Η τυραννία των τραπεζών

Ο ελληνικός λαός πλήρωσε δεκάδες δισεκατομμύρια για τη διάσωση των τραπεζών, κι εκείνες, έχοντας στο πλευρό τους την κυβέρνηση, συνεχίζουν την κάθετη εφόρμηση στις τσέπες των Ελλήνων με χρεώσεις πιθανές και… απίθανες.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σε κάθε συναλλαγή με POS οι τράπεζες κρατούν προμήθεια που κυμαίνεται από 0,5% έως και περισσότερο από 3% του κόστους του προϊόντος. Δηλαδή, οι αλληλοδιάδοχες κυβερνήσεις έχουν ορίσει ως… συνεταίρους των επαγγελματιών τις τράπεζες, οι οποίες προσφέρουν απλώς ένα λογισμικό για την εκκαθάριση της συναλλαγής. Απόκτησαν διά νόμου ποσοστό της ελληνικής οικονομίας, χωρίς να συμμετέχουν στη διαδικασία της παραγωγής!

Επιπλέον, οι τράπεζες χρεώνουν και τις υπηρεσίες ηλεκτρονικών πληρωμών (ακόμα και τις εξοφλήσεις λογαριασμών ΔΕΚΟ) και σκοπεύουν να επιβάλουν και χαράτσι 50 λεπτών ανά καταθετικό λογαριασμό που έχει τη δυνατότητα να κάνει πληρωμές, να έχει χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες, να μεταφέρει κεφάλαια κ.ά.

Τώρα οι επαγγελματίες θα υποχρεωθούν ξανά να υποβληθούν σε έξοδα για τη διασύνδεση των POS με τις ταμειακές μηχανές τους, και η κυβέρνηση επαίρεται επειδή είναι ελεήμων και μεγάθυμη και έδωσε παράταση ενός μήνα για την ολοκλήρωση της διαδικασίας.

Μάλιστα, είναι τόσο έκδηλο το πνεύμα της υποταγής της κυβέρνησης Μητσοτάκη στις τράπεζες, που ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης, στις 21 Φεβρουαρίου, σε συνάντηση με τραπεζίτες και παρόχους POS, πρότεινε «να εξεταστεί από τις τράπεζες και τους παρόχους η μείωση των προμηθειών κατά τη χρήση των POS για συναλλαγές μικρής αξίας». Είναι αξιοσημείωτο ότι ο κ. Χατζηδάκης δεν ανακοίνωσε ότι θα επιβάλει πλαφόν στις προμήθειες, αλλά ουσιαστικά ζήτησε από τους τραπεζίτες και τους παρόχους POS αυτοσυγκράτηση.

Τέλος, ίσως είναι περιττό να αναφερθεί ότι οι τράπεζες βρίσκονται διαρκώς στο απυρόβλητο και έχουν το ελεύθερο από την κυβέρνηση να αυθαιρετούν και να χαρατσώνουν τους πολίτες επειδή είναι αυτές που έδωσαν τα θαλασσοδάνεια στα κόμματα και στα συστημικά ΜΜΕ – με τον λογαριασμό να πηγαίνει, όπως πάντα, στους πολίτες.

Αυτή είναι η τυραννία των τραπεζών.