατί ουδείς γνώριζε την ύπαρξη της συγκεκριμένης έκθεσης ως τις 27 Φεβρουαρίου 2020, όταν η τότε εισαγγελέας Εγκλημάτων Διαφθοράς Ελ. Τουλουπάκη την έστειλε στη Βουλή. Δηλαδή, την έστειλε πέντε ολόκληρους μήνες μετά την καταδίκη του κ. Παπακωνσταντίνου, χωρίς οι συνήγοροί του να έχουν, τότε, στη διάθεσή τους τα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. που θα αθώωναν τον πελάτη τους.

Αλλωστε, η συγκεκριμένη έκθεση της ΕΛ.ΑΣ. ήταν τόσο σημαντική, ώστε οι σκευωροί την είχαν αποκρύψει από τον φάκελο της δικογραφίας που είχαν παραδώσει, τον Ιούνιο του 2020, στους κυρίους Φιλιππάκη και Τάρκα, μετά την κλήση τους ως υπόπτων (!) στην Επιτροπή της Βουλής, όπου είχε καταθέσει τα ψεύδη του ο Σ. Μιωνής. Οταν η πλευρά της «δημοκρατίας» ανακάλυψε την ύπαρξη της έκθεσης, ο πρόεδρος της Βουλής Κ. Τασούλας και ο πρόεδρος της Επιτροπής Ι. Μπούγας είπαν «συγγνώμη, λάθος» και αναγκάστηκαν να την παραδώσουν. Μετά την ακύρωση (με απόφαση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής) της κλήσης των «υπόπτων» Ι. Φιλιππάκη και Αλ. Τάρκα, ο κ. Μπούγας αρνήθηκε να τους καλέσει ως μάρτυρες, αν και οι ίδιοι το ζήτησαν επίμονα. Γιατί, αν κατέθεταν, η σκευωρία θα αποκαλυπτόταν από τότε, χωρίς να φτάσει στον Αρειο Πάγο και στο Δικαστικό Συμβούλιο, που οι πολιτικοί υποστηρικτές του Σ. Μιωνή ήλπιζαν ότι θα παραπλανούσαν.