Eνα απλό ζάπινγκ σε μεγάλα ξένα τηλεοπτικά δίκτυα, «δυτικά» αλλά και στο Al Jazeera, αρκεί για να δει κανείς τα καθημερινά απάνθρωπα πλάνα του θανάτου στη Γάζα. Εικόνες ολοκληρωτικής καταστροφής, απελπισμένων ματιών και ακρωτηριασμένων ή διαμελισμένων παιδιών που, για άγνωστο λόγο, δεν «συγκινούν» τη συντριπτική πλειονότητα των ελληνικών ΜΜΕ. Η ενημέρωση στη χώρα μας για όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη παραμένει από υποτυπώδης έως απρόθυμη, συγκριτικά με τον υπόλοιπο πλανήτη.
Η απόλυτα καταδικαστέα τρομοκρατική ενέργεια της Χαμάς, με πάνω από 1.200 νεκρούς και 253 ομήρους, έδωσε την αφορμή στον Νετανιάχου για μαζικές εκκαθαρίσεις άνω των 33.000 Παλαιστινίων, στην πλειονότητά τους αμάχων, κυρίως γυναικόπαιδων, σε έναν πόλεμο χωρίς ορίζοντα τέλους.
Παρά την αυξανόμενη πίεση που ασκείται πια και από τον πρόεδρο Μπάιντεν, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δεν φαίνεται να βιάζεται να τερματίσει τον πόλεμο. Πλέον, φαίνεται ότι ο Νετανιάχου έχει πολιτικούς λόγους για να συντηρεί τις στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Σχεδόν έξι μήνες από την έναρξή του, ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα «σέρνεται». Το ίδιο και η θητεία του πρωθυπουργού Νετανιάχου. Ακόμα και στο Ισραήλ γεννιούνται ερωτήματα για τη σύνδεση αυτών των δύο.
Για τους επικριτές του, ο Ισραηλινός πολιτικός «σέρνει» τον πόλεμο προκειμένου να αποτρέψει την κατάρρευση του εύθραυστου δεξιού συνασπισμού του και να παρατείνει τον χρόνο του στην εξουσία. Με αυτή την τακτική, όμως, διογκώνεται ο παγκόσμιος θυμός για την εκδικητική αιματοχυσία, όπως και η αυξανόμενη οργή από τις οικογένειες των Ισραηλινών ομήρων, που ζητούν την άμεση απελευθέρωση των συγγενών τους.
Ο Οφίρ Φαλκ, σύμβουλος του κ. Νετανιάχου, σε γραπτή απάντηση σε ερωτήσεις των «New York Times» είπε κυνικά ότι «η καταστροφή της Χαμάς και η απελευθέρωση των ομήρων δεν είναι απαραίτητα αμοιβαίοι στόχοι».
Οι ειδικοί προειδοποιούν για τον επικείμενο λιμό στη Γάζα, ενώ το Ισραήλ στιγματίζεται στην παγκόσμια σκηνή εν μέσω κατηγοριών για γενοκτονία των Παλαιστινίων. Αν η ανθρωπότητα καταδίκασε δικαιολογημένα τη σφαγή που προκάλεσε η Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, σήμερα βρίσκεται απέναντι από το Ισραήλ, που δολοφονεί μέχρι και εργαζομένους στην ανθρωπιστική βοήθεια. Η επίθεση κατά του ιρανικού προξενείου στη Συρία μοιάζει με μία ακόμα πονηρή προσέγγιση του Νετανιάχου για να φέρει τη Δύση προ τετελεσμένων και να διαιωνίσει τις μάχες στην περιοχή.
Δημόσια, ο Νετανιάχου έχει πει ότι σκοπεύει να εισβάλει στη Ράφα. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα σήμαινε το τέλος του πολέμου, ενισχύοντας τις εκκλήσεις για πρόωρες εκλογές, καθώς και για έρευνες για την ευθύνη της ισραηλινής κυβέρνησης στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου.
Ομως, οι μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη δεν αντιδρούν τόσο δυναμικά όσο σε άλλες περιπτώσεις εισβολών και θηριωδιών. Κανείς, στην πραγματικότητα, δεν τολμά να βάλει «φρένο» στο Ισραήλ. Και ο κόσμος αρχίζει να συνηθίζει, «καταπίνοντας» καθημερινά, σαν ρουτίνα, εικόνες σφαγιασμένων παιδιών στους δρόμους, λιμοκτονούντων και πόλεων-φαντασμάτων. Ισως αυτό να είναι τελικά και το πιο επικίνδυνο απ’ όλα…