Ο Βορίδης εξέφρασε την αποκτήνωση του Μαξίμου, αναφέροντας παραπλανητικά πως γράφτηκαν πάνω στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη
Ο Βορίδης φοράει τον μανδύα της αυστηρότητας. Χθες μίλησε σε ραδιοφωνικό σταθμό και δήλωσε με το γνωστό του ύφος, που δεν σηκώνει αντιρρήσεις: «Τα ονόματα των θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας πρέπει να σβηστούν άμεσα από το Σύνταγμα». Η αιτία για την αγανάκτηση του υπουργού Επικρατείας ήταν η αναγραφή των ονομάτων των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών στο Σύνταγμα, στο πεζοδρόμιο και κάμποσες δεκάδες μέτρα μακριά από τον Αγνωστο Στρατιώτη.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Για να ακουστεί λιγότερο αποκρουστική η απαίτησή του, ο Βορίδης σκέφτηκε να επικαλεστεί τον Αγνωστο Στρατιώτη, σε μια απόπειρα με άλμα λογικής να εμπνεύσει την πατριωτική δυσαρέσκεια. «Το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη είναι το σπουδαιότερο σημείο μνήμης, ένας τόπος ιερός και αφορά τους πεσόντες κατά τη διάρκεια των αγώνων του έθνους. Εκεί είναι γραμμένα τα ονόματα των μεγάλων μαχών που έχουμε δώσει. Είναι ένα μνημείο, με το οποίο τιμάμε τη μνήμη όλων των Ελλήνων που έχασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την πατρίδα» είχε την καλοσύνη να μας… μορφώσει ο ιδεολογικά ευέλικτος υπουργός του Μητσοτάκη.
Και συνέχισε: «Δεν έχει καμία θέση η οποιαδήποτε αναγραφή οποιουδήποτε άλλου πράγματος εκεί. Θέλουμε να κάνουμε ένα μνημείο να θυμόμαστε το φρικτό δυστύχημα των Τεμπών; Να το κάνουμε. Αυτό δεν μπορεί να είναι στον Αγνωστο Στρατιώτη. Είναι ένα μνημείο με συγκεκριμένο προορισμό». Και συνέχισε, υποδυόμενος τον υπερπατριώτη, πως δεν είδε ότι τα ονόματα των νεκρών των Τεμπών από το Μνημείο έχουν μια σημαντική απόσταση και πως ουδείς άλλος εκτός από αυτόν, τον Τασούλα και τους φρουράρχους του δεν ένιωσαν πως κάτι πάει στραβά. Η υποκρισία στο μεγαλείο της…
«Είναι τελείως διακριτό και ξεχωριστό η απόδοση σεβασμού στη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν σε αυτό το φοβερό δυστύχημα, αλλά εδώ συζητάμε για τον Αγνωστο Στρατιώτη. Στον Αγνωστο Στρατιώτη δεν θα αναγράφεται τίποτα, θα αναγράφονται τα μέρη, τα σημεία όπου το έθνος πολέμησε και άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε αυτές τις πολεμικές προσπάθειες που έκανε το έθνος για να απελευθερωθεί. Αυτό είναι ο Αγνωστος Στρατιώτης». Προφανώς το ίδιο καλά, ίσως καλύτερα από τον Βορίδη, ήξεραν και τα παιδιά που έγραψαν τα ονόματα των νεκρών το τι είναι και τι συμβολίζει το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Γι’ αυτό και δεν έγραψαν εκεί, αλλά στο πεζοδρόμιο μπροστά, αρκετά μέτρα μακριά από το μνημείο.
Αλλά το πραγματικό πρόβλημα του επιλεκτικά ευαίσθητου Βορίδη δεν είναι αυτό. Η αγωνία του είναι να σβηστεί η ρετσινιά της κυβέρνησης της συγκάλυψης για το έγκλημα των Τεμπών. Είναι η επίθεση στα θύματα που πρέπει να φύγουν από τη μέση άρον άρον σαν μουτζούρες που λερώνουν το αψεγάδιαστο πρόσωπο της κυβέρνησης. Κι όσο οι βουβοί νεκροί παραμένουν στο πλάνο, με εκατομμύρια κόσμο να μην ξεχνά, τόσο η ευθύνη της κυβέρνησης ξεμπροστιάζεται.
