Εχασε τη «λευκή επιταγή» ο Κασσελάκης. Ο Τσίπρας αποδοκιμάστηκε από τους συνέδρους και τα παλιά πρωτοπαλίκαρά του
Ο απολογισμός του 4ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, που έριξε αυλαία χθες το απόγευμα στο κλειστό του Παλαιού Φαλήρου, αφήνει πίσω του στάχτες κι αποκαΐδια. Αποφεύγοντας περιττά διλήμματα, εύκολα συμπεραίνει κάποιος ότι ήταν ένα Συνέδριο στο οποίο έχασαν όλοι. Ο μεγάλος ηττημένος, ο Αλέξης Τσίπρας, έχασε από τα αποδυτήρια, κατά γενική ομολογία, αφού απέφυγε καν να δώσει το «παρών», προκαλώντας μεγάλη δυσφορία σε πλήθος συνέδρων.
Κανένας δεν είναι βέβαιος ποιο σχέδιο ακριβώς είχε στο μυαλό του ο τέως πρόεδρος του κόμματος, όταν την περασμένη Πέμπτη, λίγη ώρα προτού αρχίσουν οι εργασίες, τίναξε το Συνέδριο στον αέρα, καλώντας τον Στέφανο Κασσελάκη να προσφύγει σε νέες εσωκομματικές εκλογές, για να εξηγήσει τις θέσεις του και να ξαναζητήσει την εμπιστοσύνη της βάσης, μόλις πέντε μήνες μετά την πανηγυρική εκλογή του.
Η μαζική αποδοκιμασία της πρότασής του από την πλειοψηφία των στελεχών του κόμματος, τα οποία βαρέθηκαν, όπως δήλωναν διαδοχικά από το βήμα, να ψηφίζουν ξανά για αρχηγό την ώρα που η κοινωνία «βράζει», συνιστά μια σημαντική προσωπική ήττα, από την οποία βάσιμα δεν πρόκειται να συνέλθει. Ο Αλέξης Τσίπρας έκαψε αυτό το τετραήμερο μεγάλο μέρος από το πολιτικό του κεφάλαιο. Ακύρωσε τη δυνατότητά του να εμφανιστεί ως εγγυητής της ενότητας του κόμματος και εμφανίστηκε αντίθετα ως ένας πεισματάρης τακτικιστής, κομματικός παράγοντας που έχει ξεπεραστεί από τη δυναμική των εξελίξεων. Μέσω κύκλων και μετά τη λήξη του Συνεδρίου, ο Αλέξης Τσίπρας ουσιαστικά απαντά σε όλα όσα έγιναν εξαιτίας του: «Ο Αλέξης Τσίπρας ό,τι είχε να πει το είπε με τη δήλωσή του, κανένα άλλο σχόλιο, όλοι θα κριθούν από το αποτέλεσμα».
Οσοι τον επικαλούνται στο εξής θα πρέπει να συνυπολογίζουν ότι η επιρροή του έχει εξασθενήσει και δεν αφορά το σύνολο του κόμματος. Κυρίως, λειτουργεί πολωτικά. Ακόμα και στις ομιλίες πολλών συνέδρων που τον εκθείαζαν για τις προηγούμενες αρετές του, ήταν διακριτή η δυσφορία για τη στάση που επέλεξε να παρακολουθήσει τον «εμφύλιο από τα απόσκια». Εβαλε μπουρλότο, όπως λέχθηκε στις συνεδριακές διαδικασίες, ωστόσο απέφυγε να υποστηρίξει με την ισχύ και το θάρρος του ηγέτη τις θέσεις του, αφήνοντας ανοιχτό το έδαφος σε σκληρές επικρίσεις. Είναι βέβαια νέος για να περιβληθεί τον ρόλο του σοφού Νέστορα, λέγανε πολλοί, αλλά είναι πολύ αργά για να κερδίσει ξανά την καρδιά μεγάλου μέρους αυτού του κόσμου.
