Η συναρπαστική του διήγηση στην παρθενική εμφάνιση του ιδρύματός του για το πώς σύρθηκαν με το συνεταιράκι του Ζόραν Ζάεφ από Ουάσινγκτον και Βερολίνο
Ο ευκολότερος τρόπος στην πολιτική για να εκλογικεύσει κανείς ψυχολογικά τις βαριές ήττες του είναι να τις περιβάλει με ένα ιδεολογικό ένδυμα. Στα έξι χρόνια από την υπογραφή της εθνικώς προβληματικής Συμφωνίας των Πρεσπών, ο Αλέξης Τσίπρας επιβεβαίωσε χθες αυτόν τον παλιό κανόνα δηλώνοντας «εμείς το κάναμε, γιατί το πιστεύαμε».
Στην παρθενική εμφάνιση του ιδρύματος που συνέστησε θέλησε να δώσει έναν πανηγυρικό χαρακτήρα αφιερώνοντας τις διήμερες εργασίες, οι οποίες ολοκληρώνονται σήμερα, στη γεωπολιτική σημασία της συμφωνίας στην οποία τον έσυραν παρέα με το συνεταιράκι του τον Ζόραν Ζάεφ Ουάσινγκτον και Βερολίνο προκειμένου να ενταχθούν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, με σκοπό να υψωθεί ακόμα ένα ανάχωμα στη ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια. Δίνοντας την πιο γραφική εκδοχή των πραγμάτων, ο Τσίπρας που ποτέ δεν φημιζόταν για τις ιστορικές γνώσεις του και την ακριβή ανάγνωση των διεθνών συσχετισμών -έστω κι αν προσπάθησε θρασύτατα να διεκδικήσει δάφνες εφάμιλλες του Ευ. Βενιζέλου- ισχυρίστηκε ότι η συμφωνία υπήρξε καρπός «μιας ευτυχούς συγκυρίας».
«Ερχεται ο Νίκος (σ.σ.: Κοτζιάς) και μου λέει ότι ο Ζόραν (σ.σ.: Ζάεφ) του είπε πως θα γίνει σύντομα και πρωθυπουργός και θα λύσουμε το ονοματολογικό» δήλωσε ο Τσίπρας στο έκπληκτο ακροατήριο, με τον Αμερικανό πρέσβη να ακούει απορημένος. «“Ελα, ρε συ Νίκο” του λέω… Ομως μου είπε πως θα αλλάξουν τα πράγματα εκεί. Ηταν η εποχή που τον Ζόραν τον είχανε χτυπήσει στο Κοινοβούλιο κι είχε ματώσει» πρόσθεσε ο τέως πρωθυπουργός της χώρας και έκλεισε τη συναρπαστική του διήγηση, ενώ όλοι κρέμονταν από τα χείλη του, υποστηρίζοντας σοβαρά ότι η συμφωνία «δεν είχε να κάνει με το ΝΑΤΟ. Αυτό λειτούργησε ως υπομόχλιο. Εμείς το κάναμε γιατί το πιστεύαμε»!
Τουλάχιστον ο Ζάεφ, που στεκόταν δίπλα του, περιορίστηκε να δηλώσει σεμνότερα «εμείς το κάναμε γιατί είχαμε το θάρρος να λύσουμε το πρόβλημα», ενισχύοντας πάντως με τη σειρά του το σενάριο δύο αλύγιστων ηγετών που πηγαίνουν κόντρα στον καιρό τους, εν γνώσει των συνεπειών της λαϊκής κρίσης. («Εγώ ανέλαβα το κόστος της επανεκλογής μου» είχε πει νωρίτερα ο Αλέξης.)
Προηγουμένως, όλοι πρόσεξαν τον στυφό τρόπο με τον οποίο ο Σκοπιανός παραδέχθηκε, σαν απατημένος συμπαίκτης, αφού εν κινήσει άλλαξαν οι κανόνες: «Είμαστε μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά η Ε.Ε. αθέτησε τις υποσχέσεις της. Ο Μακρόν επινόησε νέα μεθοδολογία, ενώ η Βουλγαρία στις ενστάσεις της στηρίζεται από πολλά μέλη». Το γεγονός ότι η συμφωνία αυτή τέθηκε υπό τη διάτρητη αιγίδα των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ επιβεβαίωσε ο Τσίπρας, όταν αναφέρθηκε στους… αυστηρούς κανόνες που έθεσε ο γ.γ. της «Συμμαχίας» Στόλτενμπεργκ αλλά και στον ίδιο τον Αμερικανό πρόεδρο Τζον Μπάιντεν, ο οποίος, όπως είπε σε μια ένδειξη ασυγχώρητης αφέλειας, υπέγραψε διάταγμα για την επιβολή ακόμα και ατομικών κυρώσεων σε όσους παραβιάζουν τη συμφωνία!
