Ο Σόιμπλε έκανε συχνά άγριες παρεμβάσεις άλλων εποχών στα εσωτερικά της χώρας, ακόμα και για τις εκλογές ή το δημοψήφισμα.
Στις 18/7/2013, μιλώντας στον Σκάι, έδινε συγχαρητήρια στον ελληνικό λαό επειδή εξέλεξε την κυβέρνηση Σαμαρά, ενώ το 2012 έδινε μορφή δημοψηφίσματος στις βουλευτικές εκλογές. Ο Σόιμπλε προειδοποιούσε τότε τους Ελληνες ψηφοφόρους ότι, αν εκλεγεί κυβερνητική πλειοψηφία που δεν θα σεβαστεί τις δεσμεύσεις της χώρας με τους δανειστές, τότε η Ελλάδα θα υποστεί τις συνέπειες.
Ανάλογη ήταν και η στάση του το 2015. Ο ίδιος είχε παραδεχτεί πως είπε στον τότε υποψήφιο πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ότι «θα υποφέρεις, αν υποσχεθείς στους εκλογείς σου ότι θα φέρεις ανάκαμψη και θα μείνεις στην ευρωζώνη χωρίς να μείνεις πιστός στο πρόγραμμα». Από το 2010 επαναλάμβανε με κάθε αφορμή ότι «με την ελάφρυνση του χρέους δεν θα μπορεί να κάνει περισσότερα η Ελλάδα. Θα συμβεί το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η Ελλάδα ζει πέρα από τις δυνατότητές της», ρίχνοντας το φταίξιμο στον ελληνικό λαό.
Το 2017, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt», ο Σόιμπλε είχε πει πως «κάποια μέρα θα μου στήσουν μνημείο στην Ελλάδα, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για το ότι ώθησα τη χώρα να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις». Ακόμα μία απόδειξη ότι ο Γερμανός πολιτικός ζούσε σε έναν δικό του αλαζονικό μικρόκοσμο, που δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα. Το 2010, επίσης, είχε τοποθετήσει την αξία μιας χώρας όπως της Ελλάδας αντίστοιχη με αυτή μιας… τράπεζας: «Ενδεχόμενη χρεοκοπία κάποιας χώρας θα είχε μεγάλες συνέπειες. Η Ελλάδα είναι σημαντική για το σύστημα όσο μια μεγάλη τράπεζα».
Το 2012, προτού περάσει κατόπιν δικών του πιέσεων το εγκληματικό PSI, απειλούσε και χλεύαζε ταυτόχρονα: «Μπορούμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα, αλλά δεν μπορούμε να τροφοδοτούμε επ’ αόριστον ένα πηγάδι χωρίς πάτο». Στις 29 Ιουλίου 2011 ο Σόιμπλε πρόβλεπε, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα της πόλης Πασάου, «Νόιε Πρέσε», ότι «οι Ελληνες θα χρειαστούν σίγουρα μία δεκαετία για να γίνουν πάλι ανταγωνιστικοί. Εάν οι επειγόντως αναγκαίες αποκρατικοποιήσεις συνδυαστούν με έξυπνες αποφάσεις για οικονομικές επενδύσεις, οι εξελίξεις θα είναι θετικές».
Ταυτόχρονα έδινε ένα σκληρό μήνυμα, γκανγκστερικού τύπου, προς υλοποίηση: «Τα κράτη που αναζητούν βοήθεια θα πρέπει να παραιτηθούν τμήματος της κυριαρχίας τους. Θα πρέπει να δεχτούν σκληρούς όρους και επιτήρηση. Αυτό είναι εξαιρετικά επώδυνο, αλλά καλύτερο από το να κινδυνεύσει η ακεραιότητα ολόκληρης της ευρωζώνης».