Η καθυστερημένη παρέμβασή του απέδειξε, σύμφωνα με τη γνώμη γηραιών στελεχών, ότι, αφότου «τράβηξε την πρίζα», εγκατέλειψε το κόμμα στην τύχη του. Χωρίς δικλίδες ασφαλείας και υπό συνθήκες οριακής κομματικής ανοχής, επέτρεψε να παραδοθεί αμαχητί το κόμμα σε μια ορμητική, πλην όμως άγνωστη πολιτική προσωπικότητα με αμφιλεγόμενες δοξασίες. Χτυπάνε πολλοί σήμερα το κεφάλι τους, αλλά είναι αργά. Στην πολιτική πλέον οι «μωρές παρθένες» δεν έχουν πέραση. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, λέει στην εφημερίδα στέλεχος πρώτης γραμμής, «ήταν τόσο αηδιασμένος από τις διαρκείς έριδες και τη φαγωμάρα των κορυφαίων στελεχών, τα οποία μακριά από τις λαϊκές έγνοιες και τον προβληματισμό της παραγκωνισμένης κομματικής βάσης διαγκωνίζονταν για τα κομματικά τιμάρια και τις κομματικές προσόδους, ώστε, ακόμα κι εγώ να έβαζα υποψήφιος, θα έβγαινα».
Αυτό ακριβώς έλεγαν αυτές τις μέρες στον Κασσελάκη τα στελέχη της βάσης, όταν, φέροντας το χέρι στο μέτωπο, του δήλωναν απαυδισμένοι «μας έχουνε φέρει μέχρις εδώ». Οχι πως ο σημερινός πρόεδρος έχει πολλούς λόγους να είναι ευτυχής. Από τη δεύτερη κιόλας ημέρα υποχρεώθηκε να καταφύγει στην οργανωτική βοήθεια του Νίκου Παππά, ο οποίος, ελέγχοντας οργανωτικά μεγάλο μέρος των συνέδρων, τέθηκε φαινομενικά στο πλευρό του για να αποφύγει ένα διαφαινόμενο ναυάγιο απέναντι στις μανούβρες ενός πολύπειρου και με βαθιές ρίζες μηχανισμού. Ηδη από το πρωί της περασμένης Παρασκευής οι ειδήμονες στα εσωκομματικά μαγειρέματα εξηγούσαν ότι η πλευρά Κασσελάκη άρχισε τη συλλογή υπογραφών για τη ματαίωση των εκλογών, με σκοπό να εμφανιστεί στο τέλος ο ίδιος και να δηλώσει με βαριά καρδιά (ο ίδιος για την ακρίβεια είπε με «ραγισμένη καρδιά») ότι δεν μπορεί παρά να υιοθετήσει το παλλαϊκό αίτημα. Οι οργανωτικές εξαρτήσεις, βεβαίως, δεν είναι ανώδυνες.
Ο Στ. Κασσελάκης από σήμερα κιόλας θα υποχρεωθεί να κινηθεί σε ένα περιβάλλον το οποίο θα συναποφασίζεται από τα μέλη της κλειστής δομής του Εκτελεστικού Γραφείου (μένει να δούμε ποιοι θα συμμετέχουν εκεί), το οποίο δεν είναι διατεθειμένο να του δώσει αυτό που εξαρχής ζήτησε: λευκή επιταγή. Το πώς θα κινηθεί ο πληθωρικός Κασσελάκης με αυτό το «καπέλο», θα φανεί προσεχώς.
Επιμένουν κάποιοι στους χαμένους της μάχης να περιλαμβάνουν και την Ολγα Γεροβασίλη. Δήλωσε παρούσα στη μάχη σαν το «καλό χαρτί» του Τσίπρα, όπως ειπώθηκε, αλλά αποδοκιμάστηκε έντονα από τους συνέδρους που θεώρησαν ότι είναι «μπροστινή» του τέως προέδρου. Η ίδια δήλωσε ότι διεκδικεί οικειοθελώς τις θέσεις που την ενδιαφέρουν, φροντίζοντας στο τέλος να υπογραμμίζει ότι «όλοι κρίνονται» και ότι το επόμενο όριο θα είναι οι ευρωεκλογές. Ο μεγάλος χαμένος αναμφισβήτητα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γι’ αυτό δεν χρειάζεται να ξοδέψει κανείς και πολλές λέξεις.
Δείτε επίσης: Αλέξης Τσίπρας: Έγινε «αόρατος» στο ίδιο του το κόμμα
Δείτε επίσης: Κλαυσίγελος στο Συνέδριο-ριάλιτι του ΣΥΡΙΖΑ!