Σε μια εκδήλωση ναπολεόντειου συνδρόμου, ο Τσίπρας παρομοίασε την «επίτευξη» της συνθήκης με αυτήν της Λωζάννης που υπέγραψε ο Ελευθέριος Βενιζέλος! Προειδοποίησε δε πως, αν δεν εφαρμοστεί, το κρατίδιο θα αντιμετωπίσει υπαρξιακά ζητήματα, καθώς το γήπεδο θα ανοίξει για κάθε είδους επεμβάσεις τρίτων και κυρίως της Ρωσίας και της Τουρκίας. Από την πλευρά του, ο Ζάεφ φρόντισε να εκθέσει και πάλι τον Κυριάκο Μητσοτάκη, επισημαίνοντας ότι αφού τόσον καιρό υποστηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας του, είναι ώρα να κυρώσει τα τρία μνημόνια για την αεροπορική κάλυψη, την οικονομική συνεργασία και την ένταξη στην Ε.Ε.
Με βαριά καρδιά έδωσε το «παρών» ο Κασσελάκης, που έφυγε άρον άρον
• Το βραβείο στον Νίμιτς είναι έργο του μεγάλου εικαστικού καλλιτέχνη Γιάννη Ψυχοπαίδη. Το ονόμασε «Ωρες», οι οποίες, σύμφωνα με τον Ησίοδο, ήταν οι κόρες του Δία και της Θέμιδος, Ευνομία, Δίκη και Ειρήνη. Είναι μια σύνθεση από τρεις εικόνες. Των κυμάτων, μιας γυναικείας φιγούρας εν υπνώσει και τα δύο χέρια που παραπέμπουν στη συμφιλίωση. Ολα ζωγραφισμένα πάνω σε ξύλο, που θα μπορούσε να είναι μέρος από μία βάρκα ή ένα κουπί.
• Με βαριά καρδιά πήγε μέχρι το Ωδείο ο Στ. Κασσελάκης, αλλά δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς. Οσα είχε να πει ο ίδιος άλλωστε, τα έγραψε λίγες ώρες νωρίτερα ο αχάριστος Π. Πολάκης, λέγοντας ότι «δεν γίνεται δουλειά με ιδρύματα»… Η ζήλια, πάντως, του Κασσελάκη χτύπησε κόκκινο όταν διαπίστωσε ότι το «παρών» έδωσε όλος ο… ΣΥΡΙΖΑ, όπως και πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, προεξάρχοντος του Γ. Παπανδρέου. Τον Ν. Ανδρουλάκη εκπροσώπησε ο Θ. Γλαβίνας, ενώ ο πρωθυπουργός, φρονίμως ποιών -μια και είχε διεθνείς υποχρεώσεις…- δεν πέρασε ούτε καν απέξω. Και τι να έκανε δηλαδή; Θα γινόταν καταγέλαστος… Ο δε Κασσελάκης, που απέλυσε με μοχθηρία προηγουμένως τον Θ. Θεοχαρόπουλο από την Κ.Ο., έφυγε πριν μιλήσει ο Τσίπρας για να δώσει συνέντευξη…
• Τσίπρας, Ζάεφ και Νίμιτς απόλαυσαν νωρίς έναν καφέ και θυμήθηκαν νοσταλγικά τις καλές ημέρες, όταν (ειδικώς οι δύο πρώτοι νόμιζαν ότι) η Ιστορία τους έγνεφε με συγκατάβαση. Παρεμβάσεις έκαναν οι δήμαρχοι Αθήνας και Κωνσταντινούπολης, αλλά και επικεφαλής διακεκριμένων ινστιτούτων για τη βιώσιμη ανάπτυξη και για την πράσινη ατζέντα, στην οποία, ως γνωστόν, πρωτοστατούν οι τράπεζες, διότι εκεί βρίσκεται το «ψητό»…
Ανάρτηση- δηλητήριο από Πολάκη
Τον Αλέξη Τσίπρα «κάρφωσε» ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος καταπώς φαίνεται δεν έχει συγχωρέσει τον πρώην πρωθυπουργό για τα δημόσια αδειάσματα που του είχε επιφυλάξει κατά το παρελθόν. Ανήμερα της πρεμιέρας για το Ινστιτούτο του Αλέξη Τσίπρα και τη Διεθνή Διάσκεψη για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, ο αψύς Σφακιανός έβαλε κατά του τέως προέδρου. Με ανάρτησή του ο κ. Πολάκης επιχείρησε να αποδομήσει την πρεμιέρα του Ινστιτούτου Τσίπρα.
«Οχι άλλα ινστιτούτα και στρογγυλά τραπέζια προβληματισμού και βιώσιμης ανάπτυξης!» ανέφερε αρχικώς, για να προσθέσει σκωπτικά πως αυτό που χρειάζεται είναι η γραμμή συγκεκριμένης σύγκρουσης με τα καρτέλ. «Αυτό χρειαζόμαστε και όχι να κρατήσουμε απλά τη… φλόγα αναμμένη δίπλα στα εικονίσματα» ανέφερε, αφήνοντας μάλιστα πολλαπλά καρφιά, σχολιάζοντας πως «κάποιοι που αποχώρησαν κρατώντας τις έδρες γιατί δεν τους άρεσε η νέα ηγεσία, δεν νομίζω πως έχουν να προσφέρουν κάτι, ούτε βέβαια κάποιοι Σχοινάδες και Ρουσόπουλοι ή και κάποιοι όπως ο Χουλιαράκης που αναζήτησε τη ζεστή αγκαλιά του αρχιτραπεζίτη Στουρνάρα».
Μ.Η.Τ. 232120