Ο ίδιος ο Βορίδης ούτε ενδιαφέρεται ούτε δείχνει να καταλαβαίνει γιατί πρέπει να τον νοιάζει η αλήθεια για τα Τέμπη. Για εκείνον, η ουσία της όλης τραγωδίας είναι πώς θα καταφέρει η κυβέρνησή του να ξεφύγει ακόμα μια φορά. Τον Νοέμβριο ισχυρίστηκε ότι τα Τέμπη δεν έχουν πια σημασία, αφού «ξεπλύθηκαν» με το 41%: «Σήμερα η κυβέρνηση προχωρά στη μεταρρυθμιστική της δουλειά. Το να έρχεται η αντιπολίτευση και να μας λέει “πάμε να συζητήσουμε για τα Τέμπη”, ε, αυτά είναι πράγματα που κρίθηκαν από δύο εκλογές».
Είναι θλιβερή η ουσία και ο τόνος του πανικόβλητου Βορίδη όταν απαιτεί να σφουγγαριστούν από το Σύνταγμα τα ονόματα των θυμάτων της κυβέρνησής του. Και μας προσβάλλει όλους. Διότι όσο κανείς δεν ξεχνά τα Τέμπη άλλο τόσο δεν ξεχνά και τα πεπραγμένα του Βορίδη, όπως και της κυβέρνησης. Γενικά, οι πολιτικές επιθέσεις σε πολίτες θύματα τείνουν να μην «καταπίνονται» από το εκλογικό σώμα, γι’ αυτό οι πολιτικοί παραδοσιακά παραχωρούν αυτή τη χυδαία προσβολή σε «υποκατάστατα», όπως οι σύμμαχοί τους στα μέσα ενημέρωσης. Οπως έγινε με την προσπάθεια «κανονικοποίησης» των νεκρών των Τεμπών, οι οποίοι «έπρεπε, δυστυχώς, να πεθάνουν. Η θυσία είναι θυσία, έγινε, δυστυχώς».
Ομως το τελευταίο διάστημα η αποφορά της υπόθεσης των Τεμπών πλησιάζει επικίνδυνα το αποκτηνωμένο Μαξίμου, κι έτσι αναλαμβάνει επικοινωνιακή δράση απευθείας. Μια χθεσινή κυβερνητική «διαρροή» έκανε λόγο για «σενάριο συνωμοσίας που εξυφαίνεται τις τελευταίες ημέρες για “δήθεν” μπάζωμα». Ο Βορίδης επιστρατεύτηκε ως μια «δεξιά» πολιτική περσόνα του Μητσοτάκη, αρκούντως τραχιά και σοβαροφανής για να κόψει «μαχαίρι» την κουβέντα. Ομως στην πραγματικότητα η καριέρα του σοβαροφανούς Βορίδη καθορίζεται από προσβολές και γκάφες.
Αγαπά τον λαϊκισμό, αφού συμφέρει την καριέρα του, αλλά τον κατακρίνει ως έννοια και θεωρεί ότι πάντα υπάρχει περιθώριο να ξανασυστήνεται όπως τον βολεύει. «Τον λαϊκισμό εγώ δεν τον φοβήθηκα ποτέ, τον έχω πολεμήσει πάρα πολλά χρόνια και θα συνεχίσω να τον πολεμάω» δήλωσε χθες στο ραδιόφωνο, σνομπάροντας με αντιπάθεια ως «λαϊκισμό» την αναγραφή των ονομάτων θυμάτων. Τα ονόματα, που ξαναγράφτηκαν με απλή κόκκινη μπογιά αφότου το φρουραρχείο του Τασούλα προηγουμένως φρόντισε με χοντροπετσιά να σβηστούν άμεσα, είτε θα έμεναν απείραχτα εκεί λίγες μέρες, από σεβασμό στους νεκρούς, είτε θα σβήσουν σύντομα από τα παπούτσια των περαστικών ή τη βροχή. Αυτό που μοιάζει να λησμονεί ο Βορίδης είναι ότι οι μνήμες δεν σβήνουν. Για κανέναν.
ΜΑΚΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ
Υπουργός Επικρατείας
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1964 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε στη Νομική Αθηνών. Ως φοιτητής είχε προσχωρήσει αρχικά στη ΔΑΠ, αλλά αργότερα ίδρυσε την οργάνωση Φοιτητική Εναλλακτική. Το 1994 ίδρυσε το Ελληνικό Μέτωπο και το 2005 προσχώρησε μαζί με όλο το κόμμα στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό του Γιώργου Καρατζαφέρη. Το 2007 και το 2009 εξελέγη βουλευτής. Τον Νοέμβριο του 2011 διορίστηκε υπουργός Υποδομών και Μεταφορών στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Αφότου υπερψήφισε το δεύτερο Μνημόνιο διεγράφη κι αμέσως εντάχθηκε στη Ν.Δ. Το 2014 διορίστηκε υπουργός Υγείας, το 2019 υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και το 2021 έως τον Απρίλιο του 2023 υπουργός Εσωτερικών. Σήμερα είναι υπουργός Επικρατείας.
Μ.Η.Τ. 232120